Ψηλά στην Πλάκα, σε ένα στενό που φαίνεται να μην το αγγίζει η φασαρία των μεγάλων τουριστικών πεζόδρομων, βρίσκεται το μικρό ατελιέ της σχεδιάστριας Θεοδώρας Χριστοπούλου. Έχοντας θητεύσει τουλάχιστον μία δεκαετία δίπλα στη Λουκία, η Θεοδώρα κάνει τα πρώτα της βήματα ως ανεξάρτητη δημιουργός με τη σιγουριά που της δίνουν οι «αποσκευές» που πήρε φεύγοντας από το Atelier Loukia και ταυτόχρονα με την αβεβαιότητα του νέου ανθρώπου που τολμά να διεκδικήσει τα όνειρά του μέσα σε ένα περιβάλλον καθόλου ευνοϊκό για «ονειροπόλους» του είδους της.
Για ανθρώπους δηλαδή που θέλουν τα όνειρά τους να τα μεταφέρουν σε έναν καμβά, σε ένα κομμάτι χαρτί ή -στην περίπτωση της Θεοδώρας- σε ένα κομμάτι ύφασμα, σε ένα ρετάλι από δέρμα ή μια παλιά δαντέλα. Κοιτάζω ένα ένα τα όνειρά της να κρέμονται στο stand και ανακαλύπτω εκ νέου τη γοητεία που μπορεί να έχει το παλιό σεμέν της γιαγιάς όταν μεταμορφώνεται σε θηλυκό τοπ, με απλές γραμμές και δυναμικές λεπτομέρειες από δέρμα. 
Αν μια μέρα συναντήσετε τη Σάρα Τζέσικα Πάρκερ στο δρόμο, να ξέρετε πως κάνετε λάθος. Απλώς θα έχετε πέσει πάνω στη Θεοδώρα - για τέτοια ομοιότητα μιλάμε. Χαϊδεύω τα ρούχα της για να νιώσω τις διαφορετικές υφές: σουέντ, δαντέλες, ποπλίνες και παλιά μεταξωτά μπλέκονται μεταξύ τους σε ένα λιτό ανατρεπτικό patchwork, που φλερτάρει έντονα με το street style και το girly look, αλλά δεν απαξιώνει την παρεξηγημένη femme fatale. Για τη Θεοδώρα, η σύγχρονη γυναίκα ισορροπεί επιδέξια ανάμεσα σε όλα αυτά, γι’ αυτό άλλωστε και βάφτισε το brand της Meuf (προφέρεται «μεφ»). Meuf στη γαλλική αργκό -μου εξηγεί η ίδια- είναι το θηλυκό που παίζει ανάμεσα στη γυναίκα, το κορίτσι και την γκόμενα.
«Φοβόμουν μήπως είναι πολύ αργκό, μήπως παρεξηγηθεί, αλλά αυτήν ακριβώς την ταυτότητα θέλω να έχουν τα ρούχα μου» μου λέει και της απαντώ πως τα κατάφερε θαυμάσια. Γιατί όντως τα ρούχα της έχουν την ταυτότητα της γυναίκας που με ευκολία πετάει από πάνω της τη «μάσκα» της μοιραίας για να φορέσει την ανεμελιά του δρόμου ή τη φρεσκάδα των μικρών κοριτσιών. Ναι, τα ρούχα της Θεοδώρας δεν φοβούνται τις μεταμορφώσεις και τις ξαφνικές ανατροπές. Έτσι βλέπεις ένα πολυτελές ύφασμα, όπως το μετάξι, να μεταμορφώνεται σε μίνιμαλ πρωινό ρούχο έτοιμο να συνδυαστεί ακόμη και με σχισμένο τζην, ή ένα παλιομοδίτικο ύφασμα με κεντημένα μοτίβα να γλιτώνει από την παγίδα του γλυκερού ρομαντισμού και να προσγειώνεται στο σήμερα με γεωμετρικές, σχεδόν Japanese παρεμβολές από σουέντ λωρίδες.
Το παλιό σεμέν της γιαγιάς, με μικρές παρεμβάσεις από δέρμα, μεταμορφώθηκε σε one of a kind τοπ, που απέχει παρασάγγας από το πολυφορεμένο ρομαντικό vintage.
«Φοβόμουν μήπως είναι πολύ αργκό, μήπως παρεξηγηθεί, αλλά αυτήν ακριβώς την ταυτότητα θέλω να έχουν τα ρούχα μου» μου λέει και της απαντώ πως τα κατάφερε θαυμάσια. Γιατί όντως τα ρούχα της έχουν την ταυτότητα της γυναίκας που με ευκολία πετάει από πάνω της τη «μάσκα» της μοιραίας για να φορέσει την ανεμελιά του δρόμου ή τη φρεσκάδα των μικρών κοριτσιών. Ναι, τα ρούχα της Θεοδώρας δεν φοβούνται τις μεταμορφώσεις και τις ξαφνικές ανατροπές. Έτσι βλέπεις ένα πολυτελές ύφασμα, όπως το μετάξι, να μεταμορφώνεται σε μίνιμαλ πρωινό ρούχο έτοιμο να συνδυαστεί ακόμη και με σχισμένο τζην, ή ένα παλιομοδίτικο ύφασμα με κεντημένα μοτίβα να γλιτώνει από την παγίδα του γλυκερού ρομαντισμού και να προσγειώνεται στο σήμερα με γεωμετρικές, σχεδόν Japanese παρεμβολές από σουέντ λωρίδες.
Κι όμως, παρά τα γραφόμενα, ελάχιστα μιλήσαμε με τη Θεοδώρα για μόδα. Είπαμε κάτι λίγα για τον κοινό μας έρωτα, τον οίκο Chanel, για τη Λουκία που φτιάχνει το ρούχο που έχει ονειρευτεί παίζοντας με το ύφασμα πάνω στην κούκλα, για τους νέους Έλληνες σχεδιαστές... Κυρίως όμως μου μίλησε για την αγάπη της για την ιαπωνική τέχνη, για τα ταξίδια που έχει κάνει ή αυτά που ονειρεύεται να κάνει, για τους καλύτερους έρωτες που είναι αυτοί που δεν ήρθαν, για τις σύγχρονες Ελληνίδες που -τι κρίμα- έχουν μια εμμονή να δείχνουν όλο και περισσότερη σάρκα. Είπαμε όλα αυτά για να καταλήξουμε και οι δύο πως η ίδια η ζωή είναι η μόδα, πως για να ζήσεις τη μόδα πρέπει πρώτα να ζεις τη ζωή. Και πως ο κάθε σχεδιαστής αποτυπώνει μες στις δημιουργίες του ακριβώς αυτό: τον τρόπο που βλέπει τη ζωή. Προσωπικά, πάντως, μου αρέσει πολύ ο τρόπος που βλέπουν τη ζωή τα Meuf.
Ιnfo
Τη συλλογή της Θεοδώρας Χριστοπούλου μπορείτε να τη δείτε κατόπιν ραντεβού. Τηλ.: 6938889448.
Photo Credits
Performed by: Angeliki Papoulia
Photo: Nikos Vardakastanis
Styling: Stelios F. Stylianou
Artwork: Spilios Christopoulos
Make up: Make-up by Mar Rom
Digital process: Τζένη Κοντοπούλου 
Luxury πλισέ φούστα που εύκολα προσγειώνεται στο street style, με την προσθήκη ενός απλού T-shirt.
