«Η μόδα δεν με αφορά και πολύ. Θέλω να κάνω διαχρονικά πράγματα που υμνούν τη θηλυκότητα». Αυτή είναι άποψη της σχεδιάστριας καπέλων και ρούχων Κατερίνας Καρούσου γι’ αυτό που οι υπόλοιποι ονομάζουμε μόδα.
«Δεν κοιτάζω τα περιοδικά, σχεδιάζω δικά μου πράγματα προσαρμοσμένα στον χαρακτήρα κάθε γυναίκας» εξηγεί μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Καρούσου.
Το ταλέντο και η προσωπικότητα της δημιουργού ξεπερνούν άλλα κορυφαία ονόματα, γιατί πολύ απλά κατάφερε το πάθος της να το μετατρέψει σε τέχνη και μάλιστα σε μια τέχνη υπό εξαφάνιση, το καπέλο, χωρίς όμως να «αλλοιωθεί» η ίδια από την επιτυχία, διαφυλάσοντας την αυθεντικότητά της, ακριβώς όπως όταν πρωτοξεκίνησε.
«Το επάγγελμα του καπελά, είναι ένα επάγγελμα που τείνει να εξαφανιστεί», εξηγεί «κυρίως, λόγω της έλλειψης ποιότητας πρώτης ύλης, της βιομηχανοποίησης των προϊόντων αλλά και του γεγονότος πως δεν υπάρχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον από τη νέα γενιά να πάρει τα “ηνία” αυτής της τέχνης.»
Η Κατερίνα Καρούσου έχει συνδέσει το όνομά της, με τον σχεδιασμό και την κατασκευή καπέλων στη σύγχρονη Ελλάδα. Διατηρεί ζωντανή μια από τις πιο κομψές συνήθειες όσον αφορά το γυναικείο στιλ. Είναι η μοναδική γυναίκα σχεδιάστρια στην Ελλάδα, κι από τις ελάχιστες στην Ευρώπη, που φτιάχνει χειροποίητα καπέλα. Μια στιλιστική άποψη που υιοθετούν ολοένα και λιγότερες γυναίκες -ειδικά στην εποχή της κρίσης- απομακρύνοντας τα καπέλα από την καθημερινότητα.
«Ο κόσμος, αγοράζει περισσότερα καπέλα απ’ όσα φοράει. Οι γυναίκες ντρέπονται να φορέσουν καπέλα, αισθάνονται πως θα τις κοιτούν κάπως περίεργα στο δρόμο»
«Η μόνη που παραμένω καπελού, είμαι εγώ», λέει με περηφάνια, αφού «το να δημιουργείς καπέλα είναι κάτι πολύ πιο δύσκολο σε σχέση με την κατασκευή των ρούχων», σχολιάζει.
Η ίδια, παρότι έχει ντύσει σταρ και γαλαζοαίματους, ξεκαθαρίζει ότι απευθύνεται σε γυναίκες όλων των κοινωνικών τάξεων.
«Ο κόσμος, αγοράζει περισσότερα καπέλα απ’ όσα φοράει. Οι γυναίκες ντρέπονται να φορέσουν καπέλα, αισθάνονται πως θα τις κοιτούν κάπως περίεργα στο δρόμο», επισημαίνει και προσθέτει: «Το καπέλο σημαίνει φινέτσα, όταν όμως ο λαός είναι απαίδευτος και κυριαρχεί η κακογουστιά, το καπέλο καταχωνιάζεται στα “αζήτητα”».
Αν και είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του ΚΘΒΕ, δεν ασχολήθηκε ποτέ με την υποκριτική, αφού όπως παραδέχεται ήταν κάτι που δεν το ήθελε.
Έτσι μπήκε στο χώρο της μόδας από το 1979 σαν βοηθός της γνωστής σχεδιάστριας Λουκίας. Μέσα στις αρμοδιότητές της ήταν και το στάιλινγκ των επιδείξεων. Εκεί ήθελε να χρησιμοποιεί καπέλα, γιατί πάντα φορούσε η ίδια από την ηλικία των 16 χρόνων.
Εξακολουθεί να πιστεύει ότι το καπέλο είναι το αξεσουάρ που μπορεί να απογειώσει μία εμφάνιση και να της δώσει προσωπικότητα.
«Το καπέλο είναι το αξεσουάρ, αυτό που σου δίνει στίγμα», ομολογεί εκφράζοντας με τον τρόπο αυτό το πάθος της για τα καπέλα.
Ψάχνοντας για καπέλα, συνεχίζει την αφήγησή της η Κατερίνα Καρούσου, ανακάλυψε ότι η τέχνη αυτή ήταν ετοιμοθάνατη στην Ελλάδα του 1980.
Αποφάσισε λοιπόν και έφυγε το 1984 για τη Νέα Υόρκη όπου σπούδασε την τέχνη της καπελοποιίας στο FIT (Fashion institute of technology).
«Η Νέα Υόρκη ήταν το μόνο μέρος που μπορούσα να πάω εκείνη την εποχή γιατί στην Ευρώπη δεν υπήρχε κάτι αντίστοιχο», λέει. Σπούδασε και παρέμεινε εκεί έως το 1990 δημιουργώντας καπέλα όλων των ειδών. Πρωινά, γούνινα, τρελά και ό,τι στυλ μπορεί να φανταστεί κανείς. Εργάστηκε σε διάφορους οίκους μόδας μεταξύ των οποίων οι Eric Javits, Carolina Herera και Liz Claiborne.
