Λεπτοκαμωμένη φιγούρα, λεία, ξανθά μαλλιά, έντονο βλέμμα, χαλαρό χαμόγελο, γλυκιές αφέλειες να πέφτουν νωχελικά μέσα στα μάτια της. Η Φρανς Γκαλ υπήρξε για την γαλλική μουσική σκηνή ότι η Μαριάν Φέιφθουλ για την βρετανική. Μία πανέμορφη μορφή με λαμπερή προσωπικότητα, μοναδικό στυλ, ακαταμάχητη γοητεία και χιλιάδες θαυμαστές σε ολόκληρο τον κόσμο, όσο πιο μακριά δηλαδή μπορούσε να φτάσει η τηλεοπτική μετάδοση του ευρωπαϊκού θεσμού της Eurovision πίσω στο 1965, όταν η Γκαλ ανέβηκε στη σκηνή μέσα στο μικροσκοπικό φορεματάκι της με τον λευκό φιόγκο στο μπροστινό μέρος και τραγούδησε "Poupee De Cire, Poupee De Son", το τραγούδι της έγραψε ο Serge Gainsbourg, με αβίαστη φυσικότητα και ομορφιά.
Εκείνη την βραδιά, στη Νάπολη της Ιταλίας, η Γαλλίδα Γκαλ χάρισε στο Λουξεμβούργο την πρώτη θέση στον μουσικό διαγωνισμό που την δεκαετία του '60 αποτελούσε θεσμό πολύ πιο έγκυρο και "βαρύ" απ' ότι αποτελεί στις μέρες μας. Και είδε το μουσικό άστρο της να απογειώνεται μέσα σε μόλις μία νύχτα.
Γεννημένη το 1947 στο Παρίσι η Φρανς ήταν κόρη του Ρόμπερτ Γκαλ, ο οποίος υπήρξε πετυχημένος στιγουργός έχοντας δώσει αρκετά κομμάτια στην Εντίθ Πιάφ και στον Τσάρλς Ασναβούρ, ενώ η μητέρα της ήταν τραγουδίστρια. Δεν ήταν έκπληξη για κανέναν, λοιπόν, όταν σε ηλικία μόλις 15 ετών η Γκαλ εξέφρασε την επιθυμία να ασχοληθεί από νωρίς με τη μουσική. Ο Serge Gainsbourg ήταν απλά στο σωστό σημείο την σωστή στιγμή.
Έχοντας έρθει σε επαφή μαζί της χάρη στον παραγωγή της, τον Γάλλο Denis Bourgeois, ο οποίος ήταν και δικός του συνεργάτης, ο Gainsbourg έγραψε για εκείνο το τραγούδι "Poupee De Cire, Poupee De Son" που επιλέχθηκε από το Λουξεμβοούργο να εκπροσωπήσει την χώρα στον διαγωνισμό της Eurovision to 1965. Το μικρό κρατίδιο με τον λιγοστό πληθυσμό συχνά έπρεπε να βασίζεται σε "εξωτερικές δυνάμεις" προκειμένου να διακριθεί και αυτή τη φορά τα κατάφερε. Η πολυπόθητη πρώτη θέση ήρθε, το Λουξεμβούργο κατέκτησε την μουσική κορυφή της Ευρώπης και η 17χρονη τότε Γκαλ μετατράπηκε σε αστέρι πλανητικής εμβέλειας. Η συνεργασία της με τον πολυπράγμων Gainsbourg είχε μόλις αρχίσει.
Παρόλα αυτά, υπήρξε ένας άνθρωπος που δεν έμοιαζε να ενθουσιάζεται καθόλου με την εμφάνιση της νεαρής Γκαλ το συγκεκριμένο βράδυ στη Νάπολη. Ήταν ο σύντροφος της και επίσης τραγουδιστής Claude François, ο οποίος δεν βρισκόταν την στιγμή εκείνη στην αίθουσα καθώς ήταν κατά πολύ μεγαλύτερος της και ακόμα παντρεμένος με την Janet Woollcott, αλλά παρακολούθησε την ερμηνεία της από την τηλεόραση. Αμέσως μετά της τηλεφώνησε. "Ήσουν φάλτσα. Τραγούδησες φρικτά," της είπε και κατέβασε το ακουστικό. Ευτυχώς για το 17χρονο κορίτσι, που ήλπιζε να δει την καριέρα του να εκτινάσσεται αλλά αντί για αυτό αισθάνθηκε τα φτερά της να κόβονται μετά από ένα μόλις τηλεφώνημα, η κριτική επιτροπή του διαγωνισμού είχε εντελώς διαφορετική άποψη.
