Οι τελευταίοι Ολυμπιακοί Αγώνες, που πραγματοποιήθηκαν στο Τόκιο το περασμένο καλοκαίρι, ήταν ιδιαίτεροι. Όχι μόνο γιατί ήταν ο πρώτοι εν μέσω πανδημίας αλλά γιατί ήταν και μία διοργάνωση όπου τα μεγαλύτερα ινδάλματα του παγκόσμιου αθλητισμού, έβγαλαν την αλήθεια τους, μίλησαν για τον ψυχισμό τους και τόλμησαν να αποτύχουν.
Μετά τη Σιμόν Μπάιλς, η οποία δεν απέδωσε τα ανεμενόμενα, ιδίως λόγω της έντονης πίεσης που της είχε ασκηθεί από τους συμπατριώτες της για ένα μετάλλιο, και η Ναόμι Οσάκα είχε παραδεχτεί ότι οι αθλητές δεν είναι μηχανές και ότι έχουν συναισθήματα τα οποία μπορούν να επηρεάσουν την απόδοσή τους.
Οι δύο σπουδαίες αθλήτριες αποθεώθηκαν από το κοινό αλλά και τον Τύπο για την τόλμη τους να εκτεθούν και να αποδείξουν ότι είναι άνθρωποι όπως όλοι εμείς. Άνοιξαν μάλιστα το πολύ σημαντικό ζήτημα της ψυχικής υγείας στον αθλητισμό, το οποίο μέχρι πρόσφατα ήταν μεγάλο ταμπού.
Οι δύο σπουδαίες αθλήτριες αποθεώθηκαν από το κοινό αλλά και τον Τύπο για την τόλμη τους να εκτεθούν και να αποδείξουν ότι είναι άνθρωποι όπως όλοι εμείς. Άνοιξαν μάλιστα το πολύ σημαντικό ζήτημα της ψυχικής υγείας στον αθλητισμό, το οποίο μέχρι πρόσφατα ήταν μεγάλο ταμπού.
Φαίνεται ωστόσο ότι τίποτα από τα παραπάνω δεν ισχύει για μία θεατή, η οποία παρακολούθησε τον τελευταίο αγώνα της Οσάκα, στο πλαίσιο του Indian Wells στο οποίο δεν θα συνεχίσει μιας και ηττήθηκε από την Ρωσίδα αντίπαλό της. Κατά τη διάρκεια του αγώνα, η θεατής φώναξε δυνατά «Nαόμι είσαι χάλια» με αποτέλεσμα η αθλήτρια να την ακούσει και... να βάλει τα κλάματα. Ζήτησε μάλιστα από τη διαιτητή να πάρει το μικρόφωνο και να μιλήσει στη γυναίκα, αλλά δεν της επετράπη.
Όπως ήταν φυσικό τα δάκρυα της Ναόμι έκαναν τον γύρο του κόσμου κάνοντας μας να αναρωτιόμαστε αν τελικά σε αυτόν τον κόσμο υπάρχει έστω και λίγη ενσυναίσθηση. Η δικαιολογία ότι "είναι αθλητές και πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για όλα" δεν μας καλύπτει πια. Ο αθλητισμός διδάσκει την ευγενή άμιλλα και όχι το μίσος. Οι αθλητές και ιδίως οι πρωταθλητές δεν είναι ρομπότ αλλά άνθρωποι με συναισθήματα. Και καλό θα ήταν την επόμενη φορά τέτοιες συμπεριφορές να τιμωρούνται. Μήπως τελικά μπορέσει ποτέ αυτός ο κόσμος να γίνει λίγο καλύτερος.
Κεντρική φωτογραφία: Splash News / Ideal Image