Με την επιστροφή της στην Ελλάδα ίδρυσε το 1991, την δική της επιχείρηση, δημιουργώντας καπέλα καθώς και άλλα αξεσουάρ,- τσάντες, τσαντάκια βραδινά, ζώνες, κασκόλ, εσάρπες και οποιοδήποτε άλλο αξεσουάρ μπορεί να μεταμορφώσει την εμφάνιση της γυναίκας.
Το 1992 άνοιξε κατάστημα λιανικής στην οδό Πλουτάρχου στο Κολωνάκι, το οποίο έκλεισε το 2007 γιατί είχε μπει και στο χώρο του ρούχου, αρχίζοντας με παιδικές δημιουργίες και κυρίως βαπτιστικά ρούχα.
«Το κατάστημα στο Κολωνάκι ήταν πολύ μικρό για να χωρέσει τις νέες μου δραστηριότητες και ως εκ τούτου προτίμησα να συγκεντρωθώ στο ατελιέ μου στην οδό Δορυλαίου 17 (πλατεία Μαβίλη), παρ’ όλο που είναι έκκεντρο, εκτός αγοράς», επισημαίνει.
Οι πελάτισσες μπορούν να βρουν στο ατελιέ δείγματα δουλειάς της που κάθε φορά αλλάζουν σε κάτι διαφορετικό.
«Τίποτε δεν είναι τυποποιημένο. Όλα γίνονται κατόπιν παραγγελίας, ανάλογα με το στιλ και την προσωπικότητα της πελάτισσας και φυσικά το ποσό που θέλει να διαθέσει. Αυτό δεν αφορά μόνο το καπέλο, αλλά και όλα τα άλλα αξεσουάρ, τα ρούχα πρωινά ή βραδινά, θεατρικά κοστούμια, νυφικά, βαπτιστικά, μπομπονιέρες, λαμπάδες και ό,τι άλλο έχει σχέση με τον γάμο και την βάπτιση. Έτσι, εξασφαλίζεται μία συνοχή στην επιλογή, ένα θέμα, μία άποψη ή κοινοί χρωματισμοί», επισημαίνει η κ. Καρούσου.
Το 90% της παραγωγής του ατελιέ είναι παραγγελίες. Όλα μπορούν να δημιουργηθούν από την Κατερίνα Καρούσου στο χώρο των αξεσουάρ και της ένδυσης. Όλα εκτός από παπούτσια. «Έχω μία σειρά για τα οποία κάνω και χονδρική, αλλά κυρίως δουλεύω με μοναδικά κομμάτια» ξεκαθαρίζει.
Όσον αφορά τα υλικά που χρησιμοποιεί «ειδικά για τα καπέλα είναι πολύ συγκεκριμένα. Είναι τέσσερις ποιότητες που έχουν βέβαια μεγάλη διαφορά μεταξύ τους. Για παράδειγμα, οι ψάθες. Για τα χειμωνιάτικα καπέλα, είναι το βελούδο, που είναι πολύ καλής ποιότητας όπως και το μαλλί. Προσωπικά προτιμώ να φιάξω ένα καπέλο “velour” πάρα ένα μάλλινο καπέλο. Έχω “κόλλημα” με το βελούδο τον χειμώνα, είναι δεν είναι στη μόδα. Δυστυχώς όμως δεν υπάρχει κοινό να το αγοράσει».
Προσθέτει ακόμα, ότι, αυτή την εποχή αναπτύσσει μία νέα τεχνοτροπία, χρησιμοποιώντας παλαιάς κοπής ελβετικές ψάθες, παραγωγής τα χρόνια 1950 έως 1970 ειδικά κατασκευασμένες για την δημιουργία ψάθινων καπέλων. «Τις έχω αγοράσει κατά καιρούς και σε μερικές από αυτές είμαι η μοναδική κάτοχός τους στον κόσμο γιατί δεν κατασκευάζονται πια σήμερα πουθενά. Τις χρησιμοποιώ δε όχι μόνο στα καπέλα, αλλά και στα αξεσουάρ και τα ρούχα που δημιουργώ», συμπληρώνει.
Τα προϊόντα της παρουσιάζονται σε ευρωπαϊκές εκθέσεις μόδας, εξάγονται σε Ευρώπη και Ασία και έχουν συνοδεύσει πολλούς κοσμοπολίτες γνωστούς και μη, σε βασιλικούς γάμους, ιπποδρομίες και στις ξεχωριστές τους στιγμές.
Με μία μηχανή του 1916, έχει φτιάξει καπέλα για αρκετούς γνωστούς ηθοποιούς όπως Ζωή Λάσκαρη, Μιμή Ντενίση, Νόνικα Γαληνέα, Κατερίνα Χέλμη, Κατερίνα Λέχου.
Έχει επιμεληθεί τα καπέλα και τα κοστούμια για αρκετές θεατρικές παραστάσεις όπως «Η Φόνισσα», «Το Ημέρωμα Της Στρίγκλας», αλλά και για την επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά «Οι Μάγισσες Της Σμύρνης», τα κοστούμια της οποίας βραβεύτηκαν.
Μια άλλη πτυχή της δραστηριότητάς της είναι καπέλα για βασιλικούς γάμους, όπως του πρώην διάδοχου της Ελλάδας, Παύλου και της Μαρί Σαντάλ Μίλλερ (45 καπέλα έφτιαξε σε προσκεκλημένους στο γάμο τους) ή της πριγκίπισσας Αλεξίας. Τέλος, συνεργάζεται με σχεδιαστές όπως τον Βασίλη Ζούλια, τους Mi-Ro, τον Δημήτρη Ντάσιο και πολλούς άλλους για επιδείξεις μόδας.
Πρόσφατα η Έλενα Γαλίφα την επισκέφθηκε για μια συνέντευξη στο κανάλι της στο YouTube:
Πηγή κειμένου: ΑΠΕ/ΜΠΕ
