Οι εικόνες που μας έρχονται σήμερα στο μυαλό στο άκουσμα της λέξης Αφγανιστάν είναι εκείνες μιας χώρας ισοπεδωμένης από τον πόλεμο και γυναικείες φιγούρες αόρατες κάτω από την μπούργκα. Κι όμως κάποτε, σε ένα όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, η ζωή ήταν πολύ διαφορετική εκεί. Όταν το 1967 ένας δυτικός, ο καθηγητής Dr. Bill Podlich, ταξίδεψε με τη γυναίκα και τις δύο έφηβες κόρες τους στον Αφγανιστάν, αντίκρισαν έναν κόσμο συντονισμένο προς το πνεύμα της εποχής.
Μαθήτριες που επιστρέφουν από το σχολείο φορώντας, μεν, μαντίλα αλλά έχοντας ξεσκέπαστο το πρόσωπό τους. Παρέες που κάνουν πικνίκ στην εξοχή. Παιδιά να χορεύουν στο προαύλιο του σχολείου τους με ζωντανή μουσική. Μια καθημερινότητα φτωχική και, σε πολλές εικόνες, βουκολική, αλλά πιο ανθρώπινη, πιο ελεύθερη, έχει αποτυπωθεί στη σειρά φωτογραφιών που τράβηξε ο Dr. Podlich κατά την παραμονή του στο Αφγανιστάν.
«Όταν βλέπω τις φωτογραφίες του μπαμπά μου, θυμάμαι το Αφγανιστάν ως μια χώρα με χιλιετίες ιστορίας και τέχνης» έχει σχολιάσει η κόρη του Dr. Podlich, Peg, που φοίτησε στο Αμερικανικό Διεθνές Σχολείο της Καμπούλ, προσθέτοντας: «Μου σφίγγεται το στομάχι να παρακολουθώ πόσο βαθιά έχει υποφέρει το Αφγανιστάν στη διάρκεια του πολέμου για σχεδόν σαράντα χρόνια. Πρωτόλειοι και περήφανοι αλλά αξιαγάπητοι άνθρωποι έχουν ηττηθεί από τρομερές δυνάμεις».