To 1984 o Nτιέγκο Μαραντόνα ήταν ήδη ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής, εκείνη τη στιγμή, στον κόσμο. Το παιδί μιας πάμφτωχης οικογένειας από το Μπουένος Άιρες της Αργεντινής έπιασε για πρώτη φορά μπάλα στα χέρια όταν ήταν 3 χρονών, καθώς τα παιχνίδια στο σπίτι τους ήταν πάντα λιγοστά. Εκείνη η μικρή μπάλα, ωστόσο, έμελλε να τον στοιχειώσει όσο τίποτα άλλο στη ζωή του.
Πριν καλά-καλά κλείσει τα 10 του χρόνια αγωνιζόταν στην παιδική όμαδα της Αρχεντίνος Τζούνιορς, γεννόμενος αμέσως ο απόλυτος σταρ των γηπέδων. Μάλιστα, ο θρύλος λέει ότι όσοι είχαν την τύχη να τον δουν από τότε να αγωνίζεται έμεναν με το στόμα ανοικτό, κάνοντας λόγο για το μεγαλύτερο ταλέντο που πέρασε ποτέ από τα παγκόσμια γήπεδα.
Πολλά έχουν γραφτεί για τον μεγάλο Ντιέγκο Μαραντόνα μέσα στα χρόνια της αγωνιστικής καριέρας του. Ο βαθύς εθισμός του στα ναρκωτικά ισοπέδωσε τη ζωή του, στερώντας του μία πιθανή καριέρα στο προπονητικό τμήμα κάποιας μεγάλη ομάδας, αλλά και όλη τη γοητεία, τη λάμψη και την ενέργεια του. Αυτή την ενέργεια με την οποία σάρωνε τα γήπεδα όλου του κόσμου, με τους φιλάθλους να παραληρούν στο πέρασμα του.
Ωστόσο όλοι συμφωνούν ότι ο μοναδικός άνθρωπος που ήταν σε θέση να βλάψει ο Μαραντόνα ήταν ο ίδιος ο εαυτός του. Γνωστός για την ευγενική του καρδιά και για την ευαισθησία του απέναντι σε όσους είχαν ανάγκη, ο Ντιέγκο αγαπούσε να βοηθάει τους ανθρώπους όσο αγαπούσε και τη στρογγυλή θεά που τον οδήγησε στην απόλυτη κορυφή του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.
Όσοι τον γνώριζαν έκαναν λόγο για έναν άντρα ο οποίος δεν ξέχασε ποτέ από που ξεκίνησε και πόσο μεγάλη ήταν η φτώχια που κάποτε έζησε. Η αδυναμία του για τη μεγάλη οικογένεια του ήταν τεράστια, παρά το γεγονός ότι ταξίδευε συνέχεια και τους έβλεπε σπάνια, τηλεφωνούσε στο σπίτι του καθημερινά - συχνά πολλές φορές μέσα στην ίδια ημέρα - ώστε πλήρωνε περίπου 15.000 δολάρια το μήνα προκεικμένου να επικοινωνεί τόσο τακτικά μαζί τους. Παράλληλα λάτρευε τη Νάπολη, την πόλη στην οποία πέρασε πάρα πολλά χρόνια της ζωής του, και την τοπική κοινωνία την οποία στήριξε με κάθε μέσο και τρόπο.
Θρυλική είναι πλέον η περίπτωση ενός φιλικού αγώνα που δόθηκε σε ένα από τα πιο φτωχά προάστια της Νάπολης με σκοπό να βοηθηθεί ένα μικρό παιδί με σοβαρό πρόβλημα υγείας. Όλα ξεκίνησαν το 1984 όταν ο πατέρας του παιδιού προσέγγισε έναν ποδοσφαιριστή της Νάπολι, ζητώντας του να επικοινωνήσει με τον προπονητή προκειμένου να του ζητήσει βοήθεια για το άρρωστο παιδί του.
Δυστυχώς, ο τότε πρόεδρος της ομάδας δεν συμφώνησε να διεξαχθεί ο αγώνας φοβούμενος τον τραυματισμό κάποιου πολύτιμου παίκτη. Όταν όμως το περιστατικό έφτασε στα αυτιά του Μαραντόνα, εκείνος αδιαφόρησε για τις εντολές της διοίκησης λέγοντας ότι εκείνος θα αγωνιστεί για το παιδί, ο κόσμος να χαλάσει. Μάλιστα ο διάσημος ποδοσφαριστής πλήρωσε ο ίδιος ρήτρα 12 εκατομμύρια ιταλικές λιρέτες στην ασφαλιστική εταιρία (Lloyd’s) που ασφάλιζε τα πόδια των παικτών της Νάπολι και τους έστειλε το εξής μήνυμα: «Δεν πα’ να γ@@@@ και η Lloyd’s, ο αγώνας αυτός πρέπει να γίνει για χάρη του παιδιού!».
Και κάπως έτσι, στις αρχές του 1985, ο 23χρονος τότε Ντιέγκο και η υπόλοιπη παρέα του πήγαν στο Acerra, ΄ένα μικρό προάστιο της Νάπολης, για να παίξουν μέσα σε ένα βρώμικο γήπεδο που έμοιαζε περισσότερο με βάλτο παρά με αγωνιστικό χώρο. Εκείνη την κρύα μέρα του χειμώνα ο Μαραντόνα έπαιξε λες και αγωνιζόταν σε τελικό Μουντιάλ, δίνοντας όλη την ψυχή και το σώμα του. Χαρίζοντας έτσι απίστευτο θέαμα στις χιλιάδες θεατών που πλήρωσαν για να τον απολαύσουν αλλά και κάτι ακόμα ασύγκριτα πιο σημαντικό. Τη ζωή σε ένα παιδί που τον είχε τόσο μεγάλη ανάγκη.
Δείτε το σχετικό βίντεο από τον αγώνα:
Ακολουθήστε το WomanToc στο Instagram
Kεντρική φωτογραφία:
