Aν έχεις κοιτάξει έστω και μία φορά τον υποβρύχιο κόσμο μέσα από το τζάμι μιας μάσκας, αν έχεις δει δελφίνια να πετάγονται έξω από νερό κάνοντας τα πιο τσαχπίνικα κόλπα για τα μάτια σου μόνο, κι αν έχεις πιάσει κοχύλια που μοιάζουν να μπορούν να σου διηγηθούν την ιστορία της γέννησης του κόσμου, τότε δε μπορεί παρά να είσαι ερωτευμένη με τη θάλασσα, όπως η 27χρονη Ελένη Γεωργίου, δημιουργός του brand κοσμημάτων και αντικειμένων deco Somewhere Blue.
Το Somewhere Blue δεν είναι ένα ακόμη brand που εμπνέεται από το ελληνικό καλοκαίρι. Περισσότερο είναι ένα εικαστικό concept με χρηστική εφαρμογή, ή πιο σωστά η ερμηνεία της τεράστιας αγάπης για τη θάλασσα που τρέφει η Ελένη σε κόσμημα, αναλογική φωτογραφία, φυτικά κεριά και διακοσμητικά έργα. Η Ελένη είναι απόφοιτος της σχολής Καλών Τεχνών των Ιωαννίνων και η αγάπη της για τα εικαστικά και την τέχνη γεννήθηκε νωρίς - όταν ήταν περίπου 3-4 χρόνων.
Γεννημένη για χειροτεχνία, ερωτευμένη με τον κόσμο της θάλασσας
"Η αγαπημένη μου δασκάλα καλλιτεχνικών στο νηπιαγωγείο, Ολυμπία Μπασκλαβάνη, άνοιξε στο Χαλάνδρι, όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα, τον δικό της χώρο για μαθήματα ζωγραφικής για παιδιά. Η μητέρα μου με έγραψε αμέσως και κάθε Σάββατο βρισκόμουν σε μία πανέμορφη μονοκατοικία, μέσα σε έναν τεράστιο κήπο, όπου δουλεύαμε με πολλά διαφορετικά μέσα, πηλό, ζωγραφική, κολάζ, κατασκευές. Είναι από τις ομορφότερες και πιο γεμάτες αναμνήσεις που έχω σαν παιδί και σίγουρα είναι κάτι που διαμόρφωσε την προσωπικότητα μου σε μεγάλο βαθμό”, θυμάται η Ελένη. Μεγαλώνοντας, παράλληλα με τη χειροτεχνία (ήδη από το γυμνάσιο έφτιαχνε χάντρες και κρεμαστά από πηλό) άρχισε να αναπτύσσει έντονο ενδιαφέρον και για τη φωτογραφία. "Στα 16 μου άρχιζα να τραβάω με φιλμ κάτι το οποίο τότε ήταν πολύ ξεπερασμένο, αλλά εμένα με μάγευε τόσο πολύ! Από τότε τραβάω μόνο με φιλμ και δεν το αλλάζω με τίποτα”.
Ο ενθουσιασμός της για τις χάντρες και τα χρώματα την οδήγησε στη δημιουργία του πρώτου της brand ZUNI Jewels με κοσμήματα κεντημένα στο χέρι και σε μικρό αργαλειό από μικρές γυάλινες χάντρες όπου δημιουργούσαν όλες μαζί ένα μοτίβο. Ωστόσο, η Ελένη Γεωργίου ήθελε να εξελιχθεί και να ξεκινήσει να δουλεύει με μέταλλα. Έτσι άρχισε μαθήματα για να κατακτήσει την τέχνη της αργυροχρυσοχοΐας. Δούλεψε πάνω στο μέταλλο και το κερί και έτσι σιγά - σιγά έβγαλε τα πρώτα της κοσμήματα. Η αγάπη της για τη θάλασσα, τα πλάσματα, και τα οργανικά της σχήματα έγινε η έμπνευση για το Somewhere Blue ένα φρέσκο brand που συνδυάζει το κόσμημα με την τέχνη και τα αντικείμενα deco.
Γνωρίστε το Somewhere Blue και τη δημιουργό τους
Πότε και πώς ιδρύθηκε το brand Somewhere Blue;
Το Somewhere Blue ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2020 μια περίοδο της ζωής μου όπου ζούσα στο Βέλγιο. Αγαπώντας πολύ τη θάλασσα, και το τοπίο γύρω της, φωτογραφίζοντας το για χρόνια ήθελα να δημιουργήσω ένα brand που θα ήταν αυτό. Το μπλε, η ηρεμία και ευεξία που νιώθεις όταν βρίσκεσαι κοντά της. Θέλω τα κοσμήματα και οι φωτογραφίες μου να είναι ένα μέρος από αυτή που θα μπορεί κάποιος να τα κουβαλάει πάντα μαζί του και γύρω του. Έτσι ξεκίνησε το Somewhere Blue! Θέλω σύντομα να είναι ένας φυσικός χώρος/ μια πλατφόρμα όπου όχι μόνο θα μπορεί κάποιος να αγοράσει τα φυσικά προϊόντα, αλλά και να ευαισθητοποιηθεί σχετικά με τους ωκεανούς, την άγρια ζωή του αλλά και το αντίκτυπο μας σε αυτόν έχοντας την ευκαιρία να πάρει μέρος σε δράσεις που θα συμβάλουν στην ανάκαμψη του.
Αν θα έπρεπε να περιγράψεις το DNA του brand Somewhere Blue με τρεις λέξεις ποιες θα ήταν αυτές;
Θάλασσα, ταξίδι, ηρεμία.
Μπορείς να μας περιγράψεις το πώς οραματίστηκες την πιο πρόσφατη συλλογή και εν τέλει τη δημιούργησες;
Επειδή δεν είναι ακόμη η full time δουλειά μου, όλα τα κομμάτια δημιουργούνται ένα - ένα, ανά τακτές χρονικές περιόδους χωρίς κάποια συγκεκριμένη συλλογή. Όλα είναι εμπνευσμένα από τη θάλασσα, κοχύλια, κοράλλια, καβουροπόδαρα, αστερίες, βράχια και των ήχο των τζιτζικιών. Δημιουργώ κολιέ, σκουλαρίκια, δαχτυλίδια φτιαγμένα από ασημί και ασημί επιχρυσωμένο, καθώς επίσης διακοσμητικά αντικείμενα από ορείχαλκο.
Ποιες είναι οι προκλήσεις με τις οποίες έρχεται αντιμέτωπος ένας νέος σχεδιαστής στην Ελλάδα και ποια είναι τα προνόμια που απολαμβάνει;
Νομίζω πως είμαι ακριβώς στην περίοδο που θα αρχίσω να βιώνω τις προκλήσεις και τις δυσκολίες ενός νέου σχεδιαστή. Όταν φτιάξω δηλαδή τον χώρο μου και το e-shop. Δεν κρύβω πως το φοβάμαι αυτό το βήμα, αλλά αυτό που φοβάμαι περισσότερο είναι να μην το κάνω και να μείνω στάσιμη. Κάθε αρχή και δύσκολη, αλλά αν μείνεις κοντά στον εαυτό σου και στο πάθος σου εκφράζοντας το καθημερινά μέσα από την τέχνη και τη δουλειά σου, όλα θα πάνε καλά.Τα προνόμιά μας στην Ελλάδα είναι σίγουρα ο ήλιος! Έχοντας ζήσει στο Βέλγιο με την καθημερινή συννεφιά και βροχή και όντας ένας άνθρωπος που ζει για το καλοκαίρι και τον ήλιο είναι κάτι που εκτιμώ πολύ. Η φύση μας, τα νησιά μας, οι παραδόσεις μας είναι τόσο πλούσιες και μια τεράστια πηγή έμπνευσης όχι μόνο για εμάς τους Έλληνες αλλά και για ανθρώπους από ολόκληρο τον κόσμο.
