Ήταν αρχές Οκτώβρη όταν ο «Μπεν» (κατά κόσμον, Δημήτρης Μπενάκης) μου είπε πως τρέχει και δεν φτάνει για το στήσιμο ενός νέου μαγαζιού στην καρδιά της Αθήνας, στο Σύνταγμα. «Βρίσκεται σε μια ξεχασμένη αλλά εκπληκτική στοά στην Όθωνος. Είναι μικρό, κλασικό και θέλουμε να έχει την ατμόσφαιρα μπιστρό» μου είπε τότε. Γιατί σε πρώτο πληθυντικό;
Γιατί το ολοκαίνουργιο project, που εγκαινιάστηκε την πρώτη μέρα του νέου χρόνου, είναι υπόθεση ενός κουαρτέτου, το κάθε μέλος του οποίου έχει αφήσει το δικό του στίγμα στην αθηναϊκή νύχτα. Εκτός από τον Δημήτρη Μπενάκη, γνωστό και μη εξαιρετέο στο χώρο της εστίασης (μεταξύ άλλων, υπογράφει και το Cinco), έχουμε και λέμε: α. Γιάννης Σαμαράς, με 13 χρόνια δυναμικής παρουσίας στις μπάρες της Αθήνας (ανάμεσα σε αυτές και η μπάρα του The Dalliance House) και συνιδρυτής μαζί με τον Γιάννη και τον Στέφανο, μιας πρωτοποριακής πλατφόρμας, της www.kintsugiproject.com - θα λειτουργήσει μέσα στο μήνα, β. Στέφανος Δραγανιδάκης, περιβόητος πια για τα κοκτέιλ του (τελευταία τα δοκιμάζαμε στο Clumsies) και γ. Γιάννης Αλεξόπουλος, ένας από τους πιο γνωστούς mixologists (βλ. 42, Cinco, Mr. Peacock).
Όσο για το μέγεθος, ήταν και δεν ήταν τυχαία επιλογή. «Μας άρεσε πολύ και η στοά και το μαγαζί. Θα ήταν ιδανικό να είχαμε λίγα ακόμη τετραγωνικά, αλλά σίγουρα δεν θα θέλαμε έναν μεγάλο χώρο, γιατί θα έχανε την cosy ατμόσφαιρα, που ήταν ο αρχικός μας στόχος» δηλώνει ο Σαμαράς.
Επειδή τα εγκαίνια ενός μαγαζιού και δη τα πρωτοχρονιάτικα δεν είναι ό,τι καλύτερο για να βγάλει κανείς συμπεράσματα, αποφάσισα να το επισκεφθώ ακριβώς τη μέρα που έκλεινε μια βδομάδα ζωής. Μια μάλλον ατυχής -για μένα- απόφαση, καθώς μια τεράστια παρέα γιόρταζε κάποιον Γιάννη ή Γιάννα -θα σας γελάσω- και στην «Παγίδα» των 55 τ.μ. δεν έπεφτε καρφίτσα. Γεμάτοι οι καναπέδες από in fashion άντρες και γυναίκες, ανάμεσά τους και αρκετοί αναγνωρίσιμοι (ναι, αναγνωρίσιμοι. Στην Ελλάδα, δυσκολεύομαι να γράψω τη λέξη «celebrities»).
Το crowd -που λέγαμε και την εποχή του χρυσού lifestyle- ήταν σαν flashback στο χρόνο, τότε που τα χαμόγελα έρεαν πιο άφθονα και από τις σαμπάνιες και τα glossy ρούχα είχαν πάνω τους το label της ευδαιμονίας. Η μπάρα είχε πάρει φωτιά, με τους bartenders να χορεύουν ασταμάτητα στους ρυθμούς του shaker, αφού οι γυναίκες έχουν αδυναμία στα κοκτέιλ. Επειδή ήθελα να το επισκεφθώ ξανά (κυρίως όμως επειδή αντιστέκομαι στις μόδες), προτίμησα ένα ροζέ Προβηγκίας, με εκπληκτικό vie en rose χρώμα, χαρακτηριστικό της προβηγκιανής οινοποίησης ροζέ κρασιών. Για τσιμπολόγημα, έφεραν εκτός από τα κλασικά ξηροκάρπια, και συμπαθητικές μπουκίτσες τυριού με χουρμάδες – εξαιρετικούς, είναι η αλήθεια. Ναι, νηστική έμεινα πάλι, αλλά ευτυχώς προβλέπεται και ένα μικρό ευέλικτο μενού, που θα επιμεληθεί ο σεφ του Cinco Γιάννης Μακριδάκης – επομένως δεν έχουμε λόγο να ανησυχούμε. Εκτός από σαλάτες, θα περιλαμβάνει 10 signature πιάτα και πιάτα ημέρας που θα αλλάζουν συχνά. Εδώ να σημειωθεί ότι φήμες λένε και για μια φοβερή σπιτική λεμονάδα που σερβίρεται ήδη στη διάρκεια της μέρας.
Ωστόσο, παρά την τρέλα του γυναικείου κοινού με τα κοκτέιλ, το The Trap δεν θέλει να καθιερωθεί ως κοκτέιλ μπαρ. Φιλοδοξία του είναι να γίνει ένα κλασικό μπαρ, και τα κλασικά μπαρ είναι αυτά που δεν υπηρετούν τις τρέχουσες τάσεις, αλλά αυτά που υπηρετούν σταθερές αξίες στο χώρο της διασκέδασης, όπως τα καθαρά ποτά, το ευγενικό σέρβις και όλες εκείνες τις προϋποθέσεις που μετατρέπουν έναν χώρο σε all-day στέκι.
Για τον ίδιο λόγο, η διακόσμηση του εσωτερικού χώρου επίσης δεν υπακούει στα design trends, όπως το παραφορεμένο «βιομηχανικό», όπου το τσιμέντο και το ατσάλι κάνουν πάρτι. Ή το, εξίσου παραφορεμένο, vintage, με τις fake παλαιώσεις και την δήθεν υγρασία να τρέχει στους τοίχους. Αντίθετα, εδώ συναντιέται το κλασικό american bar με το γαλλικό μπιστρό: περίτεχνες γύψινες διακοσμήσεις και ζωγραφική στα ταβάνια (κληρονομιά από την παλιά μπρασερί), μπρούντζος, γυαλί και λευκό μάρμαρο στην πλάτη του μπαρ, βιενέζικα σκαμπό και καρέκλες, δερμάτινοι καναπέδες.
Σίγουρα, με τη λαίλαπα των mixologists, των trendy μπαρ και των μαγαζιών που αρέσκονται να φέρουν την ταμπέλα της πρωτοπορίας, το The Trap είναι μια φρέσκια και ταυτόχρονα παλιά δοκιμασμένη πρόταση, που έλειπε από το Κέντρο.
Έκλεισα την πόρτα πίσω μου και προχώρησα στην έξοδο της στοάς, με την σκέψη ότι θα ξαναέρθω σε δυο τρεις μήνες, γιατί τα νεογέννητα πάντα μου φέρνουν αμηχανία. Έχω όμως την υποψία ότι μες στους επόμενους μήνες, το νέο αυτό μπιστρό θα έχει παγιδέψει πολλούς μέσα στη νουάρ γοητεία της στοάς.
Info
The Trap, Όθωνος 10, Σύνταγμα, τηλ.: 210 3215561.
