Αγαπητοί φίλοι,
Ένιωσα την ανάγκη να επικοινωνήσω μαζί σας σε αυτή την πρωτοφανή συγκυρία, για να μοιραστώ κάποιες σκέψεις, σε μία στιγμή που ο κόσμος - όπως τον ξέρουμε - έχει «σταματήσει» και όλοι μας προσπαθούμε να ανταποκριθούμε στην παγκόσμια πρόκληση που βιώνουμε.
Κι εγώ όπως κι εσείς, αυτό τον καιρό ανταλλάσσω σκέψεις και μηνύματα με τους δικούς μου ανθρώπους, με πολλούς από εσάς. Και ήταν ένα που ξεχώρισα, που με προέτρεπε να ακούσω το Boléro του Ravel από την Orchestre National de France. Συνολικά 22 μουσικοί συντονίζονται από τα σπίτια τους και εν μέσω της καραντίνας, μοιράζουν αισιοδοξία και ομορφιά στον πλανήτη. Αποσπάσματα της ζωής όπως την ξέραμε, φτιαγμένα με νέα υλικά.
Η περίοδος που διανύουμε, ενώ αρχικά φάνηκε σε ορισμένους από εμάς σα μια περίοδος ανάπαυλας, τελικώς κρύβει κάτι πολύ πιο βαθύ για όλους μας. Ο πλανήτης τράβηξε χειρόφρενο κι εμείς τον κοιτάζουμε σαστισμένοι.
Την πρώτη ημέρα που πήγα στο γραφείο, μετά από 16 ημέρες υποχρεωτικής καραντίνας καθώς είχα γυρίσει από το Παρίσι, δούλεψα με ευχαρίστηση. Έκανα ηλεκτρονικά τα ραντεβού μου και στις 4 γύρισα σπίτι. Ήταν το πρώτο απόγευμα, μετά από πολλές ημέρες, που ένιωσα μια ουσιαστική αίσθηση ζωντάνιας και κατάλαβα πόσο με γεμίζει η δουλειά μου για όλα όσα εμπεριέχει. Τους ανθρώπους, τα σχέδια, τη δημιουργία, τη φιλοσοφία της.
Αυτούς τους μήνες της καραντίνας που είναι δύσκολοι και για κάποιους εξαιρετικά οδυνηροί, οι σκέψεις μου κάθε μέρα διαφοροποιούνται. Τα καινούργια δεδομένα, που μας κατακλύζουν κάθε στιγμή, με δυσκολεύουν να καταλάβω πώς θα είναι ο καινούργιος κόσμος που έρχεται.
Μου αρέσει να σκέφτομαι πως επωάζεται μια νέα πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που θα γεννηθεί από όλους εμάς. Τα καινούργια πρότυπα, εμείς θα πρέπει να τα φτιάξουμε και θα πρέπει να είναι στα δικά μας ανθρώπινα μέτρα. Με δημιουργική διάθεση, ενσυναίσθηση κι επιμονή θα τα πετύχουμε.
Μέχρι τότε, όλοι εμείς που έχουμε τη δυνατότητα να περνούμε αυτή την περίοδο σχετικά ανώδυνα, ας εκφράσουμε την αλληλεγγύη και την υποστήριξή μας σε αυτούς που έχουν «χτυπηθεί» κι ας σταθούμε στο πλευρό όσων αγωνίζονται.
Από τη δική μας πλευρά, αναγνωρίζοντας τη σημαντική προσφορά των επιστημόνων της χώρας μας, αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στην οικονομική ενίσχυση του Ελληνικού Ινστιτούτου Παστέρ, για να καλύψουμε κάποιες από τις έκτακτες ανάγκες του.
Μπορεί να είναι μια σταγόνα στον ωκεανό, όμως, ο ωκεανός γεμίζει από σταγόνες.
Γ.Σ.
Το σάιτ του yannissergakis.com