Ποια είναι η σχέση σου με τη μόδα;
Ακολουθώ πολλά brands και σχεδιαστές από την Ελλάδα και το εξωτερικό, μου αρέσει πολύ να μένω ενημερωμένη με τις τελευταίες τάσεις και νέα από το χώρο της μόδας, να επιλέγω προσεκτικά και να κρατάω αυτά που με αντιπροσωπεύουν.
Τι είναι για σένα το προσωπικό στιλ;
Το προσωπικό στυλ για μένα δεν είναι μόνο ο τρόπος με τον οποίο θα ντυθείς και θα συνθέσεις τα ρούχα και τα αξεσουάρ σου, αλλά ο αέρας σου, η προσωπικότητα σου η ίδια. Είναι κάτι που, ό,τι και να βάλεις, ο τρόπος με τον οποίο θα το προβάλεις θα το αλλάξει εντελώς πάνω σου. Θαυμάζω τόσο πολύ κάποια άτομα όταν τα βλέπω να φοράνε ένα πάρα πολύ απλό outfit να έχουν τόσο πολύ στυλ.
Υπάρχει κάτι ή κάποιος που να μην έχει σχέση με τον τομέα της μόδας, αλλά να αποτελεί από τις μεγαλύτερες επιρροές σου;
Έχοντας σπουδάσει και αγαπώντας την τέχνη από πολύ μικρή, θεωρώ πως είναι κάτι που με έχει επηρεάσει και με επηρεάζει ακόμη πάρα πολύ, μου δίνει έμπνευση και μου ανοίγει το μυαλό. Τρελαίνομαι να επισκέπτομαι μουσεία και γκαλερί σε ταξίδια που κάνω και φυσικά να γνωρίζω τους ίδιους τους καλλιτέχνες και να έρχομαι πιο κοντά με τη δουλειά τους. Νιώθω ότι με τον τρόπο αυτό δίνουμε κίνητρο ο ένας στον άλλον να προχωράμε και να δημιουργούμε χωρίς φόβο και αμφιβολίες. Είναι πολύ όμορφο να υπάρχουν αυτές οι σχέσεις ανάμεσα σε δημιουργούς, καθώς μόνο έτσι μπορούμε να πάμε πραγματικά μπροστά σαν κοινωνία και σαν άνθρωποι, βοηθώντας ο ένας τον άλλον.
Ποιον διάσημο σχεδιαστή (είτε εν ζωή, είτε όχι) θα προσκαλούσες σε δείπνο και πού θα τον πήγαινες στην πόλη σου;
Θα ήθελα πολύ να μπορούσα να γνωρίσω από κοντά τη Σοφία Θανοπούλου γνωστή και ως "Μαρουλίνα”, η οποία γεννήθηκε το 1908 και έζησε τα παιδικά και εφηβικά της χρόνια κατά τη διάρκεια της κατοχής στον Πειραιά. Παίζοντας στην παραλία, μαζεύοντας βότσαλα και κοχύλια, όπου έπειτα τα έπλεκε πάνω σε παπούτσια που έφτιαχνε από σχοινί και δημιουργώντας έτσι μια μόδα με αυτά. Έχοντας καταγωγή από Μύκονο αποφάσισε τη δεκαετία του 50’ να ανοίξει στο κατώι του σπιτιού της το μαγαζάκι της που λεγόταν Μαρουλίνα.
