«Ξέρω ότι οι γονείς μας έφυγαν για να δουλέψουν, για να βγάλουν χρήματα έτσι ώστε να μπορέσουμε να σπουδάσουμε. Αλλά πιστεύω ότι το να παραμένει μία οικογένεια ενωμένη είναι το πιο σημαντικό απ' όλα». 'Ενα καθηλωτικό ντοκιμαντέρ περιγράφει την ζωή 3 παιδιών που ζουν στην κινεζική επαρχία, σε ένα απομακρυσμένο χωριό στους πρόποδες μίας οροσειράς, 40 χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι του παππού τους και της γιαγιάς τους. Καθώς η οικογένεια δεν είχε κανένα απολύτως εισόδημα οι γονείς αναγκάστηκαν να φύγουν για την πόλη, προκειμένου να βρουν δουλειά, αφήνοντας μόνα στο σπίτι τα παιδιά τους.
«Δεν έχω ιδέα τι δουλειά κάνουν οι γονείς μου. Δεν μας λένε. Νομίζω πως για την αδελφή μου είναι πάρα πολύ δύσκολο, της λείπουν πάρα πολύ και γι'αυτό δεν θέλει να τους μιλάει ούτε στο τηλέφωνο,» λέει το 12χρονο κορίτσι που ζει σε ένα ξύλινο αγρόκτημα, χωρίς ρεύμα ή έπιπλα, μαζί με την μεγαλύτερη αδελφή της και τον μικρότερο αδελφό της. «Η αδελφή μου είναι γενναία και ο αδελφός μου ζωηρός,» συμπληρώνει και δακρύζει στην κάμερα.
Εκατομμύρια παιδιά στις πιο φτωχές περιοχές της αχανούς Κίνας αναγκάζονται να μεγαλώσουν ολομόναχα, χωρίς τους γονείς τους οι οποίοι φεύγουν για την πόλη προκειμένου να βρουν δουλειά, μία οποιαδήποτε δουλειά, ώστε να επιβιώσουν. Είναι αδύνατον να πάρουν μαζί τους τα παιδιά τους.
«Η διαδρομή για το σχολείο είναι μεγάλη και δύσκολη. Ξέρω όμως ότι μόνο αν διαβάζω πολύ θα καταφέρω να πραγματοποιήσω τα όνειρα μου». Πολλές φορές τα τρία αδέλφια αναγκάζονται να διασχίσουν τα δύσβατα μονοπάτια με παγωνιά αλλά και με δυνατή βροχή μέχρι να φτάσουν στο σχολείο τους. Έχουν θέληση και πείσμα παρά το γεγονός ότι στην περιοχή τους, λόγω φτώχειας, όλο και περισσότερα παιδιά εγκαταλείπουν το σχολείο σε πολύ μικρή ηλικία.
Και στην πόλη όμως η ζωή των γονιών τους δεν είναι καθόλου μα καθόλου εύκολη. Καθώς κανείς από τους δύο δεν γνωρίζει ανάγνωση ή γραφή δεν είναι δυνατό να βρουν μία δουλειά που θα τους αποφέρει έναν αξιοπρεπή μισθό. Βγάζουν περίπου 15 δολάρια την ημέρα ο καθένας δουλεύοντας σε έναν τηλεφωνικό κέντρο. Στόχος τους είναι να αποτεμιεύσουν όσα περισσότερα μπορούν ώστε να βοηθήσουν τα παιδιά τους να σπουδάσουν. Θέλουν εκείνα να έχουν μία καλύτερη μοίρα από τους ίδιους. «Φοβάμαι πως τα παιδιά μου θα αρρωστήσουν στο κρύο και την βροχή. Ή ότι κάποιος ξένος θα μπει στο σπίτι και θα τα απαγάγει. Έχω ακούσει ιστορίες με εγκληματίες που κλέβουν όργανα παιδιών. Δεν κοιμάμαι το βράδυ από τον φόβο μου,» λέει η μητέρα των παιδιών κλαίγοντας.
Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί το συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ.