Ζητήσαμε από τρεις ανθρώπους, με πορεία στον χώρο των δικαιωμάτων, να σχολιάσουν την υπόθεση που έριξε φως στις πιο φριχτές παθογένειες της κοινωνίας μας.
Πέρασαν ήδη δύο χρόνια, τα ίχνη όμως από τη φριχτή δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου, ακτιβιστή της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, μοιάζουν ακόμα νωπά. Είναι εκεί, στο κέντρο της Αθήνας και όχι σε κάποιο απομακρυσμένο ακριτικό χωριό, για να μας θυμίζουν ότι το σεντόνι της ελληνικής κοινωνίας με τα πολλά και διαφορετικά του χρώματα μόνο πεντακάθαρο δεν είναι. Κουβαλά στάμπες, πολλές από τις οποίες δεν είναι απλές μουτζούρες αλλά κηλίδες αίματος.
Πριν από 24 μήνες καταγράφηκαν σκηνές ενός δημόσιου λιντσαρίσματος φέρνοντας στην επιφάνεια τις πιο φριχτές παθογένειες που μαστίζουν την κοινωνίας μας. Έναν χρόνο μετά, ζητήσαμε από τρεις ανθρώπους, με πορεία στον χώρο των κοινωνικών δικαιωμάτων, να μας δώσουν τη δική τους οπτική για μία υπόθεση που έκανε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους να αναρωτηθούν τι ακριβώς πάει τόσο στραβά.
Διαβάστε τη συνέχεια στο esquire.com.gr
