Από την Άννα Ιακωβίδου
Κι επειδή πολύς ντόρος γίνεται τα τελευταία χρόνια γύρω από το life coaching και τις διάφορες μεθόδους αυτοβελτίωσης, έχω την αίσθηση πως δεν μιλάμε αρκετά για την επιρροή που έχουν στην προσωπική μας εξέλιξη οι απλές καθημερινές συναντήσεις με συνανθρώπους μας. Αποφάσισα λοιπόν, να μοιραστώ μία απ’ αυτές, τη γνωριμία μου με τον Γιάννη Μώρο στη λαϊκή αγορά της Αγίας Παρασκευής. Ανάμεσα στα καροτσάκια, τις ζωηρές φωνές των πωλητών και τα χρώματα που γεννά η φύση ο πάγκος του κάνει την διαφορά. Είναι ένας παραγωγός αλλιώτικος από τους άλλους. Καταλαβαίνεις πως μαζί του κάτι συμβαίνει. Πρώην σχεδιαστής επίπλων έκανε την αλλαγή άφοβα, πριν τέσσερα χρόνια, και έγινε παραγωγός αγροτικών προϊόντων. Σε καιρούς όπου ο φόβος έχει πρωταγωνιστική θέση, όπου η ελπίδα συχνά χάνεται, όλοι μας ψάχνουμε τα αντίδοτα για να προχωρήσουμε. Αυτός ο άνθρωπος μοιάζει να τα έχει βρει. Θάρρος, πείσμα, επιμονή και υπομονή διατρέχουν την ζωή του.
-Πόσα χρόνια ασχολείσαι με την παραγωγή αγροτικών προϊόντων;
Ξεκίνησα αυτή τη δουλειά πριν τέσσερα χρόνια. Αναγκάστηκα λόγω κρίσης να διοχετεύσω την ενέργεια μου σε κάτι που θα είχε ζήτηση. Δεν είχα καμία σχέση με το αντικείμενο. Έπιπλα σχεδίαζα. Αν μου έλεγες φύτεψε ένα λουλούδι, δεν ήξερα να το κάνω.
-Εσύ όμως τελικά φύτεψες.
Ναι παρ’ όλο που είχα άλλες επιλογές τελικά προς τα εκεί πήγα. Κισμέτ πες το, δεν ξέρω. Η γη ανέκαθεν με γοήτευε, νεότερος είχα ζήσει αξέχαστες εμπειρίες. Ξέρεις τι είναι να μπαίνεις σε περιβόλι στις επτά το πρωί την ώρα που τα μυρωδικά αναδίδουν το πιο μαγικό του άρωμα;
-Αλήθεια, τι ώρα ξυπνάς;
Τις πέντε μέρες της εβδομάδας που έχω λαϊκή ξυπνάω στις τέσσερις, με τις κότες! Τις άλλες δύο στις επτά.
-Σ’ αυτή τη δουλειά τι είναι αυτό που σου αρέσει περισσότερο;
Το ότι δεν ασχολείσαι με τα ίδια και τα ίδια. Κάνεις κάτι που δεν είναι μονότονο. Στην προηγούμενη μου δουλειά, μου έλειπε που δεν έμπαινα στην παραγωγή. Εδώ το προϊόν το παίρνω στην αρχική του μορφή. Από τον σπόρο δημιουργώ φυτό, το φυτεύω, το μεγαλώνω και τέλος το προσφέρω. Μπορώ και κάνω όλο τον κύκλο, κι’ αυτό είναι μαγικό, είναι σαν την ίδια τη ζωή. Κάτι άλλο που απολαμβάνω ιδιαίτερα είναι η επαφή με τους πελάτες. Λατρεύω να τους ξαφνιάζω ευχάριστα με λαχανικά και αρωματικά φυτά που δεν γνωρίζουν. Σε λίγο καιρό για παράδειγμα θα έχω σχοινόπρασο και lemongrass. Θέλω να βγάζω προϊόντα που υποτίθεται είναι πιο γκουρμέ αλλά σε τιμές προσιτές.
-Τι πιστεύεις ότι προσφέρεις στην λαϊκή;
Απλά βάζω και εγώ το λιθαράκι μου. Πιστεύω πως όταν μπαίνεις σε ένα καινούργιο χώρο και προσπαθείς να κάνεις το καλύτερο δυνατό που μπορείς μέσα από έναν υγιή ανταγωνισμό δίχως να θέλεις να βγάλεις το μάτι του άλλου ο διπλανός σου προσπαθεί με τη σειρά του να είναι κι’ αυτός λίγο καλύτερος. Προσπαθεί περισσότερο, καλυτερεύει αναγκαστικά. Παίρνει και ο άλλος τελικά από εσένα. Παίρνει από την χαρά σου, πώς να το κάνουμε όταν κάνεις κάτι που αγαπάς φαίνεται στο μούτρο σου!
