Η τηλεοπτική σειρά «Girls» της Λένα Ντάναμ, που όταν πρωτοξεκίνησε να προβάλλεται το 2012 είχε παρομοιαστεί με το «Sex and the city» χαρίζοντας στη δημιουργό-πρωταγωνίστριά της τον τίτλο «κορίτσι-θαύμα», άφησε μια αναπάντεχη παρακαταθήκη: Μας έφερε για πρώτη φορά σε επαφή με την υποκριτική αλλά και την αλλόκοτη όψη του Άνταμ Ντράιβερ, του αγοριού της κεντρικής ηρωίδας, της «Χάνα». Η πανύψηλη, πλατιά φιγούρα του, με τη μεγάλη μύτη και τα σαρκώδη χείλη, δέσποσε υπεράνω σύσσωμου του καστ, οπτικά και ερμηνευτικά, ανοίγοντάς του τον δρόμο για τη μεγάλη οθόνη.
Οκτώ χρόνια μετά, όποια κινηματογραφική πέτρα κι αν σηκώσουμε τον Άνταμ Ντράιβερ θα βρούμε, χωρίς ωστόσο εκείνος να προδίδει σε καμία περίπτωση οποιοδήποτε σημάδι κόπωσης, φθοράς, επαγγελματικής ξεπέτας. Τον βλέπουμε στην ταινία του Τζάρμους με τα ζόμπι «The Dead Don’t Die», στο νέο φιλμ της καινούριας τριλογίας «Star Wars» ως τον «κακό» «Κάιλο Ρεν» - έναν ρόλο που τον έκανε γνωστό στο ευρύτερο κοινό - και φυσικά στο πλάι της Σκάρλετ Γιόχανσον στην «Ιστορία γάμου», την ταινία του Νόα Μπάουμπαχ που χάρισε στον Ντράιβερ ένα Βραβείο Γκόθαμ Α’ Ανδρικού Ρόλου και μία ακόμα υποψηφιότητα στην ίδια κατηγορία στα Όσκαρ. (Την πρώτη υποψηφιότητα για Όσκαρ την είχε αποσπάσει το 2018, για την ερμηνεία ενός Εβραίου ντετέκτιβ που προσπαθούσε να εισχωρήσει στην Κου Κλουξ Κλαν, στο «BlacKkKlansman» του Σπάικ Λι.)
Η μπάσα παρουσία του στην οθόνη δεν είναι απειλητική αλλά λειτουργεί καθησυχαστικά, είναι κάπως σαν να συναντάς έναν παλιό φίλο, μεγαλόσωμο αλλά καλόκαρδο και ακίνδυνο
Με τον Μπάουμπαχ έχει την πιο τακτική και θερμή συνεργασία, σύμφωνα με ένα αφιέρωμα που έκαναν πρόσφατα οι New York Times στον Άνταμ Ντράιβερ. Όταν ο σκηνοθέτης τον είχε πρωτοανακαλύψει στο «Frances Ha», έναν ύμνο στους millennials που επιμένουν να κυνηγούν τα όνειρά τους, είχε ερωτευτεί -σύμφωνα με τον αρθρογράφο των New York Times Kyle Buchanan- τον τρόπο με τον οποίο ο Ντράιβερ «κατάφερνε να εμφυσήσει αναπάντεχα ζωή στις ατάκες του». «Υπάρχει ένα ωραίο ρητό για την ποίηση, ότι σού επιστρέφει τις δικές σου σκέψεις με ένα επιπρόσθετο μεγαλείο» σχολιάζει σήμερα ο Μπάουμπαχ. «Έτσι είναι η συνεργασία με τον Άνταμ: Αποπνέει οικειότητα και ταυτόχρονα είναι γεμάτη εκπλήξεις».
Αυτός ο συνδυασμός εκφράζει με ακρίβεια και την αίσθηση που αφήνει κάθε ερμηνεία του, ξαφνιαστική και ταυτόχρονα οικεία. Η μπάσα παρουσία του στην οθόνη δεν είναι απειλητική αλλά λειτουργεί καθησυχαστικά, είναι κάπως σαν να συναντάς έναν παλιό φίλο, μεγαλόσωμο αλλά καλόκαρδο και ακίνδυνο. Ακόμα και στην εκρηκτική σκηνή του συζυγικού καβγά στην «Ιστορία γάμου» (ακολουθεί σπόιλερ), όπου ο Ντράιβερ αρχίζει να ουρλιάζει, όπου το πρόσωπό του παραμορφώνεται και κοκκινίζει από το θυμό απέναντι στη γυναίκα από την οποία παίρνει διαζύγιο, δεν έχει σημασία αν ταυτίζεσαι συναισθηματικά με τον χαρακτήρα της Σκάρλετ Γιόχανσον, θέλεις να τον πάρεις αγκαλιά και να τον διαβεβαιώσεις ότι στο τέλος όλα θα πάνε καλά.
Ακόμα και στην εκρηκτική σκηνή του συζυγικού καβγά στην «Ιστορία γάμου», θέλεις να τον πάρεις αγκαλιά και να τον διαβεβαιώσεις ότι στο τέλος όλα θα πάνε καλά.
Ο Άνταμ Ντράιβερ είναι ο νέος ομορφάσχημος, αν και κανένας χαρακτηρισμός δεν είναι αρκετός για να τον περιγράψει - είναι μια κατηγορία από μόνος του. Δεν έχει την brutal αρρενωπότητα του Σερζ Γκενσμπούρ ή του Γουίλεμ Νταφόε, τον διονυσιακό, σχεδόν ζωώδη μαγνητισμό τους (ίσως μοιάζει νωρίς να τον συγκρίνουμε μαζί τους, αλλά τίποτα δεν φαίνεται ικανό να ανακόψει την τροχιά εκτόξευσης στην οποία βρίσκεται ο Ντράιβερ). Μπορεί το γυμνασμένο σώμα του, που έχει αποκαλύψει σε πολλές φωτογραφίσεις περιοδικών, να ανταποκρίνεται στα συμβατικά πρότυπα ανδρικής ομορφιάς, αλλά το πρόσωπό του βγάζει γλώσσα σε όλους τους κανόνες αρμονίας, επιβάλλοντας μια διαφορετική τάξη πραγμάτων στην αντίληψη περί ωραίου, όπου κυριαρχούν η ευφυΐα και το υποκριτικό ταλέντο. Επιβεβαιώνει ό,τι έχει πει ο Μπομπ Ντίλαν περί ομορφιάς, την οποία ο τραγουδοποιός απέφυγε να προσδιορίσει: «Παίρνω το κάθε τι όπως είναι, χωρίς προηγούμενους κανόνες για το πώς θα έπρεπε να είναι».
Κεντρική φωτό: EPA/ETTORE FERRARI
