Τα Πετράλωνα εκτείνονται από την οδό Πειραιώς μέχρι το λόφο Φιλοπάππου και από την οδό Χαμοστέρνας μέχρι τη γέφυρα Πουλόπουλου. Σημείο συνάντησης των «εκδρομέων του σαββατοκύριακου», που αφήνουν τα προάστια για να πλησιάσουν το κέντρο. Φαγητό, ποτό, διασκέδαση, τα Πετράλωνα παίζουν δυνατά τα τελευταία χρόνια στον χάρτη της αθηναϊκής νύχτας.
Ο Θεοδόσης Μίχος έχοντας κλείσει μία δεκαετία εκεί κρατάει κρυμμένα τα ψαγμένα μυστικά της γειτονιάς, για όσους μπορούν να να ανακαλύψουν μόνοι τους. Δημοσιογράφος και συνιδρυτής του popaganda.gr, ραδιοφωνικός παραγωγός στον Best 92,6 και συγγραφέας του βιβλίου Κράτα το Σόου, είναι εκπαιδευμένος να βλέπει πίσω από την εικόνα και να σχολιάζει τους καιρούς.
-Τα Πετράλωνα τα διάλεξες ή σε διάλεξαν;
«Νομίζω ότι τις γειτονιές εμείς τις επιλέγουμε. Και μετά οι γειτονιές οι έρμες απλώς μας υπομένουν».
-Πόσα χρόνια ζεις εκεί;
«Αυτές τις μέρες κλείνω δεκαετία».
-Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που σε έκανε να νιώσεις έλξη για αυτή τη συνοικία;
«Ίσως γιατί μου θυμίζουν (ή επιλέγω να μου θυμίζουν, ακριβώς γιατί επιλέγω να αγνοώ τα σομόν πενταόροφα εκτρώματα, που αν και ευτυχώς λίγα, υπάρχουν ακόμη κι εδώ -χαμηλός συντελεστής δόμησης σου λέει μετά-, τη Νέα Ιωνία του Βόλου, ξέρεις, παλιές μονοκατοικίες με γεράνια, γάτες, γιαγιάδες, πάνω κάτω σαν τα σπίτια των δικών μου γιαγιάδων όπου περνούσα πολύ χρόνο όταν ήμουν παιδί, τι να σου πω, είναι κάπως σαν από την πρώτη φορά που πάτησα το πόδι μου στα Άνω Πετράλωνα, να μου γεννήθηκε η επιθυμία να γεράσω και να πεθάνω εδώ, αν δεν καταφέρω δηλαδή να το κάνω πίσω στον Βόλο».
-Τι σε χαλάει στα Πετράλωνα;
«Όσοι, εύλογα εκμεταλλευόμενοι τα ουκ ολίγα “παραθυράκια” της νομοθεσίας, ανοίγουν, εχμ, “αναψυκτήρια” κι όποιον πάρει ο χάρος. Κι εγώ βέβαια για να διασκεδάσω ήρθα ένα βράδυ στα Πετράλωνα και μετά ξέμεινα κι εξακολουθώ να βγαίνω εδώ. Καλό είναι όμως να μην ξεχνάμε ότι τα κάθε Πετράλωνα είναι και πρέπει να παραμείνουν πρώτα και πάνω απ’ όλα ενα μέρος όπου κάποιοι ζουν και όχι ένα ισοπεδωτικό τουριστικό theme park αμφιβόλου αισθητικής, με ξύδια, κεφτέδες και pancakes της πλάκας».
-Τι σε φτιάχνει στα Πετράλωνα;
«Αυτό που, σε συνέχεια των παραπάνω, έχει κρατήσει όρθια τη γειτονιά (σε αντίθεση, ας πούμε, με τους γείτονές μας στο Κουκάκι, που τα έχουν δει όλα) σε μεγάλο βαθμό έχει να κάνει με το ότι οι κάτοικοι, μέσω συλλογικοτήτων και πρωτοβουλιών (πολύ πιο δυναμικών στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν, τώρα κάπως έχει ατονήσει το πράγμα) αντιστεκόμαστε ποικιλοτρόπως (we walk the talk, που λένε) στην επέλαση των Ούνων. Όσο μπορούμε δηλαδή. Τουλάχιστον να μην πέσουμε αμαχητί».
-Τι γίνεται με τα airbnb εκεί;
«Χάλι μαύρο, τι να γίνεται (#fuckairbnb). Αλλά εντάξει».
-Έχω την εντύπωση ότι στα Πετράλωνα μένουν αρκετοί παλιοί Αθηναίοι εκτός από τους νέους κατοίκους. Πώς είναι διαμορφωμένη η ανθρωπογεωγραφία της γειτονιάς;
«Νομίζω ότι αυτό -η συνύπαρξη παλιών και νέων-, εκ των πραγμάτων συμβαίνει παντού. Φαντάζομαι, ας πούμε, ότι και στο Γουδή θα υπάρχει κάποιος 80χρονος “μάγκας” με λεπτό μουστάκι και ξεχασμένο σακάκι στον έναν ώμο που θα παρκάρει κάθε Σάββατο πρωί το σχεδόν αποσυντεθειμένο κόκκινο αγροτικό του σε μια στρατηγικά επιλεγμένη γωνία, θα βγάζει από την καρότσα μια καρέκλα από φορμάικα, θα αράζει καπνίζοντας μέχρι το μεσημέρι στη σκιά και θα πιάνει ψιλή κουβέντα για το ΠΑΣΟΚ (του Ανδρέα, εννοείται) με κάποιον κατά πολύ νεότερο γείτονά του που καλώς εχόντων των πραγμάτων δεν θα έχει hangover όταν θα παρκάρει τη βέσπα του στο απέναντι πεζοδρόμιο για να πάρει τσιγάρα κι εφημερίδες από την ψιλικατζού της γειτονιάς πριν πάει να φάει πρωινό. Κι όλα αυτά δυο βήματα μακριά από ένα “αρχαίο” σινεμά που τα καλοκαίρια παίζει Αντονιόνι».
-Βγαίνεις για ποτό και φαγητό στα Πετράλωνα; Που πηγαίνεις;
«Φυσικά, περισσότερο τρώω και πίνω στη γειτονιά μου παρά οπουδήποτε αλλού, σε πολύ συγκεκριμένα, όμως, μαγαζιά, που σέβονται τη συνθήκη που προανέφερα περί μόνιμων κατοίκων κλπ. Είμαι, μάλιστα, αρκετά τυχερός ώστε να ζω μόλις λίγα τετράγωνα μακριά από το πιο αγαπημένο μου μπαρ στην Αθήνα».
-Τι έχει αλλάξει στη γειτονιά όσα χρόνια ζεις εκεί;
«Ίσως να μην έγινα κατανοητός: #fuckairbnb. Αλλά, ξαναλέω, εντάξει».
-Πώς θα μιλούσες σε κάποιον ξένο για τη γειτονιά σου;
«Είναι η πιο όμορφη της Αθήνας. Έλα να σου τη γνωρίσω. Αν της φερθείς άσχημα, θα ‘χεις να κάνεις μαζί μου».
*Οι φωτογραφίες είναι του Θεοδόση Μίχου
Ακολούθησε το WomanToc στο Instagram
