"Ονομάζομαι Άγις Κολύβας και μου αρέσουν τα ποδήλατα”, συστήνεται ο εμπνευστής και ιδιοκτήτης του καταστήματος 48x17, το οποίο ξεκίνησε πριν από 12 χρόνια να προσφέρει custom ποδήλατα και αξεσουάρ από εταιρίες της ανεξάρτητης παγκόσμιας παραγωγής. Από την πρώτη μέρα λειτουργίας του έχει ορίσει την ποδηλατική σκηνή της Αθήνας με δεκάδες εμπνευσμένες εκδηλώσεις γύρω από το ποδήλατο, που έκαναν το 48x17 "household name” στην εναλλακτική κοινότητα της πόλης.
Το να δημιουργηθεί ένα clothing/accessories micro - brand, όπως ονομάζει ο ίδιος ο Άγις Κολύβας την επέκταση του 48x17 στο ρούχο, είναι κάτι που συνέβη οργανικά. Μέσα από την επαφή με πολλούς τεχνίτες και καλλιτέχνες, εξοικειώθηκε με τη διαδικασία της παραγωγής και του σχεδιασμού και κάπως έτσι δημιουργήθηκε η ιδέα για ένα brand. "Θα έλεγα ότι το brand με βρήκε, παρά ότι το δημιούργησα εγώ”, τονίζει ο Άγις, όμως όταν κυκλοφόρησε το πρώτο ζέρσεϊ του micro-brand του 48x17 σε συνεργασία με τον φίλο του και καλλιτέχνη ATH1281 με prints hot dogs που στάζουν μουστάρδα, κάποιοι τους έλεγαν τρελούς.
Ο ιδιοκτήτης του 48x17 Άγις Κολύβας
Από το "ειδικό" στη σφαίρα του mainstream
Σήμερα, οι apparel δημιουργίες του 48x17 συνεχίζουν να είναι προϊόν συνεργασίας με καλλιτέχνες και εικαστικούς και έχουν πετύχει κάτι μοναδικό - έσπασαν πολύ γρήγορα το φράγμα του είδους του, δηλαδή "ρούχα για ποδηλάτες” και έγιναν street wear items με μπόλικο ελληνικό φολκλόρ, cutting edge design και urban αισθητική για τα παιδιά της πόλης που όμως έχουν πάντα στο μυαλό τους δέντρα, βουνά, θάλασσα και όρεξη για περιπέτεια, σωματική ή πνευματική.
Γνωρίστε το 48x17 και τον δημιουργό του
Πότε και πώς δημιουργήθηκε η apparel collection 48x17;
Το 48x17 είναι ένα clothing/accessories micro-brand με outdoor χαρακτήρα. Προέκυψε ως φυσική συνέχεια της 12χρονης παρουσίας μας στο retail brand custom ποδηλάτων. Πριν από μερικά χρόνια ο φίλος και καλλιτέχνης ATH1281 μπήκε μια ημέρα στο κατάστημα και είπε - "Γεια! Θες να κάνουμε ένα ποδηλατικό ρούχο collab;” Τότε ήταν η εποχή που όλο το τεχνικό ρούχο ήταν κάπως μίνιμαλ και αεροδυναμικό με ίσιες γραμμές και ρετρό χαρακτήρα. Ο Κωνσταντίνος έφτιαξε ένα σχέδιο με hot dogs σε pattern, με τη μουστάρδα να τρέχει και στην πλάτη να γράφει με μεγάλα γράμματα HOT DAWGS N FUCK YALL.
To βρήκα εκπληκτικό, κάπως σαν το Tour De France να συναντά την αισθητική Family Guy. Αποφασίσαμε να το φτιάξουμε και για πρώτο ζέρσεϊ ήταν απόλυτα ανατρεπτικό, όλοι μας έλεγαν ότι είμαστε τρελοί. Δεν πούλησε καλά, αλλά δε μας ένοιαξε. Η τέχνη είναι καμιά φορά για αυτοέκφραση και μόνο. Τώρα πια όμως όταν το φοράω στο δρόμο όλοι μου λένε πόσο μπροστά ήταν.
Έτσι ξεκίνησε μια ongoing συνεργασία με Έλληνες σχεδιαστές, καλλιτέχνες και illustrators, η οποία συνεχίζεται ακόμα. Πολλοί από αυτούς βρίσκουν στο τεχνικό ρούχο μια φόρμα που δεν υπάρχει αλλού και τους εμπνέει να βάλουν το σχεδιαστικό τους μυαλό σε κάτι διαφορετικό. Αφού κάναμε πολλές τέτοιες συνεργασίες το επόμενο βήμα ήταν να δημιουργήσουμε μια σειρά με casual χαρακτήρα, να φοριέται από όλους, όχι μόνο ποδηλάτες και να αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα που βιώνουμε.
Στην Αθήνα συναντιούνται η ευρύτερη Μεσόγειος, τα Βαλκάνια και η Ανατολή. Η ελληνική εμπειρία, το φολκλόρ - αν προτιμάς - και η αυθεντικότητα του τρόπου ζωής της, είναι κάτι που μας εμπνέει να καταγράψουμε. Κατά τη γνώμη μου, η αυθεντικότητα είναι κάτι που θα πρέπει να το προστατέψουμε πολύ σοβαρά με κάθε μέσο.
Μπορείς να μας περιγράψεις το πώς οραματίστηκες τη συλλογή του apparel collection και εν τέλει τη δημιούργησες;
Η πρώτη μας collection λέγεται A New Now, κάποια drops είναι ήδη live και θα ακολουθήσουν κι άλλα. Η τελευταία μας δουλειά, ένα capsule collection με την εικαστικό Navine G Dossos, έχει ως αναφορά την Ορθόδοξη αγιογραφία και πως αυτή αποτυπώνει τις πτυχές των ρούχων. Εμπνέεται από τη ζωγραφική, την παράδοση, το σώμα και την κινητικότητά του με πιο υπερβολικό, ελαστικό τρόπο. Η ένταση είναι πιο αισθητή, αλλά η πρόθεση είναι η ίδια. Αυτά τα ρούχα συνδέουν πολλά πράγματα που αγαπάμε: το ποδήλατο, τη ζωγραφική και την Ελλάδα, βρίσκοντας ένα μέρος όπου μπορούν να συναντηθούν και να γίνουν μια κοινή, χαρούμενη εμπειρία.
Ποιες είναι οι προκλήσεις με τις οποίες έρχεται αντιμέτωπος ένας νέος σχεδιαστής στην Ελλάδα και ποια είναι τα προνόμια που απολαμβάνει;
Θεωρώ μεγάλο προνόμιο ότι ευτυχώς είναι ακόμα προσβάσιμη μια μεγάλη υποδομή από παραγωγούς, βιοτέχνες και κατασκευαστές. Το ελληνικό design έχει ξεφύγει από την εμμονή απομίμησης τάσεων του εξωτερικού και συγχρόνως το κοινό ψάχνει το ελληνικό στοιχείο, υπάρχει μια συνομιλία εκεί δηλαδή. Υπάρχουν πολλοί σχεδιαστές με κουλτούρα "σκηνής” δηλαδή ανοιχτοί στο να συνεργαστούν σε επίπεδο non-corporate.
Θα έλεγα ότι στις προκλήσεις είναι σίγουρα ότι η αγορά είναι μικρή και η αγοραστική δύναμη του κοινού περιορισμένη. Το μέγεθος της χώρα δεν μπορεί να ανταπεξέλθει μερικές φορές στην προσφορά. Για παράδειγμα, πιλοποιοί απομένουν ελάχιστοι ενώ το τελευταίο εργοστάσιο εμαγιέ αντικειμένων έκλεισε. Στις προκλήσεις, να αναφερθώ φυσικά και στο επιχειρηματικό περιβάλλον το οποίο θα έλεγα είναι από μη βοηθητικό, ως σχεδόν επιθετικό προς τη μικρή επιχείρηση, αλλά αυτό είναι κάτι ευρέως γνωστό.
Τι είναι για σένα το προσωπικό στιλ;
Προφανώς είναι μια μίξη πραγμάτων. Θα μείνω στο ότι είναι η πιο απλή έκφραση των συναισθημάτων μας.
Υπάρχει κάτι ή κάποιος που να μην έχει σχέση με τον τομέα της μόδας, αλλά να αποτελεί από τις μεγαλύτερες επιρροές σου;
Οι Diggers (μια δημιουργική και ανατρεπτική κολλεκτίβα San Francisco), ο Steve Prefontaine (δρομέας, public figure πανω στον οποίον βασίστηκε η δημιουργία της Nike), ο John Lurie (style icon, ζωγραφος-σαξοφωνίστας, band leader Lounge Lizzards) και φιλοσοφία του Zen.
Θα μπορούσες να ξεχωρίσεις ένα αθλητικό look ενός ειδώλου της ποπ κουλτούρας που θεωρείς ότι είναι το καλύτερο όλων των εποχών;
Τον Fidel Castro με γάντια και καπέλο του baseball να ετοιμάζεται να ρίξει την πρώτη μπαλιά τον Αύγουστο του 1964 στην Αβάνα.
Βιωσιμότητα, υπερκατανάλωση, γρήγορα trends. Δημιουργία, νέα ταλέντα, τεχνολογία στην υπηρεσία του ενδύματος. Τελικά, το μέλλον της παγκόσμιας βιομηχανίας μόδας είναι αισιόδοξο ή απαισιόδοξο;
Η κοινωνία της υπερκατανάλωσης βρίσκεται στο απόγειο της, σχεδόν στο σημείο που θα φάει τον εαυτό της και όλους τριγύρω της. Το craftmanship και η ποιότητα όμως στέκεται σαν αντίπαλο δέος της μαζικής παραγωγής. Τα ποιοτικά πράγματα, είτε είναι ποδήλατα είτε ενδύματα και αξεσουάρ, θα ζήσουν για πολύ καιρό και θα αποκτήσουν και δεύτερο χρήστη ίσως και δεύτερη χρήση. Θεωρώ ότι βρισκόμαστε σε κρίσιμο και ίσως λίγο ζοφερό σημείο για τον πλανήτη αλλά δεν μπορώ να είμαι απαισιόδοξος, είμαι πατέρας και δεν μου επιτρέπεται αλλά ούτε και θέλω.
Πού μπορούμε να βρούμε την apparel collection του 48x17;
Online στο 48x17.com και στο κατάστημα μας Βούρβαχη 5, 11743, Ακρόπολη.
