«Δήλωσα στην αστυνομία την εξαφάνιση του αγοριού μου και ανακάλυψα ότι δεν υπάρχει καν»
Η γυναίκα που έζησε την πιο απόλυτη ιστορία ghosting που έχουμε ακούσει ποτέ αποκαλύπτει το πώς να καταλάβεις ότι κάποιος σε κοροϊδεύει.
Γαλλία: Μια 60χρονη γυναίκα έπεφτε, ναρκωμένη, θύμα βιασμού από δεκάδες άνδρες για 10 χρόνια
Ο "εγκέφαλος" του εγκλήματος, ο ίδιος της ο σύζυγος.
Τοξικοί άνθρωποι: Μυθικά πλάσματα ή πρόσωπα της καθημερινότητας μας;
Τελικά ποια είναι τα χαρακτηριστικά των τοξικών ανθρώπων;
«Δεν μ’ αρέσει να συζητάω για βλακείες, γιατί δεν με βοηθάει πουθενά»
Ο Στιβ ΜακΚουίν ήταν ο βασιλιάς του κουλ. Τελεία. Και παύλα.
«Αν είναι να θυμάσαι μόνο ένα πράγμα αυτό ας είναι ότι σε αγάπησα πάρα πολύ εδώ και 48 χρόνια»
Η υπέροχη ιστορία ενός άντρα που έγραψε 300 ερωτικά γράμματα στη σύζυγό του μέσα στην καραντίνα, αφού δεν μπορούσαν να συναντηθούν.
67χρονος άνδρας χτύπησε τη Νικόλ Κίντμαν μέσα στην όπερα του Σίδνεϋ, επειδή του «έκρυψε» τη θέα
Ένα απίστευτο περιστατικό σημειώθηκε κατά τη διάρκεια θεατρικής παράστασης με θύμα τη διάσημη ηθοποιό.
Σκύλος κουτσαίνει στις βόλτες επειδή συμπάσχει με τον κηδεμόνα του, που έχει σπάσει το πόδι του
Ο Ράσελ Τζόουνς αφού ξόδεψε 400 ευρώ σε κτηνιατρικές εξετάσεις, ανακάλυψε ότι το περπάτημα του τετράποδου φίλου του οφείλεται αποκλειστικά στην ενσυναίσθησή του.
«Τη στιγμή που χτύπησα στον πυθμένα της πισίνας, αισθάνθηκα τη ζωή να φεύγει από το σώμα μου»
«Νιώθω ευγνωμοσύνη για πολλά πράγματα»: Η συγκλονιστική ιστορία ενός άντρα με παράλυση από το λαιμό και κάτω μάς δίνει δύναμη στις μικρές και μεγαλύτερες δυσκολίες.
Η ζωή της Μόνικα, σήμερα, στις Σπέτσες με τον άντρα της και τη μικρή κόρη τους, τη Μελίνα
Από το Λος Άντζελες στις Σπέτσες με ενδιάμεσες στάσεις το Καρπενήσι, το σαξόφωνο, τα μαθηματικά και την ελευθερία της μουσικής.
«Η μάνα μου ήταν ψυχικά ασθενής. Έχει βάλει τιρμπουσόν και μαχαίρι στο λαιμό του αδερφού μου»
Η Πέννυ Μπαλτατζή μίλησε, συγκλονιστικά, για τη σοβαρή διαταραχή από την οποία έπασχε η μητέρα της, τα συμπτώματα, αλλά και το πώς ξεπέρασε η ίδια τα τραύματά της.
Ο Μπαλενσιάγκα έκλεισε τον οίκο του το 1968, απογοητεύτηκε από τον δρόμο που είχε πάρει η μόδα
Τα βραδινά φορέματά του ήταν συχνά εμπνευσμένα από το φλαμένκο. Οι μαύρες και οι καφέ αποχρώσεις του θυμίζουν έργα του Γκόγια ή του Βελάθκεθ.