Πρόσφατα, αναρτήθηκε στα social media μια φωτογραφία του Γουέντγουορθ Μίλλερ, πρωταγωνιστή της επιτυχημένης σειράς «Prison Break», στην οποία ο ηθοποιός φαίνεται με παραμελημένη εμφάνιση και παραπανίσια κιλά. Την εικόνα συνόδευαν, όπως ήταν αναμενόμενο, κοροϊδευτικά σχόλια.
Ο ίδιος, λοιπόν, αποφάσισε να απαντήσει, μέσω της σελίδας του στο Facebook με ένα μοναδικό τρόπο:
«Σήμερα, διαπίστωσα ότι ήμουν το θέμα μιας σειράς αναρτήσεων στο ίντερνετ. Όχι για πρώτη φορά. Αυτή, όμως, είναι διαφορετική από τις άλλες.
Το 2010, έχοντας σχεδόν αποσυρθεί από την υποκριτική, κρατούσα χαμηλό προφίλ για μια σειρά από λόγους.
Ο πρώτος και βασικότερος ήταν ότι είχα τάσεις αυτοκτονίας. Κι αυτό είναι ένα θέμα για το οποίο έχω γράψει, έχω μιλήσει, το έχω μοιραστεί.
Όμως, τότε υπέφερα σιωπηρά. Όπως πολλοί άλλοι κάνουν. Και τον αγώνα που έδινα τον ξέρουν πολύ λίγοι.
Νιώθοντας αφόρητη ντροπή και ψυχικό πόνο, θεωρούσα τον εαυτό μου κατεστραμμένο. Και οι φωνές μέσα στο κεφάλι μου με έσπρωχναν να ακολουθήσω το μονοπάτι της αυτοκαταστροφής. Όχι για πρώτη φορά.
Πάλευα με την κατάθλιψη από την παιδική μου ηλικία. Είναι μια μάχη που μου έχει κοστίσει σε χρόνο, ευκαιρίες, σχέσεις και χιλιάδες άγρυπνα βράδια.
Το 2010, στο χειρότερο σημείο της ενήλικης ζωής μου, έψαχνα απεγνωσμένα για ανακούφιση και απόσπαση της προσοχής μου. Και κατέφυγα στο φαγητό. Θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε άλλο. Ναρκωτικά, αλκοόλ, σεξ. Αλλά το φαγητό έγινε το μόνο πράγμα που περίμενα με ανυπομονησία και με βοηθούσε να αντέξω αυτή την κατάσταση. Υπήρχαν περίοδοι όπου το καλύτερο κομμάτι της εβδομάδας ήταν ένα αγαπημένο γεύμα και ένα νέο επεισόδιο «Τop Chef». Μερικές φορές, αυτό ήταν αρκετό. Έπρεπε να είναι. Κι έτσι, έβαλα βάρος.
Μια μέρα, έχοντας βγει βόλτα στο Λος 'Άντζελες με ένα φίλο μου, πέσαμε πάνω σε ένα γύρισμα για ένα ριάλιτι σόου. Οι παπαράτσι που βρίσκονταν εκεί με φωτογράφησαν και οι εικόνες δημοσιεύτηκαν δίπλα σε άλλες, μιας διαφορετικής εποχής της καριέρας μου. Τα σχόλια που τις συνόδευαν ήταν κοροϊδευτικά για το σώμα μου.
Η μητέρα μου έχει μια από αυτές τις «φίλες» που είναι πάντα οι πρώτες που θα σου μεταφέρουν τα άσχημα νέα. Έκοψαν, λοιπόν, τη σελίδα ενός από αυτά τα δημοσιεύματα στα περιοδικά και της την έστειλαν με μέιλ. Μου τηλεφώνησε ανήσυχη.
Το 2010, παλεύοντας για την ψυχική υγεία μου, ήταν το τελευταίο πράγμα που ήθελα.
Για να μην τα πολυλογώ, επιβίωσα. Και είμαι ευγνώμων.
Τώρα, όταν βλέπω την εικόνα μου με αυτό τον κόκκινο μπουζάκι και ένα από τα σπάνια χαμόγελα στο πρόσωπό μου, θυμάμαι τον αγώνα που έδινα. Την ανθεκτικότητά μου και την επιμονή μου απέναντι σε όλους τους δαίμονες που έπρεπε να αντιμετωπίσω. Κάποιους μέσα μου, κάποιους έξω. Και συνεχίζω να αγωνίζομαι.
Την πρώτη φορά που είδα τον χλευασμό στα social media, ομολογώ ότι με πόνεσε πολύ. Αλλά όπως με οτιδήποτε άλλο στη ζωή, προσπάθησα να του δώσω ένα νόημα. Και το νόημα που του έδωσα είναι δύναμη, ίαση, συγχώρεση. Του εαυτού μου και των άλλων.
Αν εσείς ή κάποιος που γνωρίζετε δίνει τέτοιο αγώνα, η βοήθεια είναι απαραίτητη. Πλησιάστε τον. Στείλτε του ένα μήνυμα. Ένα μέιλ. Τηλεφωνήστε του. Δείξτε του ότι ενδιαφέρεστε για αυτόν. Περιμένει να σας ακούσει».
Η συγκεκριμένη απάντηση, μέσα στις πρώτες ώρες από τη δημοσίευσή της απέσπασε 260.000 like και 73.000 κοινοποιήσεις στο Facebook. Και συνεχίζει...
