Για τους ανθρώπους που μετακινούνται σε όλο τον κόσμο, μια διαδρομή με το μετρό σημαίνει να μπορέσεις να πας γρήγορα από τον ένα σταθμό στον άλλο, συνήθως στριμωγμένος ανάμεσα σε άλλους βιαστικούς επιβάτες. Όμως στο μετρό της Μόσχας, η διαδρομή είναι παρόμοια με περπάτημα μέσα από ένα μνημείο εθνικής κληρονομιάς.
Ανάλογα με τη στάση που θα κατεβείτε θα συναντήσετε διαφορετικά αρχιτεκτονικά κινήματα όπως μπαρόκ, αρ ντεκό ή φουτουρισμό, και θα έρθετε αντιμέτωποι με βιτρό παράθυρα, μαρμάρινες κολόνες, κρυστάλλινους πολυελαίους, επιχρυσωμένο ψηφιδωτά και ζωγραφισμένες σκηνές από την ιστορία της Ρωσίας.
"Είναι εξαιρετικά όμορφα μέρη που είναι εντελώς διαφορετικά από οποιοδήποτε σταθμό του μετρό που έχω δει ποτέ», λέει ο φωτογράφος David Burdeny που έχει έδρα το Βανκούβερ.
Το 2014, o Burdeny ταξίδεψε στη Ρωσία για να κάνει την πρώτη επίσημη μελέτη αυτών των αρχιτεκτονικών θαυμάτων για τη σειρά του, Russia: A Bright Future. Φωτογράφισε 20 από τα πιο όμορφα σταθμούς.
Ο Burdeny, ο οποίος έχει μεταπτυχιακό τίτλο στην αρχιτεκτονική καθώς και ένα πτυχίο στην εσωτερική διακόσμηση, έμαθε πρώτη φορά για τους σταθμούς του μετρό της Μόσχας, ενώ εργάζονται σε μια ξεχωριστή σειρά φωτογραφιών σχετικά με τα ιταλικά παλάτια και τα θέατρα.
"Συνήθως, ένας σταθμός του μετρό είναι απλά ένα χρηστικό μέρος το οποίο εξυπηρετεί τους επιβάτες να πάνε από το ένα μέρος στο άλλο. Αλλά αυτοί οι σταθμοί ήταν εξαιρετικά κατασκευασμένοι περιλαμβάνοντας μια ολόκληρη αρχιτεκτονική αφήγηση."
Με πολλούς τρόπους, η Μόσχα οφείλει τους περίτεχνους αυτούς υπόγειους σταθμούς στον δικτάτορα Ιωσήφ Στάλιν. Το πρώτο σύστημα του μετρό της Ρωσίας, μέρος του πρώτου πενταετές σχεδίου του Στάλιν ώστε να βιομηχανοποιηθεί γρήγορα η Σοβιετική Ένωση τη δεκαετία του 1920 και του '30, είχε ως στόχο να δείξει στους πολίτες της - και τον κόσμο - τη δύναμη και τις δυνατότητες του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Η φωτογράφηση στο μετρό ακούγεται απλή, αλλά δεν ήταν εύκολη. Καταρχήν ο Burdeny έπρεπε να βρει ένα τρόπο για να έχει πρόσβαση στους σταθμούς από τις 12:30 π.μ. μέχρι τις 5.30 π.μ., όταν ήταν κλειστοί.
Πέρασε ένα χρόνο προσπαθώντας να εξασφαλίσει τα δικαιώματα για να φωτογραφήσει μέχρι που αναγκάστηκε να προσλάβει έναν Ρώσο για να τον βοηθήσει να εξασφαλίσει τις απαραίτητες άδειες και να έρθει σε επαφή με τις τοπικές αρχές, η οποία διαδικασία πήρε άλλους έξι μήνες.
Και ενώ ήταν αρκετά εύκολο να εισέλθει στους περισσότερους σταθμούς, σε κάποιους αποδείχθηκε δύσκολο.
«Υπήρξε κάποια στιγμή που φτάσαμε σε ένα σταθμό και ο φύλακας είχε πρόβλημα επειδή ήμουν από τη Βόρεια Αμερική, και ήθελε να μάθει εάν ο Καναδάς συμμετείχε στις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας», θυμάται. «Μερικές φορές ήταν εύκολο να μπούμε μέσα, αλλά άλλες φορές υπήρχε ένας περίεργος υπεύθυνος που πραγματικά δεν ήθελε να ασχοληθεί καθόλου μαζί μου.»
Κοιτώντας πίσω στη μελέτη του, ο Burdeny δυσκολεύεται να επιλέξει ποια είναι η αγαπημένη του εικόνα. Κάθε μια κουβαλάει μια συγκεκριμένη ιστορία ή εμπειρία. Στο τέλος με δυσκολία καταλήγει στον πολυτελές λευκό σταθμό του μετρό Arbatskaya.
Επισκεφθείτε το site του David Burdeny ή ακολουθείστε τον στο Facebook.
Ο Burdeny είχε σκοπό να επικεντρωθεί στους σταθμούς της Μόσχας και της Αγίας Πετρούπολης αλλά άλλαξε γνώμη μόλις αντίκρυσε για πρώτη φορά τον σταθμό Komsomolskaya. Φωτο: David Burdeny
Ο σταθμός Avtovo στην Αγία Πετρούπολη. Φωτο: David Burdeny
Ο σταθμός του αεροδρομίου. Φωτο: David Burdeny
Σταθμός Sokol. Φωτο: David Burdeny
Σταθμός Belorusskaya. Φωτο: David Burdeny
O σταθμός Kiyevsskaya στα ανατολικά της πόλης. Φωτο: David Burdeny
Σταθμός Kropotkinskaya. Φωτο: David Burdeny
Σταθμός Kiyevsskaya. Φωτο: David Burdeny
Σταθμός Mayakovskaya. Φωτο: David Burdeny
Σταθμός Νovoslobodskaya. Φωτο: David Burdeny
Σταθμός Sportivnaya. Φωτο: David Burdeny
Σταθμός Prospekt Mira. Φωτο: David Burdeny
Σταθμός Elektrozavodskaya
Σταθμός Taganskaya. Φωτο: David Burdeny
Σταθμός μετρό Arbatskaya. Φωτο: David Burdeny