Ίσως κάποιος να έσπευδε να συμπεράνει ότι μετά από ένα τόσο άκαρδο περιστατικό η όμορφη Φρανς θα εγκατέλειπε τον κομπλεξικό François εν ριπή οφθαλμού, γυρίζοντας για πάντα την καλοσχηματισμένη πλάτη της, ανασηκώνοντας με στυλ τους λεπτούς της ώμους, τινάζοντας στα μούτρα του τα όμορφα, καρέ μαλλιά της. Αντί για αυτό εκείνο επέλεξε να μείνει μαζί του, ούσα τρελά ερωτευμένη, συνεχίζοντας να ζει το ειδύλλιο που τελικά κατέληξε σε σκάνδαλο με τον διεθνή Τύπο να αφιερώνει πολλές σελίδες και ακόμα περισσότερο μελάνι στο να σχολιάσει τον παράνομο δεσμό τους με την τεράστια διαφορά ηλικίας.
Και σα να μην έφτανε η ήδη σκοτεινή φήμη της Γκαλ ως "το κορίτσι που μπήκε ανάμεσα σε ένα παντρεμένο ζευγάρι", η κυκλοφορία του τραγουδιού "Lollipop", επίσης με την υπογραφή του Gainsbourg, το οποίο παρά την τεράστια, παγκόσμια επιτυχία συνέδεσε το όνομα της τραγουδίστριας με τα ναρκωτικά, μιλώντας για μία γυναίκα που "ήταν ευτυχισμένη μόνο όταν ένιωθε το γλυκό γλειφιτζούρι να αγγίζει την άκρη της γλώσσας της", ήρθε για να περιπλέξει ακόμα περισσότερο την δημόσια εικόνα της. Το γεγονός ότι δέχθηκε να τραγουδήσει το συγκεκριμένο τραγούδι ήταν για πολλούς όχι μόνο άλλη μία ένδειξη της τυφλής εμπιστοσύνης που έδειχνε στον δάσκαλο της Serge, αλλά και ένα ακόμα δείγμα της αφέλειας της ηλικίας της. Έπειτα από κατακλυσμό αρνητικών δημοσιευμάτων και παγιδευμένη σε έναν κυκεώνα σκληρών σχολιασμών η Γκαλ, ενδεχομένως ωθούμενη από τις αυστηρές συμβουλές του πατέρα της, διακόπτει οριστικά την συνεργασία της με τον τραγουδοποιό που εκτόξευσε την καριέρα της.
Λίγο μόνο καιρό μετά αποφασίζει να βάλει τέλος και στον δεσμό της με τον Claude François με τέτοια αφολπιστικά αστραπιαία ταχύτητα ώστε ο 26χρονος τραγουδιστής και συνθέτης αισθάνθηκε τον εγωισμό και την καρδιά του να ραγίζουν ανεπανόρθωτα. Πλέον η λάμψη και η δύναμη της Φρανς ήταν δύο πράγματα που δεν ήταν σε θέση να αμφισβητήσει.
Προκειμένου να ξορκίσει τον πόνο που ένιωσε μετά τον χωρισμό τους, o François γράφει το τραγούδι "Comme d'habitude" και κατακτά, χάρη στην Γκαλ, το δικό του μερίδιο απροσδόκητης δόξας. Το κομμάτι πούλησε πάνω από 70 εκατομμύρια παγκοσμίως και όταν τελικά ο συνθέτης του πέθανε σε ηλικία μόλις 38 ετών από ηλεκτροπληξία τα γαλλικά περιοδικά έκαναν λόγο για έναν μουσικό "αντίστοιχης φήμης και αίγλης με τους Beatles".
Το τραγούδι του Claude François "Comme d'habitude" πάνω στο οποίο βασίστηκε ο Paul Anka για να γράψει για τον Φρανκ Σινάτρα το "My Way".
