Στη μόδα αναβιώνει μία νέα εποχή για το artisanal. Φυσικά υλικά και παραδοσιακές τεχνικές ενσωματώνονται στο σύγχρονο ready-to-wear, ακόμα και την υψηλή ραπτική, καθιστόντας σαφές ότι μία από τις μεγαλύτερες τάσεις του μέλλοντος θα είναι η τέχνη του χειροποίητου, βιώσιμου και διαχρονικού στο ντύσιμο – και διάφορες άλλες εκφάνσεις της ζωής. Μία τέτοια συνθήκη, λοιπόν, για το μέλλον της μόδας, μας φέρνει ακόμα πιο κοντά στο μοναδικό εργαστήριο κατασκευής ψάθινων καπέλων στην Ελλάδα, το Savapile στου Ψυρρή.
Η Λίζα Σαρηγιαννίδου, ιδιοκτήτρια της επιχείρησης που ξεκίνησε ο πατέρας της Σάββας Σαρηγιαννίδης το 1960, συνεχίζει την τέχνη της κατασκευής ψάθινων καπέλων - και άλλων ειδών από ψάθα- που έμαθε από εκείνον κρατώντας έτσι ζωντανό ένα τεράστιο κομμάτι της ιστορίας του χειροποίητου στη χώρας μας. Αυτό που για πολλούς σήμερα είναι μία κυρίαρχη τάση, τα ψάθινα καπέλα και οι ψάθινες τσάντες, για τη Λίζα Σαρηγιαννήνιδου είναι μια ολόκληρη ζωή, μία καθημερινότητα που δίνει ζωή σ' ένα από τα πλέον απαραίτητα αξεσουάρ, το καπέλο, ιδίως για εμάς που ζούμε σε μία χώρα με παρατεταμένο καλοκαίρι. Στο Savapile, λοιπόν, θα βρείτε καπέλα ξεχωριστά, φτιαγμένα με μεράκι κι αγάπη από τα χέρια της Λίζας. Καπέλα που θα έχετε στη συλλογή σας μία ζωή, κι αυτό είναι ένα μοναδικό συναίσθημα που ξεπερνάει την οποιαδήποτε τάση.
Μιλήσαμε με τη Λίζα Σαρηγιαννίδου για την ιστορία του Savapile, τις δυσκολίες και τις χαρές που αντλεί από την τέχνη της και τα σχέδια της για το μέλλον:
Αν έπρεπε με λίγα λόγια να περιγράψετε την ιστορία του Savapile, και τι εκπροσωπεί, τι θα λέγατε;
Όλα ξεκίνησαν από μια γλάστρα και ένα τηγάνι! Ο πατέρας μου εργαζόταν σε εργοστάσιο παραγωγής καπέλων αλλά σε συγκεκριμένο τομέα, χωρίς να γνωρίζει την τεχνική της δημιουργίας ενός ψάθινου καπέλου από την αρχή ως το τέλος. Ζήτησε λοιπόν από τις τεχνίτριες να του δείξουν αλλά η απάντηση που πήρε ήταν ότι "η τέχνη δεν διδάσκεται αλλά κλέβεται". Πιστεύω πως αυτή ήταν η πρώτη και τελευταία κλεψιά του πατέρα μου, μιας και πήρε μια γλάστρα την οποία χρησιμοποίησε ως καλούπι, ένα τηγάνι για να φτιάξει το μπορ (το κυκλικό τμήμα δηλαδή που δημιουργεί τη σκιά) και ψάθα, και έφτιαξε το πρώτο του καπέλο.
Αυτό που εκπροσωπεί το Savapile είναι πρώτα από όλα ιστορία. Το καπέλο, αποτελούσε ένα σημαντικότατο αξεσουάρ τους προηγούμενους αιώνες για άνδρες και γυναίκες και ήταν ένδειξη οικονομικής ευμάρειας και κοινωνικής θέσης. Ύστερα, εκπροσωπεί το μεράκι και την αγάπη που εσωκλείονται σε ένα αντικείμενο που φτιάχνεις από την αρχή μέχρι το τέλος με τα χέρια σου, χωρίς καμία βιομηχανοποιημένη μέθοδο.
Διαβάστε περισσότερα στο madamefigaro.gr
