Ο Σωτήρης Ταχτσόγλου, που γνωρίζουμε και ως «κακό Σωτήρη» από τις «Άγριες Μέλισσες», μίλησε στον Αντώνη Σρόιτερ, μεταξύ άλλων, για την πιο έντονη, ίσως περίοδο της ζωής του, όταν όχι μόνο είχε υποδεχθεί το παιδάκι του σε επικίνδυνα πρόωρη φάση, αλλά επιπλέον από μια λανθασμένη κρίση κατέληξε να πέσει από τον τρίτο όροφο της πολυκατοικίας του.
Το μωρό γεννήθηκε «κάτω από περίεργες συνθήκες» όπως σχολίασε. «Ήταν το πρώτο lockdown, έπιασαν πόνοι τη γυναίκα μου στους 5,5, σχεδόν 6 μήνες. Πήγαμε κατευθείαν στο Αλεξάνδρα και σοκαρίστηκα γιατί η γυναίκα μου γεννούσε. Το παιδί βγήκε 800 γραμμάρια και από τότε κάθισε περίπου 5 μήνες στη θερμοκοιτίδα. Τότε [την ημέρα της πτώσης] ήταν περίπου 2 μήνες από τότε που γεννήθηκε, τον Ιούνιο έγινε η πτώση.
«Έπιασαν πόνοι τη γυναίκα μου στους 5,5, σχεδόν 6 μήνες. Πήγαμε κατευθείαν στο Αλεξάνδρα και σοκαρίστηκα γιατί η γυναίκα μου γεννούσε. Το παιδί βγήκε 800 γραμμάρια»
»Ήμασταν σε μια κατάσταση μεγάλης έντασης, γιατί το παιδάκι μας χειρουργήθηκε την πρώτη εβδομάδα που γεννήθηκε, πήγαν όλα καλά και μετά από περίπου 2 μήνες έγινε κι άλλη εγχείρηση. Πηγαίναμε στο νοσοκομείο, το βλέπαμε. Ήμουν σε μια κατάσταση πολύ ανήσυχη, που με έκανε να μη σκεφτώ λογικά».
Πήγε λοιπόν να ανοίξει την πόρτα του σπιτιού του, μαζί με τη σύζυγό του, αλλά διαπίστωσε ότι δεν άνοιγε, καθώς είχε ξεχάσει το κλειδί από μέσα. «Μου λέει η σύντροφός μου, να πάρουμε κλειδαρά. Δεν προλαβαίνει να το πει κι εγώ ανεβαίνω ήδη τις σκάλες και λέω άσ’ το, θα πηδήξω από τον τρίτο. Δεν σκέφτηκα καθόλου πώς θα πηδήξω από το μπαλκόνι της γειτόνισσας στο δικό μου. Μου λέει η κοπέλα [η γειτόνισσα], πού πας; Της λέω, μη στεναχωριέσαι, θα πηδήξω από το μπαλκόνι. Είδα ένα βλέμμα λίγο περίεργο. Βγαίνω, κρεμιέμαι, βλέπω ότι είναι αδύνατον και είμαι στον αέρα και λέω, μα πώς θα πηδήξω μέσα; Δεν γίνεται. Θα ανεβώ προς τα επάνω. Και με τη σκέψη θα ανεβώ προς τα πάνω, ξαφνικά τα χέρια μου με εγκαταλείπουν, γιατί όλη μέρα τρέχαμε. Έμεινα έκπληκτος, γιατί γυμνάζομαι, δηλαδή έχω δύναμη. Φαίνεται από την ένταση, όλα αυτά κουράστηκα.
«Βγαίνω, κρεμιέμαι, βλέπω ότι είναι αδύνατον και είμαι στον αέρα και λέω, μα πώς θα πηδήξω μέσα; Δεν γίνεται. Θα ανεβώ προς τα επάνω. Και με τη σκέψη θα ανεβώ προς τα πάνω, ξαφνικά τα χέρια μου με εγκαταλείπουν»
»Με αφήνουν τα χέρια και φεύγω. Πέφτοντας στο κενό, ήμουν θυμωμένος με τον εαυτό μου. Μου θύμισε το λούνα παρκ, που σε ανεβάζει σε αυτό το τεράστιο και μετά πέφτεις.
»Έπεσα με την μέση στον καπό ενός αυτοκινήτου. Στην αρχή δεν ένιωσα πόνο αλλά μετά έπεσα από το αμάξι γιατί η μέση μου δεν με στήριζε. Ήρθε μια νοσηλεύτρια και με βοήθησε. Έμεινα δύο εβδομάδες στο νοσοκομείο κι ένας μήνας ανάρρωση. Έσπασα δύο σπονδύλους κι είχα κάποια κατάγματα».
Δείτε το απόσπασμα της συνέντευξης του Σωτήρη Ταχτσόγλου:
Ακολουθήστε το WomanToc στο Instagram
φωτό: YouTube
