«Αν όλα τα κοσμήματα εξαφανίζονταν από τον κόσμο και έπρεπε να κρατήσω μόνο ένα, θα διάλεγα ένα ζευγάρι σκουλαρίκια. Πλαισιώνοντας το πρόσωπο μας, τραβώντας στιγμιαία το βλέμμα και με το μοναδικό χαρακτηριστικό της κίνησης, αυτή κατηγορία κοσμήματος θα ήταν ιδανική. Για την ακρίβεια, θα επέλεγα τα σκουλαρίκια Adoucissement από τη συλλογή μου, σε ροζ χρυσό, γκρι ιταλικό μάρμαρο σμιλεμένο στο χέρι, και γκρι brilliant».
Κρίνοντας από αυτή την απάντηση, ένα ασφαλές πρώτο συμπέρασμα που μπορεί κανείς να βγάλει για την Ιωάννα Σουφλιά, είναι ότι αγαπά πραγματικά αυτό που κάνει.
Η ίδια, σχεδίασε το πρώτο της κόσμημα ερασιτεχνικά, όταν σπούδαζε στη Νομική Αθηνών. «Η αυστηρότητα του νομικού συλλογισμού άφηνε ένα κενό δημιουργικότητας και το κόσμημα ήρθε σαν αντίδοτο. Το πρώτο πράγμα που με γοήτευσε ήταν η ιδιαίτερη σχέση που έχει το κόσμημα με το σώμα μας, είτε το φοράς είτε το δημιουργείς».
Πράγματι, με κανένα άλλο κομμάτι ή αξεσουάρ δεν αποκτάμε το δέσιμο που προκαλεί ένα κόσμημα. Τα κοσμήματα έχουν τη μαγική ιδιότητα του δεύτερου δέρματος- της προέκτασης της προσωπικότητάς μας και αποκτούν συναισθηματική αξία.
Λίγα χρόνια αργότερα, έχοντας αποφοιτήσει με τιμητική διάκριση από το Central Saint Martins του Λονδίνου, η Σουφλιά μπήκε δυναμικά στο παιχνίδι του κοσμήματος ήδη με την πρώτη της συλλογή. Αποφάσισε να χρησιμοποιήσει ένα από τα δυσκολότερα υλικά, το μάρμαρο. «Η δυναμική του μαρμάρου, η κομψότητα του και η ιδιαιτερότητα του σαν υλικό, ήταν οι λόγοι που το επέλεξα. Αποφασίζοντας να δουλέψω με ένα υλικό που δεν είχε ξαναχρησιμοποιηθεί στο κόσμημα, συνειδητοποίησα πως δεν υπήρχε μεγάλος αριθμός ανθρώπων με την τεχνογνωσία να το επεξεργαστούν. Καθώς όμως, κάθε συλλογή αφηγείται μία ιστορία και σημαντικό κομμάτι της αφήγησης είναι τα υλικά, έπρεπε να μάθω να επεξεργάζομαι το υλικό και εφεξής σμιλεύω όλα τα κομμάτια η ίδια».
Το ένστικτό της, δεν την πρόδωσε. Το στοιχείο του μαρμάρου αποτέλεσε πυρήνα της ταυτότητας των κοσμημάτων της, τα έκανε ξεχωριστά και εύκολα αναγνωρίσιμα.
Γραμμές ή «σταγόνες» χρυσού και διακριτικά διαμάντια, κόβουν το μάρμαρο στις αποχρώσεις του λευκού, του απαλού γκρι και του γαλάζιου, δημιουργώντας δαχτυλίδια και σκουλαρίκια που αποπνέουν κομψότητα και ήσυχη πολυτέλεια. Στοιχεία γλυπτικής, art deco, γεωμετρίας και φουτουρισμού βρίσκουν κοινό σημείο αναφοράς στα πρωτότυπα σχέδιά της.
Η νέα συλλογή της βουτά ακόμα πιο βαθιά στο μινιμαλισμό, με σύμμαχο το ροζ χρυσό, στη λογική των αρχιτεκτονικών blueprints και τριγωνικά ζαφείρια σε βαθύ μπλε. Κομμάτια κλασικά αλλά απόλυτα σύγχρονα, ενσαρκώνουν το είδος του statement κοσμήματος, το οποίο θα λατρεύει ο μελλοντικός εαυτός σου. Άλλωστε, σύμφωνα με την Ιωάννα, αυτό που κάνει ένα κόσμημα διαχρονικό είναι ιδιαίτερη σχέση με τον ιδιοκτήτη του, μακριά από τάσεις της μόδας, η άρτια κατασκευή και η ποιότητα των υλικών.
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες αρετές που πρέπει να έχει ένα κόσμημα; Αρχικά ένα κόσμημα πρέπει να έχει χαρακτήρα, μια δική του ταυτότητα που να το καθιστά μοναδικό στο είδος του. Εξίσου σημαντικό στοιχείο στο dna ενός κοσμήματος είναι η κομψότητα και η ισορροπία του design, είτε μιλάμε για ένα μαξιμαλιστικό κόσμημα είτε για ένα πιο αφαιρετικό κομμάτι.
Μπορούμε να κάνουμε λάθος με το styling κοσμημάτων; Οι στιλιστικές μας επιλογές είναι ένα μέσο έκφρασης της προσωπικότητάς μας. Προσωπικά, παρατηρώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον το styling κοσμημάτων που επιλέγει κάθε γυναίκα. Σαν ένα άλλο είδος curating, ο τρόπος που φοράμε τα κοσμήματα μας προσδίδει διαφορετικό χαρακτήρα στα κομμάτια που έχουμε συνδυάσει, δημιουργεί νέες δυναμικές και μας προσφέρει μια φρέσκια οπτική στο αντικείμενο από αυτή που ίσως είχαμε , επιβεβαιώνοντας ότι δεν υπάρχει λάθος ή σωστό.
Έχοντας στην ατζέντα της παρουσιάσεις στο Λονδίνο και το Παρίσι, η ίδια εξακολουθεί να δημιουργεί κοσμήματα για ιδιαίτερους ανθρώπους. Απόδειξη αυτού, μια ιστορία που ποτέ δεν ξεχνά: όταν μια γυναίκα αγόρασε ένα statement δαχτυλίδι της πρώτης της συλλογής, σε μαύρο χρυσό, λευκό μάρμαρο Θάσου και γκρι διαμάντια, ως μονόπετρο.
