Αν υπάρχει ένας δρόμος σε όλη την Ελλάδα που δεν ανήκει στην Ελλάδα αλλά στην Ασία, αυτός σίγουρα είναι η Απόλλωνος στο Σύνταγμα. Κι αυτό μόνο καλό το λες, αφού κάθε μητρόπολη που σέβεται τον εαυτό της –από το Soho του Λονδίνου μέχρι την China Town του Σαν Φρανσίσκο- έχει τη δική της ασιατική γειτονιά.
Η αρχή έγινε πριν από 30 ολόκληρα χρόνια, με το Furin Kazan να σοκάρει σχεδόν τους Αθηναίους με αυθεντικές γεύσεις ιαπωνικής κουζίνας. Ακολούθησαν πολλά, όπως το πρώτο Noodle Bar, το κινεζοταϊλανδέζικο Golden Chopsticks (δίπλα ακριβώς στο Furin), που δυστυχώς έπεσε θύμα της κρίσης, αλλά έδωσε τη θέση του στο καντονέζικο East Pearl, ενώ την ίδια περίπου εποχή, ακριβώς απέναντι από το Furin, άνοιξε και το ιαπωνικό παντοπωλείο Soya Athens της γλυκιάς κυρίας Χιρόκο. Το Dosirak είναι μια ακόμη ασιατική επιλογή, που συνδυάζει δύο σε ένα: Ιαπωνία και Κορέα. Για τα ινδικά του Συντάγματος, όπως το Indian Kitchen, θα πούμε άλλη φορά.
Όσο για το σχετικά πρόσφατο «αντίπαλο δέος» του Furin, το low bugdet σουσάδικο Koi Sushi Bar (άφιξη του ’13), μπορεί επίσημα να καταγράφεται στην Νίκης, αλλά στον χάρτη της Google το βρίσκεις στην Απόλλωνος, αφού στην ουσία είναι γειτονάκι της. Έτσι, με το Koi να ρίχνει τις τιμές σε μια εγγεγραμμένη στη συνείδησή μας ως ακριβή κουζίνα, οι οπαδοί του ιαπωνικού διχάζονται ανάμεσα στα δύο, θεωρώντας το Koi τη φτηνή λύση και το Furin την πιο ακριβή. Στην πραγματικότητα όμως, κάθονται τελικά στο πρώτο μαγαζί που θα βρουν ελεύθερο τραπέζι, αφού και στα δύο σημειώνεται το αδιαχώρητο (ok, στο Koi δεν το λες απλώς «αδιαχώρητο», το λες «δεν πέφτει καρφίτσα»).
Τελικά όμως τι σημαίνει «φτηνό» και τι «ακριβό»; Όπως σε όλα τα πράγματα, έτσι και στο φαγητό, πρόκειται για δύο έννοιες απόλυτα σχετικές. Το θέμα είναι να παίρνεις ό,τι πληρώνεις, όπως σοφά λέει ο λαός. Και στο Furin Kazan, παίρνεις πίσω ό,τι πληρώνεις και με τόκο.
Το στοίχημα λοιπόν ήταν το εξής: μπορείς να φας στο Furin με 15€ κατ’ άτομο; Μπορείς μια χαρά, αρκεί να είσαι σχετικά λιτοδίαιτος ή -για να το πω πιο… άκομψα- να μην είσαι ο τύπος που θέλει πέντε πιτόγυρα στην καθισιά του για να ικανοποιήσει την πείνα του. Στην τελευταία περίπτωση, συνιστώ τα χορταστικότατα σουβλάκια του Χασάπη, λίγο μέτρα πιο πέρα από το Furin, όπου θα βρείτε ακόμη και σουβλάκι από γουρουνόπουλο, ιδανικό για βουλιμικά «γουρούνια» (μην προσβάλλεστε, είναι τα πιο συμπαθή ζωάκια).
Στο θέμα μας τώρα, δηλαδή στο τι παραγγείλαμε – τι πληρώσαμε, πού, πώς και πότε.
Μετά από ένα κρασί στο νεοφώτιστο The Trap, επίσης στο Σύνταγμα, η ανάγκη ήταν σαφής: να τσιμπήσουμε κάτι, χωρίς όμως να το χωνέψουμε την άλλη μέρα το πρωί - εδώ να υπενθυμίσω ότι το The Trap ακόμη δεν έχει φαγητό. Όταν φτάσαμε στο Furin, η κουζίνα κόντευε να κλείσει (λίγο πριν τις 11:30), αλλά το σέρβις ήταν άψογο. Το τραπέζι στις σωστές διαστάσεις (δηλαδή για κανονικούς ανθρώπους και όχι για τους κατοίκους του Liliput), το προσωπικό -Έλληνες, Ιάπωνες και γλυκύτατες Ελληνογιαπωνέζες- ευγενέστατο και, το κυριότερο, δεν υπήρχε ίχνος κουζινίλας στην ατμόσφαιρα, παρότι η κουζίνα επικοινωνεί με την αίθουσα.
Γρήγορο μενού για 2 άτομα
Σούπα miso-shiru, σαν να λέμε σούπα με miso, φρέσκο κρεμμυδάκι και tofu (ξέρετε, εκείνο το λίπος σόγιας που σε επόμενη ζωή θέλει να επιστρέψει ως τυρί). Μία μερίδα μοιρασμένη σε δύο μπολάκια – ναι, είναι αρκετή για starter.
Κόστος ανά μερίδα: 5€. Άξιζε: έως την τελευταία ρουφηξιά, που παραδοσιακά πίνεται κρατώντας το ξύλινο μπολ με τα δυο χέρια.
Salmon-tataki, τουτέστιν, ψιλοκομμένος ωμός σολομός (πιο ωμός και πιο φρέσκος δεν γίνεται), με μπρικ σολομού και σος από κρέμα γάλακτος και wasabi.
Κόστος ανά μερίδα (για δύο άτομα): 7€. Άξιζε: αν μπορούσα, θα χαλάλιζα και άλλα 7 ευρώ.
Nigiri-toro, δηλαδή μπουκίτσα ρυζιού με παχύ φιλέτο τόνου.
Κόστος ανά μερίδα 2 τμχ. (για δύο άτομα): 5€. Άξιζε: για την υπέροχα λιπαρή γεύση που κάλυπτε -επιτέλους- το ρύζι. Γιατί επιτέλους; Γιατί τα nigiri έχουν το κακό αντί να τρως ψάρι με ρύζι, να τρως ρύζι με ψάρι.
Saba με miso, με άλλα λόγια, σκουμπρί με πάστα miso (αυτή μεταφράζεται ως πάστα από κριθάρι, αλάτι και φασόλια σόγιας ζυμωμένα με έναν περίεργο μύκητα ιαπωνικής καταγωγής).
Κόστος ανά μερίδα: 6€ (για δύο άτομα). Άξιζε: νόστιμο ήταν, αλλά θα ζούσα και χωρίς σκουμπρί.
Sake Sawanotsuru: 8€ το μπουκαλάκι (180 ml) για 2 άτομα. Αυτό πάντα αξίζει (ζεστό ή κρύο).
ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ: 31€. ΚΟΣΤΟΣ ΚΑΤ’ ΑΤΟΜΟ: 15,50€.
Info
Furin Kazan, Απόλλωνος 2, Σύνταγμα, τηλ.: 210 3229170.