-Η επαφή σου με τη γη τι σου έχει μάθει;
Όταν έρχεσαι πιο κοντά στη γη μαθαίνεις να την παρατηρείς και την εκτιμάς διαφορετικά. Έγινα πιο υπομονετικός και θα έλεγα ότι δεν απογοητεύομαι πια τόσο εύκολα. Ο πελάτης που αγοράζει ένα μαρούλι δεν ξέρει πόσο μεγάλο αγώνα και τι δόση υπομονής θέλει πριν φτάσει αυτό στο πάγκο.
-Τι θεωρείς σημαντικότερο για να μπορείς να προχωράς στη ζωή;
Να έχεις αυτογνωσία. Να μάθεις ποιος είσαι. Τα προτερήματα σου και τα μειονεκτήματα σου. Εκεί είναι όλο το μυστικό. Εάν ανακαλύψεις το ποιoς είσαι, ποιες είναι οι ικανότητες σου, όλα γίνονται πιο εύκολα και στα όμορφα και στα δύσκολα που σου φέρνει η ζωή. Μετά αεροβατείς.
-Θεωρείς πως άλλαξες πορεία;
Δεν άλλαξα πορεία, απλά άλλαξα επάγγελμα. Ο δρόμος μου ο και σκοπός μου παραμένουν ίδιοι.
-Τι λες σ’ αυτούς που φοβούνται να κάνουν αλλαγές;
Να τολμούν και να επιμένουν. Να ξέρεις πως αν επιμένεις δεν υπάρχει περίπτωση να μην πετύχεις αυτό που θέλεις. Η κάθε αρχή είναι δύσκολη. Πόσο μάλλον όταν αυτή αφορά κάτι με το οποίο δεν έχεις ποτέ καταπιαστεί. Ακόμη και από το μηδέν έχεις τη δυνατότητα να κάνεις πράγματα. Μεταφέρεις κάτι καινούργιο, κάτι διαφορετικό. Κι’ αν δεν μπορείς να κάνεις την αλλαγή άμεσα να το τολμήσεις έστω και παράλληλα. Ενώ ασχολείσαι ήδη με κάτι, να ασχοληθείς και με κάτι άλλο. Να μην εγκλωβίζεις τον εαυτό σου σε ένα μόνο πράγμα. Είναι ψευδαίσθηση. Το ονομάζω το “σύνδρομο των φυλακισμένων”. Οι περισσότεροι άνθρωποι φοβούνται. Χάνουν έτσι ευκαιρίες και πολύ ουσιαστικά πράγματα. Να τολμούν, λοιπόν, σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής τους,
-Σε τι φάση βρίσκεται ο κλάδος αγροτικών προϊόντων;
Βρίσκεται σε νηπιακή μορφή, είναι παρθένος. Στην Ελλάδα ο πρωτογενής τομέας έχει απίστευτα περιθώρια εξέλιξης! Ζούμε σ’ ένα ευλογημένο τόπο. Εδώ μπορείς να καλλιεργήσεις κυριολεκτικά τα πάντα. Δεν υπάρχει κάτι που να πεις πως θα φυτέψεις και δεν θα πιάσει! Το δυστύχημα είναι το ότι δεν το εκμεταλλευόμαστε όπως θα έπρεπε. Δεν το εξελίσσουμε. Θα μπορούσαμε να κάναμε διαφορετικές ποικιλίες, σωστούς συνεταιρισμούς, εξαγωγές...
-Τι μας εμποδίζει;
Η αμάθεια μας και το χαμηλό μας επίπεδο. Βέβαια, το θέμα της ανάγκης είναι μεγάλο σχολείο, όταν είσαι βολεμένος δεν ψάχνεσαι...εάν βρεθείς στην ανάγκη όμως εκεί αλλάζουν τα πράγματα.
-Το αγαπημένο σου φυτό αυτή την εποχή;
Η τσουκνίδα. Είναι ταυτισμένη λάθος με το τσίμπημα στο χέρι, αλλά από τη στιγμή που κόβεις το φυτό η αψάδα της εξαφανίζεται και είναι σαν να πιάνεις μαϊντανό. Εξαιρετική! Έχει φοβερές ιδιότητες. Μπορείς να τη βάλεις σε σούπες ή σε πίτες όπως συνηθίζεται στη Βόρεια Ελλάδα. Αποξηραμένη, γίνεται τρομερό αφέψημα.
-Είσαι ικανοποιημένος από την αλλαγή, τελικά;
Μετά από τέσσερα χρόνια μπορώ να πω πως ναι. Στο τέλος της ημέρας υπάρχει η ικανοποίηση πως είμαι σε καλό δρόμο. Αγαπώ αυτό που κάνω, κοπιάζω γι’ αυτό και αμείβομαι. Υπάρχει μια ισορροπία. Μπορώ και ζω αξιοπρεπώς. Όσο κι’ αν σου αρέσει κάτι αν δεν υπάρχει μια ανταμοιβή υπάρχει πρόβλημα. Δούναι και λαβείν είναι η ζωή. Ένα αλισβερίσι ουσιαστικό.
Σε ποιες λαϊκές τον βρίσκουμε :
Τρίτη: Δουκίσσης Πλακεντίας
Τετάρτη: Κηφισιά
Πέμπτη: Νέο Ψυχικό
Παρασκευή: Αγία Παρασκευή
Σάββατο: Μαρούσι
