Μία γυναίκα για χάρη του έρωτα αλλάζει πατρίδα, μαθαίνει μια ξένη γλώσσα, ζει σε έναν κόσμο που δεν την καταλαβαίνει, κι εκείνη δεν κατανοεί. Παγιδευμένη στο χώρο και στο χρόνο. Μακριά από τον τόπο της χωρίς προοπτική. Κουβαλά στη βαλίτσα της το παρελθόν και το μέλλον της και διαπιστώνει πως οι μεγάλοι έρωτες, ποτέ, δεν είναι για πάντα.
Η παράσταση «Του Έρωτα...» είναι ένα μεικτό θέαμα στη θεατρική σκηνή του gazarte με τη Ρίτα να τραγουδά για το ανυποχώρητο του έρωτα: 7 ερωτικά ποιήματα, 18 τραγούδια και 11 αποσπάσματα από τη Μήδεια του Ευριπίδη. Η μουσική συναντά το θέατρο σε ένα μεικτό θέαμα με τα τραγούδια του έρωτα.
-Πες μου δυο λόγια για την παράσταση, μέσα από τα δικά σου μάτια.
«Είναι μια μουσικοθεατρική παράσταση που επιλέγει ως θέμα το αμετάκλητο συναίσθημα του έρωτα και τον πόνο της προδοσίας. Κείμενα από τη Μήδεια, προσεκτικά διαλεγμένα από την Κωνσταντίνα Βαρσάμη έτσι ώστε να μπορούν να σταθούν στο σημερινό λόγο, ερωτικά ποιήματα που παίζουν το ρόλο της εσωτερικής μου σκέψης, τρεις εξαιρετικοί μουσικοί επί σκηνής για να συμπράξουμε στο μουσικό μέρος με τραγούδια απολύτως γνωστά και αγαπημένα που δένουν όλη την αφήγηση κι όλα αυτά με τη σκηνοθετική ματιά του Λευτέρη Γιοβανίδη. Ένα μεγάλο στοίχημα για μένα».
-Τι μπορεί να σε συνδέει με τη Μήδεια;
«Το γυναικείο φύλο κι ο τρόπος που μπορεί μια οποιαδήποτε γυναίκα να βιώσει την "προδοσία" στον έρωτα. Δε θα μπορούσα ποτέ να ταυτιστώ με τις πράξεις της, είναι πέρα από τη λογική, αλλά αυτό ακριβώς πραγματευόμαστε, το πού μπορεί να σε φτάσει ο έρωτας. Δε χρειάζεται να βρεις κοινά με τον χαρακτήρα αλλά να τον κατανοήσεις. Γι΄ αυτό και στην παράσταση επικεντρωνόμαστε στο συναίσθημα αυτής της γυναίκας».
-Τι λόγο παίζει ο έρωτας στη ζωή σου;
«Σημαντικό αλλά όχι πρωταρχικό... έχω ένα παιδί που είναι πάνω από όλα. Θέλω να είμαι ερωτευμένη, αλλά οι δικλίδες μου είναι αρκετά ισχυρές πια... αν είναι να συμβεί, καλώς να έρθει... εξάλλου πιστεύω πως αν κάτι είναι δυνατό, όσο και να θες να το παλέψεις, στο τέλος θα αφεθείς».
-Δώσε μου τον ορισμό του έρωτα.
«Έρωτας είναι το καταλυτικό κι απόλυτα κυριαρχικό συναίσθημα που σε κάνει να βλέπεις μόνο αυτά που έχεις ανάγκη να δεις την κάθε στιγμή που σου συμβαίνει, συνοδευόμενο από εξάρσεις ευτυχίας και λύπης, ενθουσιασμού κι απογοήτευσης καθώς κι από σκιρτήματα στην καρδιά και στο στομάχι. Αν έχεις σώας τας φρένας κάποια στιγμή συνέρχεσαι, αν όχι, τα πράγματα δυσκολεύουν πολύ».
-Συμπλήρωσε τη φράση «Εάν δεν υπήρχε η συνθήκη του έρωτα......»
«...πόσο φτωχή θα ήταν η μουσική!»
-Τι ονειρεύεσαι;
«Γαλήνη κι αρμονία σε όλες τις εκφάνσεις κι εκφράσεις της ζωής μου».
-Τι ελπίζεις να μη συμβεί;
«Πόλεμος».
-Μέχρι που θα έφτανες για τον έρωτα; Μέχρι που έχεις φτάσει;
«Έχω χάσει κι εγώ τον εαυτό μου μέσα σε ένα αίσθημα εξάρτησης το οποίο φοβάμαι δεν έχει καθόλου να κάνει με τον έρωτα στα αλήθεια, αλλά όλοι το βαφτίζουμε έτσι. Ακόμη όμως και μέσα στη βαθιά μου απόγνωση, ήξερα ότι θα βγω από αυτό. Δεν έχω κάνει τρέλες αλλά έχω κάνει υποχωρήσεις που δεν έπρεπε».
-Υπάρχει «γελοίο» μέσα στον έρωτα;
«Φυσικά! Όλα υπάρχουν... Εύκολα μπορείς να γίνεις και γελοίος, ή να συμμετέχεις σε γελοίες καταστάσεις... όχι μόνο με την αρνητική έννοια, αλλά και με την αστεία!».
-Υπάρχει δράμα μέσα στην κωμωδία;
«Και κωμωδία στο δράμα... αυτή είναι η ζωή».
*Η παράσταση «Του Έρωτα...» θα συνεχιστεί για δύο Τετάρτες ακόμα, 1η και 8 Φεβρουαρίου.
