Πώς είναι για μια γυναίκα να διαπρέπει στις... κομμώσεις σκύλων;
Για την Ελένη Μίντζη όλα ξεκίνησαν μια ημέρα του 1998. Ή, για την ακρίβεια, τη στιγμή που σκέφτηκε ότι είχε ανάγκη ένα επαγγελματικό διάλειμμα έπειτα από σχεδόν μια δεκαετία διδασκαλίας της ιταλικής γλώσσας.
Τότε, ένας γνωστός της την ενημέρωσε ότι είχε μόλις ιδρυθεί στην Ελλάδα μια σχολή κομμωτικής σκύλων - ήταν η πρώτη και η ιδρύτριά της ήταν η Μάγια Ζαμπίκου. Η Ελένη Μίντζη αποφάσισε να δοκιμάσει και η δοκιμή έγινε ένα πάθος που της χάρισε πολλές διακρίσεις σε διεθνές επίπεδο και τον χαρακτηρισμό του «Mostro Sacro» («Ιερό Τέρας») της Ευρώπης από τους Ιταλούς κριτές της.
Η ίδια εξήγησε: «Δεν είχα καν σκύλο τότε, ήθελα απλώς να κάνω κάτι διαφορετικό. Κατάλαβα πολύ γρήγορα ότι η κομμωτική σκύλων είναι ένα είδος ζωντανής γλυπτικής, ένα κυνήγι της τελειότητας. Αυτό ακριβώς είναι το κίνητρό μου στους διαγωνισμούς που συμμετέχω και το καύσιμο υλικό μου σε αυτή τη δουλειά. Ο πρωταθλητισμός για μένα είναι μια μεγάλη πρόκληση».
Σε διαγωνισμούς τέτοιου επιπέδου ο κομμωτής και ο σκύλος γίνονται ένα και δημιουργείται μια σχέση συνεργασίας και τρυφερότητας που δύσκολα περιγράφεται με λόγια.
Η Ελένη άρχισε να συμμετέχει σε διαγωνισμούς εδώ στην Ελλάδα, κατακτώντας την πρώτη θέση στους περισσότερους από αυτούς. H διεθνής αναγνώριση ήρθε το 2007 με την πρόσκληση της προέδρου του γαλλικού διαγωνισμού Ciseaux d' Or, έναν από τους μεγαλύτερους στην Ευρώπη, να δώσει το δικό της αγωνιστικό «παρών». «Ηταν μια πολύ ωραία, αλλά και πολύ τρομακτική εμπειρία για μένα. Εως τότε δεν είχα ιδέα τι είναι ένας διεθνής διαγωνισμός, πόσο απαιτητικός είναι» θυμάται.
Εννέα χρόνια μετά, το «ιερό τέρας» αυτής της ζωντανής γλυπτικής μετράει έξι χρυσά και πέντε αργυρά μετάλλια σε διάφορες κατηγορίες, καθώς και πολλές τιμητικές διακρίσεις. Σε αυτό το χρονικό διάστημα, έχει συμμετάσχει σε διαγωνισμούς στη Γαλλία, την Ιταλία, το Βέλγιο και τη Δανία. Η τελευταία της συμμετοχή ήταν στον διεθνή διαγωνισμό του Μιλάνου Milangroom που πραγματοποιήθηκε στις αρχές Απριλίου και όπου κατέκτησε τη δεύτερη θέση ανάμεσα σε 19 πρωταθλητές Ευρώπης.
Όμως, τι σημαίνει καλή επίδοση; «Στους διαγωνισμούς κομμωτικής κρίνεσαι σε πολλά επίπεδα. Κρίνεται η πληρότητα του αποτελέσματος, η αρχική και η τελική εικόνα του σκύλου, η τεχνική και η τήρηση των προτύπων κουρέματος της κάθε φυλής. Κρίνεται η ισορροπία σου, η μεθοδικότητά σου, η συνεργασία σου με το ζώο», είναι η δική της απάντηση.
