«Όλος χαρά ο θείος Οδυσσέας κι αγαλλίαση, με πρίμο αγέρι σήκωσε τα πανιά, κάθισε στο τιμόνι και το κυβέρνησε με τέχνη.
Ύπνος δεν έπεσε στα βλέφαρά του, αλλά κοιτούσε συνεχώς την Πούλια, τον Βουκόλο που δύει αργά, την Άρκτο που τη λεν κι Αμάξι· δεν φεύγει από τη θέση της γυρίζοντας, μόνο παραμονεύει τον Ωρίωνα, και μόνη αυτή δε λέει να πέσει στα λουτρά του Ωκεανού.
Η Καλυψώ η θεόμορφη τον είχε ορμηνέψει, αυτό το αστέρι πάντοτε να το ’χει ποντοπορώντας στο ζερβό του χέρι.
Και ποντοπόρησε μέρες δεκαεφτά· στη δέκατη όγδοη πήραν να φαίνονται βαθύσκιωτα της Φαιακίδας τα βουνά».
Ομήρου Οδύσσεια [Σ, 297-309]
Ο Οδυσσέας δένει τα τελευταία ξύλα της σχεδίας και υψώνει το πανί. Η Καλυψώ τον περιμένει στην άκρη της αμμουδιάς. Είναι η ώρα του αποχαιρετισμού, κι η στιγμή του μεγαλύτερου δώρου: η απλόχερη αγάπη αυτής που μένει πίσω προς αυτόν που πρέπει να φύγει.
Έπειτα από επτά χρόνια στις παραδεισένιες ακτές της Ωγυγίας, κι αφού αρνείται την αθανασία που του προσφέρει η ερωτευμένη Νύμφη ώστε να τον πείσει να κάτσει, ο πολυμήχανος Οδυσσέας ξαναπαίρνει τον θαλάσσιο δρόμο για την Ιθάκη.
Η Καλυψώ τού φέρνει ρούχα, προμήθειες, νερό και κρασί, καθώς και την πολύτιμη συμβουλή της για να μην παρεκκλίνει στιγμή από τη ρότα του για το Ιόνιο Πέλαγος. Υπάρχει ένας αστερισμός που δεν δύει ποτέ, η Άμαξα του ουράνιου θόλου που κοιτάζει πάντα τον Ωρίωνα και βασιλεύει στο νυχτερινό στερέωμα: η Μεγάλη Άρκτος. Αν ο Οδυσσέας καταφέρει να κρατάει πάντα στ' αριστερά του την Άρκτο, τότε δεν θα χαθεί ποτέ.
Η σχεδία και το καλό άστρο της Καλυψούς θα προστατέψουν τον Οδυσσέα για 17 ολόκληρες μέρες, ώσπου αυτός αντικρύσει, επιτέλους, τις φιλόξενες ακτές του νησιού των Φαιάκων.
Για το 2017, ο οίκος ZOLOTAS δημιουργεί ένα μοναδικό γούρι, την CALYPSO, στολισμένο με τα κύματα του πελάγους και τον αστερισμό της Άρκτου.
Η CALYPSO συμβολίζει το εσωτερικό ταξίδι του κάθε ανθρώπου που καθοδηγείται από τη διαίσθησή του και με επιμονή, αποφασιστικότητα και δυνατή θέληση ξεπερνά όλα τα εμπόδια.
