«Το να δουλεύεις εδώ, στο φαρμακείο Placebo, είναι μία placebo εμπειρία» λέει η Φοίβη και στα μάτια της λάμπει εκείνη η σπίθα του εργαζόμενου που μιλάει για τη δουλειά του με ένα αίσθημα δικαίωσης. Placebo στα αγγλικά σημαίνει το εικονικό φάρμακο, το φάρμακο που σε γιατρεύει επειδή εσύ ο ίδιος θέλεις να γιατρευτείς. Κάπως έτσι θα μπορούσε να αποκωδικοποιηθεί η εμπειρία της επίσκεψης στο συγκεκριμένο φαρμακείο. Ως μια εθελούσια περιποίηση, ένα επιμελές κανάκεμα του εαυτού μας.
Όποιος μένει νότια το ξέρει. Κι όποιος μένει βόρεια το ξέρει. Και οι άνθρωποι του κέντρου το γνωρίζουν. Άπαντες σε αυτή την πόλη έχουν μιλήσει ή θα μιλήσουν -κάποια στιγμή- για το «φοβερό, στρογγυλό φαρμακείο». Αλλά και μπόλικοι έξω από αυτή την πόλη, έξω από αυτή τη χώρα μιλούν για αυτό, ειδικά μετά το 2012, όταν και κέρδισε στον διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό X International Awards, το πολύτιμο βραβείο «project εμπορικής χρήσης».
«Το Placebo είναι ένα φαρμακείο για υγιείς και όχι ένα φαρμακείο για αρρώστους» μου λέει ο Σοφοκλής, ο οποίος μαζί με τις αδερφές του είναι οι ιδιοκτήτες ενός από τα συμβολικά κτήρια της Γλυφάδας και -δικαιωματικά λόγω τίτλου- του ωραιότερου φαρμακείου του κόσμου. «Η αρχή των πάντων είναι το design» συνεχίζει ο Σοφοκλής χαράσσοντας την περιοχή στην οποία στοχεύει διάνα. Με πτυχίο πολιτικού μηχανικού και «δίπλωμα» καλαισθησίας από επιλογή, ήθελε να κάνει κάτι διαφορετικό στην μεγάλη αγορά των φαρμακευτικών προϊόντων και το κατάφερε. Συνεργάστηκε με τον αρχιτέκτονα Kωνσταντίνο Λαμπρινόπουλο, δημιουργό του Klab Architecture, ενός από τα 20 ανερχόμενα νέα αρχιτεκτονικά γραφεία του κόσμου, όπως έχει γράψει και το περιοδικό Wallpaper, και το θαύμα έγινε. Από μακριά μοιάζει με μίνι μουσείο Γκούκενχαϊμ (ας μου επιτραπεί εδώ μια μικρή υπερβολή), το οποίο δανείζεται τη διακόσμησή του από τον κώδικα Μπράιγ, τόσο στο εξωτερικό του κτηρίου, όσο και στο logo του φαρμακείου και στις κάρτες του προσωπικού. «Τα πάντα είναι ανάγλυφα. Μπορείς να τα αντιληφθείς με όλες σου τις αισθήσεις, όχι μόνο με την μονοδιάστατη όραση» μοιάζει να φωνάζει το κτήριο και όλοι όσοι δουλεύουν εδώ το επιβεβαιώνουν. Κάτι όμορφο αναδύεται από το χώρο της ευγένειας, κάτι που μυρίζει φροντίδα.
Περνάω την είσοδο και το βλέμμα μου διανύει μια στρογγυλή τροχιά. Δεν βρίσκει σε τοίχους και γωνίες. Όλα εδώ μέσα είναι κοίλα. Κι αν η γωνία μεταφράζεται κατά το φενγκ σούι ως αγωνία, το κοίλο μεταφράζεται ως ευκολία. Ακόμα κι αν δεν είναι έτσι ακριβώς, αυτή είναι η αίσθηση που εισπράττουμε, οπότε το δεχόμαστε. Το μάτι μου πέφτει στο τζόκεϊ καπέλο που στέκεται δίπλα σε ένα πανέμορφο κουτί που γράφει 3299 Live the Blue Life. «Αυτές είναι οι συντεταγμένες της Ελλάδας» μου εξηγεί ο Σοφοκλής το μήνυμα «ζήσε τη ζωή σου μπλε» είναι μια προτροπή για ανθρώπους του εξωτερικού να έρθουν εδώ να ζήσουν. «Πουθενά αλλού δεν υπάρχει αυτός ο τρόπος ζωής. Όχι σε βιωτικό επίπεδο, όχι σε επίπεδο μόρφωσης, όχι σε επίπεδο παροχών, αλλά σε επίπεδο καθημερινής ζωής». Ωραίο ακούγεται. Θα επανέλθω για μεγαλύτερη αναλύση στο θέμα.
Του λέω ότι στο womanTOC δίνουμε μεγάλη σημασία στα ελληνικά προϊόντα και μου δείχνει δύο τετραγωνικά ράφια όλα καλυμμένα με πανέμορφα ελληνικά προϊόντα ομορφιάς και περιποίησης. Η νέα, γενναία εποχή επιχειρηματικότητας είναι εξόχως χαριτωμένη, αν και ενέχει μεγάλο βαθμό ταλαιπωρίας και δυσκολιών. Με μια διαγώνια επιμέλεια κατέγραψα τα brands Agema, Φ, Youth Lab. Και σε αυτά θα επανέλθω. Είναι όλα τόποι προς εξερεύνηση.
Λίγο πιο 'κει, στην επόμενη στροφή (είπαμε δεν υπάρχουν γωνίες) είναι τα stands με τα τρόφιμα. Τα ζυμαρικά Harmonian, το μέλι Artemis από τη Λέρο, τα Arodama που προέρχονται από το «ιερό» δέντρο, την ελιά. Πιο πέρα, τα ελληνικά κολάν PCP από λαχταριστή λύκρα σε φουλ εντυπωσιακά χρώματα, τα οποία «φεύγουν σαν ζεστά κουλουράκια» όπως με ενημερώνει ο Σοφοκλής. Τα ελληνικά κοσμήματα Ygrec διεκδικούν τη θέση τους στο πάνθεον των «ενημερωμένων» προϊόντων του Placebo. Και τελειωμό δεν έχουν τα υπέροχα αντικείμενα στα οποία κολλάει το μάτι μου. Θέλω να τα αγγίξω όλα. Να κάνω πιθανά σενάρια πως θα τα χρησιμοποιούσα εάν τα αγόραζα. Το πιο γοητευτικό με τα καλούδια των φαρμακείων είναι ότι μυρίζουν ωραία. «Σαν τεύχος του Vanity Fair» που θα έγραφε και ο Ντάγκλας Κόπλαντ στο Generation X.
Το Placebo είναι 600 τ.μ χώρος. Αν κάθε τετραγωνικό μέτρο αντιστοιχεί σε 2 λεπτά εμπειρίας, μπορούμε να πούμε ότι θα περάσουμε πάνω από μία ώρα περιπλανώμενοι μέσα στα γιατρικά, καλλυντικά και μη. «Πριν ήταν έκθεση αυτοκινήτου και δεν ήταν στρογγυλό, ήταν τετράγωνο» λέει ο Σοφοκλής, ο οποίος πρωταγωνίστησε στον Κυκλισμό του Τετραγώνου, πριν καν ανέβει η ομώνυμη θεατρική παράσταση. «Αυτό που επιθυμούμε είναι το Placebo να γίνει πολιτεία, οι πελάτες, οι προμηθευτές και οι υπάλληλοι να είναι οι κάτοικοί της. Έτσι, θα μπορέσουμε πιο εύκολα να συμβάλουμε ουσιαστικά στο κοινωνικό έργο της χώρας. Να καθαρίσουμε μια ακτή όλοι μαζί με δική μας πρωτοβουλία ή να σιτίσουμε τους πρόσφυγες».
Το Placebo είναι κοιτίδα ανθρωπισμού, κουβαλάει με άνεση και μεγαλοπρέπεια τη δική του κουλτούρα, η οποία συνοψίζεται στο σλόγκαν «θετικές σκέψεις κάθε μέρα» που υπάρχει σε κάθε χάρτινη τσάντα του και επικοινωνείται με όλους τους τρόπους. Ένας από αυτούς τους τρόπους είναι και το περιοδικό Placebook, που εκδίδει το φαρμακείο Placebo και το οποίο στο 6ο τεύχος του, μεταξύ ενημερώσεων για βιταμίνες, ορθοβιοτικές θεραπείες και τις ευεργετικές ιδιότητες της μελάσας, αναφέρει και ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Καζαντζάκη, Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά: «Όσο ζούμε μιαν ευτυχία, δύσκολα τη νιώθουμε. Μονάχα όταν περάσει και κοιτάξουμε πίσω μας, καταλαβαίνουμε ξαφνικά -και κάποτε με κατάπληξη- πόσο σταθήκαμε ευτυχισμένοι».
Λεωφόρος Βουλιαγμένης 85 και Ανθέων, Εντός Εμπορικού Κέντρου City Plaza, 166 74 Γλυφάδα Αττικής
τηλ.: 2109633595
