Οι ευχαριστήριες ομιλίες των Όσκαρ παρουσιάζουν πάντα ενδιαφέρον: Αρκεί το γεγονός ότι εκφωνούνται από ανθρώπους οι οποίοι, κρατώντας στο χέρι τους το χρυσό αγαλματίδιο της Ακαδημίας, ήδη γράφουν ιστορία στον κινηματογράφο.
Ωστόσο, ο λόγος που έβγαλε ο Τάιλερ Πέρι, στον οποίο απονεμήθηκε το Ανθρωπιστικό Βραβείο Jean Hersholt, είναι ό,τι πιο συγκλονιστικό και καίριο σε αυτή την εποχή της ακραίας πόλωσης. Είναι μια δήλωση ενσυναίσθησης, συμφιλίωσης και αποδοχής.
Όπως είπε μεταξύ άλλων:
«Όταν προσπαθώ να βοηθήσω κάποιον, πρόθεσή μου είναι να κάνω μόνο αυτό. Δεν προσπαθώ να κάνω τίποτα περισσότερο από το να απευθυνθώ στην ανθρώπινη υπόστασή του.
»Θυμάμαι πριν από 17 χρόνια είχα νοικιάσει ένα κτίριο που χρησιμοποιούσαμε για μια παραγωγή. Μια μέρα, ενώ κατευθυνόμουν στο αυτοκίνητό μου, είδα εκείνη τη γυναίκα με την άκρη του ματιού μου. Σκέφτηκα, είναι άστεγη, ας της δώσω μερικά χρήματα. Έβαλα λοιπόν το χέρι μου στην τσέπη και ετοιμάστηκα να της δώσω τα χρήματα, όταν εκείνη μου είπε, συγγνώμη κύριε, μήπως έχετε κανένα ζευγάρι παπούτσια; Πάγωσα, γιατί θυμήθηκα τότε που εγώ ήμουν άστεγος και είχα μόνο ένα ζευγάρι παπούτσια που είχαν ζαρώσει στα δάχτυλα. Έτσι, την πήρα μαζί μου μέσα στο στούντιο. Στην αρχή δίστασε, αλλά με ακολούθησε μέχρι την γκαρνταρόμπα, όπου υπήρχαν όλα εκείνα τα κουτιά και οι ράγες με τα ρούχα.
«Πάγωσα, γιατί θυμήθηκα τότε που εγώ ήμουν άστεγος και είχα μόνο ένα ζευγάρι παπούτσια που είχαν ζαρώσει στα δάχτυλα».
»Βρεθήκαμε να στεκόμαστε στη μέση του δωματίου. Βρήκαμε κάποια παπούτσια να φορέσει. Τα φόρεσε και όταν τελικά έστρεψε το βλέμμα της ψηλά, τα μάτια της ήταν γεμάτα δάκρυα. Είπε, ευχαριστώ, Θεέ μου, τα πόδια μου δεν ακουμπούν πια στο έδαφος. Μου είπε, θυμάμαι, νόμιζα ότι θα με μισούσες που σου το ζήτησα.
»Της είπα, πώς θα μπορούσα να σε μισήσω, από τη στιγμή που έχω βρεθεί κι εγώ στη θέση σου; Από τη στιγμή που είχα μια μητέρα η οποία μεγάλωσε στην επαρχιακή Λουιζιάνα, που θρήνησε τον Έμετ Χιλ [Αφροαμερικανό που λιντσαρίστηκε στα ‘50s γιατί θεωρήθηκε ότι είχε προσβάλει μια λευκή γυναίκα], που σε λίγο μεγαλύτερη ηλικία θρήνησε τα παιδιά που αγωνίστηκαν για τα πολιτικά δικαιώματα των Αφροαμερικανών.
»Η μητέρα μου μού έμαθε να απορρίπτω το μίσος. Να απορρίπτω την άκριτη κριτική. Και σε αυτούς τους καιρούς, με το Ίντερνετ και τα social media και τους αλγόριθμους και όλα όσα θέλουν να σκεφτόμαστε με έναν συγκεκριμένο τρόπο, με τις 24ωρες ειδήσεις, ελπίζω ότι όλοι θα διδάξουμε στα παιδιά μας πώς να απορρίπτουν το μίσος. Να μη μισούν κανέναν.
«Σε αυτούς τους καιρούς, με το Ίντερνετ και τα social media και τους αλγόριθμους και όλα όσα θέλουν να σκεφτόμαστε με έναν συγκεκριμένο τρόπο, με τις 24ωρες ειδήσεις, ελπίζω ότι όλοι θα διδάξουμε στα παιδιά μας πώς να απορρίπτουν το μίσος».
»Αρνούμαι να μισήσω κάποιον γιατί είναι Μεξικανός ή Αφροαμερικανός ή λευκός ή LGBTQ. Αρνούμαι να μισήσω κάποιον γιατί είναι αστυνομικός. Αρνούμαι να μισήσω κάποιον γιατί είναι Ασιάτης. Ελπίζω να απορρίψουμε το μίσος.
»Θέλω να αφιερώσω αυτό το βραβείο σε όλους όσοι επιλέγουν να σταθούν στη μέση του δωματίου, ό,τι κι αν υπάρχει στους τοίχους. Στη μέση, γιατί εκεί συμβαίνει η επούλωση. Εκεί συμβαίνει ο διάλογος. Εκεί συμβαίνει η αλλαγή. Συμβαίνει στη μέση. Το αφιερώνω λοιπόν σε όποιον θέλει να με συναντήσει στη μέση, να απορρίψει το μίσος, να απορρίψει την άκριτη κριτική και να βοηθήσει κάποιον να σηκώσει τα πόδια του από το έδαφος.
«Θέλω να αφιερώσω αυτό το βραβείο σε όλους όσοι επιλέγουν να σταθούν στη μέση του δωματίου, ό,τι κι αν υπάρχει στους τοίχους. Στη μέση, γιατί εκεί συμβαίνει η επούλωση. Εκεί συμβαίνει ο διάλογος. Εκεί συμβαίνει η αλλαγή».
»Ο Θεός να σας έχει καλά και ευχαριστώ, Ακαδημία. Το εκτιμώ, ευχαριστώ».
Το Ανθρωπιστικό Βραβείο Jean Hersholt απονέμεται σε ανθρώπους του κινηματογράφου που οι ανθρωπιστικές προσπάθειές τους έχουν τιμήσει τη βιομηχανία του. Πήρε το όνομά του από τον ομώνυμο Δανό ηθοποιό και διερμηνέα που υπήρξε ένας από τους πιο δραστήριους φιλάνθρωπους του Χόλιγουντ.
Παρακολουθήστε τη συγκλονιστική ομιλία του Τέιλορ Πέρι:
Ακολουθήστε το WomanToc στο Instagram
κεντρική φωτό: Chris Pizzello/Pool via REUTERS