Γούρια και κοσμήματα φτιαγμένα από κοχύλια, ιππόκαμπους και δέρμα που με τον καιρό εξελίχθηκαν σε πολύτιμα κομμάτια από ασήμι, χρυσό, μαργαριτάρια, χάντρες Μουράνο, μαύρα και κόκκινα κοράλλια! Αυτό που μου αρέσει και με εμπνέει σε εκείνη και τη δουλειά της είναι το μεράκι και το πάθος της να φτιάχνει κοσμήματα σαν φυλαχτά όπου κρατούσαν πάνω τους τη φρεσκάδα της θάλασσας και τη λάμψη του ηλίου εκείνης της εποχής στο νησί της Μυκόνου! Θα την πήγαινα σίγουρα και κάποια ψαροταβέρνα κοντά στη θάλασσα και εκεί θα μιλούσαμε ώρες για την εποχή τότε και κοσμήματα φυσικά.
Θα μπορούσες να ξεχωρίσεις ένα look ενός ειδώλου της ποπ κουλτούρας με κοσμήματα που θεωρείς ότι είναι το καλύτερο όλων των εποχών;
Εκείνη που μου έρχεται στο μυαλό είναι η Cher στα 70’s οπού είχε για μένα τόσο iconic looks που φυσικά τα συνδύαζε και τα απογείωνε με υπέροχα κοσμήματα. Πολλά πανέμορφα κομμάτια από ασημί και τιρκουάζ φτιαγμένα από ινδιάνικες φυλές της Αμερικής, πολύχρωμες χάντρες και τεράστια σκουλαρίκια.
Βιωσιμότητα, υπερκατανάλωση, γρήγορα trends. Δημιουργία, νέα ταλέντα, τεχνολογία στην υπηρεσία της μόδας. Τελικά, το μέλλον της βιομηχανίας είναι αισιόδοξο ή απαισιόδοξο;
Ζούμε σε μια εποχή όπου όλα κινούνται και αλλάζουν τόσο γρήγορα. Έτσι και τα trends του fast fashion όπου δε στηρίζονται καθόλου στο ποιητικό και διαχρονικό, αλλά σε κάτι που έρχεται και φεύγει μέσα σε λίγους μήνες. Οι καταναλωτές επηρεάζονται σε τεράστιο βαθμό από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τις διαφημίσεις, αλλά δεν μπορούμε να κατηγορούμε και μόνο αυτούς. Κατανοώ πως ένα τεράστιο ποσοστό ψωνίζει από εταιρίες fast fashion διότι οι τιμές είναι χαμηλές και πολύ προσιτές. Είναι δύσκολο να μπορέσει κάποιος να διαχειριστεί τον καταναλωτισμό του και την τσέπη του για να καταφέρει να υποστηρίζει μόνο μικρά και ανεξάρτητα brands. Παρόλα αυτά, αν κάποιος ψάξει λίγο θα δει πως οι άνθρωποι που βρίσκονται πίσω από τις βιομηχανίες των τεράστιων πολυεθνικών, εργάζονται κάτω από άθλιες συνθήκες με μισθό εκμετάλλευσης.
Η υπέρ-παραγωγή ρούχων είναι ένα τεράστιο μέρος του προβλήματος. Η βιομηχανία της μόδας είναι μια από τις πιο ρυπογόνες με εκατομμύρια τόνους ενδύματα να καταλήγουν σε χωματερές κάθε χρόνο ρυπαίνοντας και μολύνοντας το περιβάλλον που ζούμε αλλά και τις θάλασσες μας. Ωστόσο, υπάρχει φως στο τέλος του τούνελ. Νέα brands και δημιουργοί γίνονται όλο και περισσότεροι στηρίζοντας έτσι την βιωσιμότητα και την τοπική οικονομία. Επειδή δεν παράγουν μαζικά, δίνουν μεγαλύτερη προσοχή στη λεπτομέρεια και στην ποιότητα, με αποτέλεσμα να είναι μοναδικά και να αντέχουν στον χρόνο.
Πού μπορούμε να βρούμε τα Somewhere Blue;
Προς το παρόν μόνο στη σελίδα μου στο Ιnstagram, αλλά πολύ σύντομα θα δημιουργηθεί το e-shop μαζί με το showroom όπου ο κόσμος θα μπορεί να με επισκεφτεί για να δεί από κοντά όλα τα έργα και προϊόντα.
