«Θα σε πείραζε πολύ αν έκανα κάτι τελείως μη ελκυστικό;» ρωτάει ο Ίθαν Χοκ τη δημοσιογράφο του βρετανικού Guardian Hadley Freeman. «Πεθαίνω της πείνας. Θα ήταν μεγάλη αγένεια να φάω; Θα είμαι πολύ τακτικός, το υπόσχομαι». Όλα αυτά συμβαίνουν σε έναν διάλογο που γίνεται μέσω βιντεοκλήσης, στη μετά-covid εποχή που διανύουμε, αλλά ακόμα και έτσι ο Χοκ έχει πάρα πολλά πράγματα να πει.
Λίγο πριν κλείσει τα 50 ο διάσημος ηθοποιός μοιάζει απόλυτα συμφιλιωμένος με την ιδέα πως και εκείνος, όπως όλοι, μεγαλώνει. Τόσο συμφιλιωμένος ώστε μπορεί άνετα να αυτοσαρκάζεται: «Το 49 μοιάζει πολύ μικρότερο από το 50 για κάποιο λόγο», λέει στην Hadley γελώντας και υποστηρίζει ότι θα γιορτάσει με τα 4 παιδιά του τα οποία έχει καλέσει στο σπίτι του στο Brooklyn της Νέας Υόρκης για να τους μαγειρέψει, κάτι που κάνει αρκετά συχνά.
Ο Χοκ έχει δύο παιδιά, την 22χρονη Μάγια και τον 18χρονο Λεβόν από τον γάμο του με την ηθοποιό Ούμα Θέρμαν και άλλα δύο, την 12χρονη Κλεμεντίνη και την 9χρονη Ιντιάνα από τον δεύτερο γάμο του με τη Ράιαν Σοουχιούτζ. Σίγουρα αρκετοί θα θυμούνται το σκάνδαλο που είχε ξεσπάσει στα διεθνή ταμπλοίντ, αρκετά χρόνια πριν, όταν ο Χοκ άφησε την πρώην σύζυγό του Θέρμαν για τα μάτια και τον έρωτα της νεαρής Ράιαν, η οποία εργαζόταν στο σπίτι τους ως νταντά των παιδιών τους. Ωστόσο, από τη στιγμή που αυτή η μεγάλη οικογένεια έχει καταφέρει να αφήσει αυτή τη σοβαρή κρίση πίσω της, είναι βέβαιο ότι μπορεί να το κάνει και το κοινό. «Με τη γυναίκα μου είμαστε πολύ δεμένοι, έχουμε κανονίσει να βγούμε αύριο το βράδυ, ίσως νοικιάσουμε ένα δωμάτιο σε κάποιο ξενοδοχείο, ξέρεις, τέτοια πράγματα», εξηγεί για τον έρωτα του με τη Ράιαν που κρατάει ακόμα.
Αμέτρητα χρόνια στην παγκόσμια σόουμπιζ, ο Χοκ παραμένει στις συνειδήσεις μας ως εκείνο το πανέμορφο, σέξι, μυστηριώδες αγόρι των 90's που θα μπορούσε εύκολο να περιφέρεται από πάρτι σε πάρτι και από κόκκινο χαλί σε κόκκινο χαλί, διεκδικώντας τα κασέ τεράστιων πλανητικών αστέρων όπως ο Λεονάρντο ΝτιΚάπριο ή ο Τζόνι Ντεπ, αλλά επέλεξε να μην το κάνει. Όπως εξομολογείται ο ίδιος το ζητούμενο για εκείνον σε μία δουλειά ήταν πάντα το να θέλει πραγματικά να την κάνει. Γι' αυτό και οι επιλογές στα έργα που έχει πρωταγωνιστήσει έχουν υπάρξει τόσο ξεχωριστές. Επιπλέον ο Χοκ ασχολείται πολύ ενεργά με το θέατρο, γράφοντας και ο ίδιος θεατρικά ή ανεβάζοντας διασκευές μεγάλων Τσεχοφικών αριστουργηματών, τα οποία αγαπά βαθιά.«Όταν με ρωτούν γιατί το κάνω απαντώ ότι εμένα αυτό είναι που με ενδιαφέρει αλλά καμιά από αυτές τις δουλειές δεν πληρώνει οπότε πρέπει να κάνω και τα υπόλοιπα». Παρόλα αυτά όταν η Freeman τον ρωτάει γιατί δεν ζητάει από τον ατζέντη του να του βρει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο σε ένα μεγάλο blockbuster με υπερήρωες εκείνος απαντά ότι «δεν είναι αυτό το όνειρο που έχω από τη ζωή μου».
Λίγο αργότερα ο Χοκ θυμήθηκε και τον πρώτο ρόλο του σε ταινία. Ήταν όταν εκείνος ήταν μόλις 14 χρονών και έπαιξε μαζί με τον Ρίβερ Φίνιξ στην παιδική ταινία «Explorers». Η ταινία δεν πήγε καθόλου καλά εισπρακτικά και ο Χοκ έριξε, μέσα του, το φταίξιμο στον εαυτό του. Μετά από λίγο καιρό έκανε οντισιόν για το φιλμ «Stand By Me». Τότε ο σκηνοθέτης, Rob Reiner, του είπε: «Τα πήγες πολύ καλά, αλλά μόλις έδωσα τον ρόλο σε ένα άλλο αγόρι, το όνομα του μοιάζει με το όνομα ενός πουλιού». Ο Ίθαν κατάλαβε αμέσως ποιον εννοούσε.
Παρά τον πρώιμο ανταγωνισμό τους ο Χοκ και ο Φίνιξ ανέπτυξαν γρήγορα μία φιλία που σημάδεψε τον Ίθαν και τον έκανε να δει αλλιώς τη ζωή, αλλά και ολόκληρο το Χόλιγουντ. «Με ρώτησες νωρίτερα γιατί δεν κάνω πιο "εύκολες" ταινίες. Λοιπόν, ο πρώτος συμπρωταγωνιστής μου σε ταινία πήρε υπερβολική δόση στη λεωφόρο Sunset Boulavard. Ήταν το πιο λαμπερό αστερί και αυτή η βιομηχανία τον κατάπιε. Και αυτό ήταν το μεγαλύτερο μάθημα για μένα. Αν έπρεπε να εξηγήσω με λόγια γιατί δεν μετακόμισα ποτέ μόνιμα στο Λος Άντζελες τότε θα έλεγα γιατί θεωρούσα ότι ήταν τρομερά επικίνδυνο για έναν ηθοποιό σαν εμένα να βρεθεί στο συγκεκριμένο κλίμα».
Αρκετοί από τους ανθρώπους με τους οποίους έχει συνεργαστεί ο Χοκ πέθαναν πολύ πρόωρα. Ο Φίνιξ, ο Χόφμαν, ο Ρόμπιν Γουίλιαμς. Φταίει η βιομηχανία ή απλώς η ζωή; «Τα ναρκωτικά, το αλκοόλ και η κατάθλιψη είναι άμυνες απέναντι στον κόσμο. Πολύ συχνά οι άνθρωποι πιστεύουν ότι αν έχεις αυτό που θέλεις θα σε κάνει χαρούμενο. Αλλά η αίσθηση του σκοπού και της αγάπης δεν έρχονται από εξωτερικούς παράγοντες. Και δεν μπορείς εύκολα να γλιτώσεις από αυτή την κουλτούρα που πανηγυρίζει συνέχεια για πράγματα που συνήθως δεν είναι αυτό που φαίνονται»
Με πληροφορίες από τον Guardian
Κεντρική φωτογραφία ΑΠΕ