Το εγχείρημα μοιάζει ακόμη πιο δύσκολο εάν λάβει υπόψη του κανείς ότι ένας κομμωτής δεν διαγωνίζεται πολλές φορές με τον δικό του σκύλο. «Είναι πολύ σημαντικό», εξηγεί η Ελένη, «να κερδίσεις την εμπιστοσύνη του σκύλου. Αν την κερδίσεις, όμως, δεν θα την χάσεις ποτέ. Σημαντικό ρόλο σε αυτό παίζει η ηρεμία των κινήσεών σου, η ασφάλεια που το κάνεις να αισθάνεται. Αν φοβηθείς, θα φοβηθεί και αυτό και θα αντιδράσει. Αλλά εάν κερδίσεις την εμπιστοσύνη του, θα καθίσει για δυο ή τρεις ώρες - όσο διαρκεί το κούρεμα - εντελώς ακίνητο».
Η ίδια τονίζει ότι το να βρεις ένα πολύ ωραίο μοντέλο είναι αρκετά δύσκολη υπόθεση, ιδιαίτερα στο εξωτερικό όπου πρέπει να απευθυνθείς σε συναδέλφους, εκτροφείς ή και ιδιοκτήτες για να σου εμπιστευτούν τον σκύλο τους. «Σε διαγωνισμούς τέτοιου επιπέδου ο κομμωτής και ο σκύλος γίνονται ένα και δημιουργείται μια σχέση συνεργασίας και τρυφερότητας που δύσκολα περιγράφεται με λόγια» συμπληρώνει.
Πάντως, τόσο στην καθημερινή εργασία της, όσο και στους διαγωνισμούς, η Ελληνίδα που σαρώνει τα βραβεία αυτής «της ζωντανής γλυπτικής», δεν παραβλέπει δύο βασικούς κανόνες: ο ένας είναι ότι μαθαίνει πολλά όχι μόνο για τον χαρακτήρα ενός ζώου αλλά και του ιδιοκτήτη του. Ο άλλος - και πιο σημαντικός - είναι ότι «ένας κομμωτής μπορεί να ξεγελάσει τον ιδιοκτήτη, αλλά ποτέ τον σκύλο».
Αυτή η παρακαταθήκη της χάρισε τις διακρίσεις, αλλά και τον τίτλο του Best Greek Groomer στον πρώτο διεθνή διαγωνισμό που πραγματοποιήθηκε την περυσινή χρονιά στη Θεσσαλονίκη. Οι πρωτιές, ωστόσο, δεν τελειώνουν εδώ. Η Ελένη Μίντζη είναι ιδρύτρια του ελληνικού σωματείου κομμωτών, το οποίο έχει αναγνωρισθεί από την ευρωπαϊκή ομοσπονδία (GEA), ενώ είναι και η μοναδική Ελληνίδα που από φέτος συμμετέχει στο ετήσιο διεθνές τουρνουά του οποίου οι κομμωτές - γλύπτες συμμετέχουν μόνο έπειτα από προσωπική πρόσκληση του προέδρου της GEA.
Παράλληλα, ήταν η επικεφαλής της αποστολής στην πρώτη και μοναδική ως τώρα συμμετοχή της εθνικής ομάδας σε παγκόσμιο πρωτάθλημα. «Βρεθήκαμε απέναντι σε μεγαθήρια. Οι Αμερικανοί, οι Ιταλοί, οι Γάλλοι, οι Ισπανοί έχουν παράδοση στο άθλημα, ενώ τα τελευταία χρόνια έχουν ανεβεί πολύ και οι Ιάπωνες», περιγράφει. Και, παράλληλα, δεν κρύβει την αισιοδοξία της για το μέλλον: «Την επόμενη φορά θα τα πάμε καλύτερα», αναφέρει χαρακτηριστικά, υπενθυμίζοντας ότι ήδη η χώρα μας βρέθηκε ανάμεσα στις είκοσι καλύτερες του κόσμου.
Ο χρόνος της Ελένης Μίντζη θα μοιράζεται το επόμενο διάστημα ανάμεσα στο «εργαστήριό» της στην περιοχή της Κηφισιάς και τους νέους διαγωνισμούς που την περιμένουν: πρώτα στη Θεσσαλονίκη στα μέσα Μαΐου, έπειτα στη Γερμανία τον Ιούνιο, τέλος στην Πολωνία τον Ιούλιο. Και ο στόχος; «Ακόμη ένα χρυσό μετάλλιο που θα μου επιτρέψει να κατακτήσω το ανώτατο αξίωμα, αυτό του κριτή κομμωτικής σκύλων». Δεν χρειάζεται να το πούμε: θα είναι η πρώτη ελληνίδα κριτής…
