Μπορεί ο ο Γουίλ Σμιθ να αμαύρωσε τη φετινή τελετή απονομής των Όσκαρ με το διάσημο πλέον χαστούκι, όμως η Ακαδημία δέχτηκε επικρίσεις και για το γεγονός πως είχε αρνηθεί να φιλοξενήσει μήνυμα του Ζελένσκι ή να προχωρήσει σε κάποιο αφιέρωμα για τον ουκρανικό λαό που δοκιμάζεται σε ένδειξη συμπαράστασης. Όμως, ό,τι δεν έκαναν τα Όσκαρ, τα έκαναν τα Grammys. Παίρνοντας τη σκυτάλη, τα Grammys έθιξαν ανοιχτά το ζήτημα του πολέμου, παρουσιάζοντας ένα ηχογραφημένο μήνυμα του Ουκρανού Προέδρου. Ιδίως τη στιγμή που συμβαίνουν απίστευτες βαρβαρότητες στη χώρα με τον βασανισμό και τη δολοφονία άμαχων, σύμφωνα με όσα μεταδίδονται τις τελευταίες μέρες.
Το βίντεο του Ζελένσκι προλόγισε ο παρουσιαστής της βραδιάς, Τρέβορ Νόα, λέγοντας πως: «Ακόμα και στις πιο σκοτεινές εποχές, η μουσική έχει τη δύναμη να ανυψώνει το ηθικό και να δίνει ελπίδα για ένα πιο φωτεινό μέλλον. Δεν υπάρχει κανείς που να χρειάζεται περισσότερο λίγη ελπίδα σήμερα, από την Ουκρανία»
Στο βίντεο που ακολούθησε ο Πρόεδρος της Ουκρανίας είπε:
«Ο πόλεμος. Tι είναι το αντίθετο της μουσικής; Η σιωπή που επικρατεί στις πόλεις και οι δολοφονημένοι άνθρωποι. Τα παιδιά μας ζωγραφίζουν χτυπήματα από πυραύλους και όχι αστέρια. Πάνω από 400 παιδιά έχουν τραυματιστεί και 153 έχουν σκοτωθεί. Και δεν θα τα δούμε ποτέ πια να ζωγραφίζουν. Οι γονείς μας είναι χαρούμενοι που απλώς ξυπνούν κάθε πρωί στα καταφύγια. Αλλά ζουν. Οι αγαπημένοι μας δεν ξέρουν αν θα ξαναϊδωθούμε. Ο πόλεμος δεν μας επιτρέπει να επιλέξουμε ποιος θα επιζήσει και ποιος θα παραμείνει σε αιώνια σιωπή. Οι δικοί μας μουσικοί φοράνε πανοπλίες, όχι φράκο. Τραγουδούν στους τραυματισμένους, στα νοσοκομεία. Ακόμα και σε αυτούς που δεν μπορούν να τους ακούσουν. Όμως η μουσική θα κάνει το θαύμα της.
Υπερασπιζόμαστε την ελευθερία μας. Να ζήσουμε. Να αγαπάμε. Να ακουγόμαστε. Πολεμάμε τη Ρωσία στην πατρίδα μας, τη Ρωσία που επιβάλει σιγή με τις βόμβες της. Νεκρική σιγή. Γεμίστε τη σιωπή με μουσική! Γεμίστε τη σήμερα. Πείτε την ιστορία μας. Πείτε την αλήθεια για αυτό τον πόλεμο στα κοινωνικά δίκτυα, στην τηλεόραση. Υποστηρίξτε μας με οποιονδήποτε τρόπο. Εκτός από τη σιωπή. Και τότε θα επικρατήσει η ειρήνη. Σε όλες τις πόλεις μας που καταστρέφει ο πόλεμος, το Τσερνινιτσί, το Χάρκοβο, τη Βολνοβάχα, τη Mαριούπολη. Είναι ήδη θρύλοι, όμως εγώ τις ονειρεύομαι να ζουν. Και να είναι ελεύθερες. Όπως εσείς στη σκηνή των Grammys».
Αμέσως μετά ακολούθησε η ερμηνεία του Τζον Λέτζεντ επί σκηνής που τραγούδισε το Free με τη συνοδεία Ουκρανών μουσικών, των Μίκα Νιούτον, Σουζάνα Ιγκλιντάν και της ποιήτριας Λιούμπα Γιάκιμτσουκ.
Ο Λέτζεντ έγραψε το τραγούδι για την Ουκρανία. Όπως σημειώνει σε ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό:
«(…) Ένιωθα σα να παραλύω βλέποντας τόσο μεγάλα κράτη να ξεκινούν έναν πόλεμο με τα ακριβά τους όπλα. Έγραψα το FREE μια εβδομάδα μετά τις φρικαλέες εικόνες από την εισβολή στην Ουκρανία, από ένα καθεστώς χωρίς καμία δικαιολογία για να σκοτώνει, να εξουσιάζει και να υποτάσσει τους ουκρανούς πολίτες, ούτε και για να αφαιρεί τη βούληση των ουκρανών πολιτών να έχουν ένα δημοκρατικό κράτος.
Το ξέρω πως δεν μπορώ να σταματήσω έναν πόλεμο με ένα τραγούδι, αλλά έπρεπε να γράψω αυτό το τραγούδι εν είδει προσευχής, τη δική μου συνεισφορά στην χορωδία των φωνών που καλούν σε ειρήνη και ελευθερία όλων των ανθρώπων. Ελπίζω ο καθένας από εμάς να βρει έναν τρόπο να συμμετάσχει σε αυτή τη χορωδία. Μακάρι να απορροφήσουνε τις φωνές του μίσους, της μισαλλοδοξίας και του απολυταρχισμού. Είθε ο κόσμος μας να γίνει πραγματικά FREE (ελεύθερος)».
Ακολουθήστε το Woman Toc στο Instagram