«Αν νικήσουμε εδώ, θα νικήσουμε παντού. Ο κόσμος είναι ένα όμορφο μέρος που αξίζει να πολεμήσεις για αυτόν και μισώ το γεγονός ότι θα πρέπει να τον αποχαιρετήσω» λέει ο κεντρικός πρωταγωνιστής του Για ποιον χτυπά η καμπάνα (εκδ. Καστανιώτης). Το αριστούργημα του Ernest Hemingway, που ερχόταν στη ζωή μία μέρα σαν και αυτή πριν 201 χρόνια, θεωρείται, καθόλου άδικα, ένα από τα κορυφαία μυθιστορήματα του 20ου αιώνα. Οι λόγοι δεν είναι καθαρά λογοτεχνικοί. Υπάρχει κάτι πιο βαθύ, κάτι επικίνδυνα όμορφο που τραβά τους αναγνώστες σε αυτό το συγκλονιστικό κείμενο που αφηγείται την τραγωδία του Ισπανικού Εμφυλίου (1936-1939) παίρνοντας ξεκάθαρη θέση.
Το εμβληματικό μυθιστόρημα χάρισε στον συγγραφέα ένα βραβείο Pulitzer, πούλησε και συνεχίζει να πουλάει εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως, κυρίως, όμως, δε σταμάτησε να αποτελεί μέχρι σήμερα μία καταφανέστατη καταδίκη του φασισμού - όσο και αν συχνά γίνονται προσπάθειες η αφήγησή του να ερμηνευτεί με σχεδόν μυθολογικό/μεταφυσικό τρόπο αφαιρώντας το πολιτικό του σκέλος.