«Το 1983, είχα μια ατομική έκθεση στην γκαλερί ΑΝΕΜΟΣ στην Κηφισιά, με τίτλο Αποτυπώματα-Φανελάκια. Μόλις είχα τελειώσει τις σπουδές μου στην ΑΣΚΤ (1980), ειδικά στην χαρακτική, και μου άρεσαν πάρα πολύ τα τυπώματα. Έτσι, οι δύο πρώτες μου εκθέσεις ήταν αποτυπώματα από διάφορα υλικά, τζάμια, ξύλα, πανιά και τα φανελάκια που ήταν κυρίως των παιδιών μου. Τυπώθηκαν σε χαρτί και σε καμβά, σε συνδυασμό μεταξύ τους σε διάφορα μεγέθη.
Πολύ πριν όμως, στη δεκαετία του 1960, οι βαφές tie-dye , ήταν πολύ τις μόδας παντού, τα φορούσαν όλοι. Έκανα λοιπόν κι εγώ τα δικά μου ρούχα και φορούσα τα δικά μου.
Με έναν παράξενο τρόπο, τα φανελάκια επανήλθαν στο ενδιαφέρον μου αυτή τη χρονιά. Ίσως γιατί αυτό το ρούχο, με διάφορους τρόπους υπήρξε στη δουλειά μου και σε άλλες περιπτώσεις μέσα σε αυτά τα χρόνια. Όταν έκανα τις Μεταμορφώσεις: Το σώμα μου-το σώμα σου (1990), με τη φωτογραφία, το γυμνό σώμα του μοντέλου μου, καλυπτόταν και αποκαλυπτόταν ταυτόχρονα μέσα από το ρούχο που φορούσε, κάτι σαν δεύτερο δέρμα που ξεφλούδιζε σαν κρεμμύδι. Αργότερα το 2009, έκανα την Μετοίκηση, με θέμα τα αγάλματα από το παλιό Μουσείο της Ακρόπολης, πριν γίνει η μεταφορά τους στο Νέο Μουσείο, με ενδιέφερε ο τρόπος που ήταν καλυμμένα με τα πανιά, για προστασία και συντήρηση. Με έναν μαγικό τρόπο, η κάλυψη αυτή αποκάλυπτε ένα άλλο σώμα που σχεδόν ανέπνεε. Εξαφανιζόταν το άγαλμα και παρουσιαζόταν το σώμα που κρυβόταν. Ψήγματα του ενδιαφέροντός μου για το θέμα κάλυψη-αποκάλυψη υπάρχουν και σε άλλες δουλειές μου. Ίσως αυτό που μεσολαβεί ανάμεσα στο γυμνό σώμα και τον θεατή, αυτό το δεύτερο δέρμα, προκαλεί και το ενδιαφέρον μου για τα T-Shirt.
Έχουν πολλούς λόγους ύπαρξης, όλοι φοράμε τα T-Shirt για διαφορετικούς λόγους, άλλοτε σαν σουβενίρ από ένα ταξίδι ή σαν σλόγκαν για κάτι που μας αφορά, μια δήλωση διαμαρτυρίας ή την αγάπη μας για ένα μουσικό συγκρότημα κλπ. Πολλές φορές και μόνο η επιλογή ενός χρώματος, μαύρο, κόκκινο, μπλε π.χ., δηλώνει κάτι για όποιον το φοράει, γίνεται μέρος της ταυτότητάς μας.
Αυτή τη χρονιά, δημιούργησα ένα φανελάκι διαμαρτυρίας, το «Δεν έχω Lower». Ήταν η αντίδρασή μου στον άκομψο και προσβλητικό τρόπο, με τον οποίο το ΥΠΠΟ χειρίστηκε το θέμα της επιλογής για την θέση διευθυντή στο ΕΜΣΤ. Όπως γνωρίζετε τελικά ο διαγωνισμός ακυρώθηκε. Έκανα 20 κομμάτια που τα χάρισα σε όποιον το ήθελε και δεν είχε Lower φυσικά.
Φέτος, λοιπόν, το καλοκαίρι, είδα ότι στη ντουλάπα μου είχα ένα σωρό ρούχα, κυρίως φανελάκια, που δεν φόραγα πια. Έτσι θέλησα να τους δώσω μια νέα ζωή, να τα ξαναφορέσω. Γενικά δεν αγοράζω και πολλά ρούχα τα τελευταία χρόνια, έτσι μπήκα διαδικασία να πειραματιστώ ξανά με τις βαφές. Με ό,τι είχα, βαφές από αυγά, κρεμμύδια, χλωρίνες κλπ. Με διασκεδάζει πολύ, δοκιμάζω διάφορους τρόπους και χαίρομαι όταν τα βλέπω κρεμασμένα στο σχοινί της μπουγάδας. Το ένα φέρνει το άλλο και άρχισα να βάφω και πουκάμισα, παντελόνια κ.λπ, ό,τι έβρισκα και σε συνδυασμούς για total look όπως τα είπα.
Δεν έχω ιδέα τι θα τα κάνω, τα χαρίζω σε φίλους, τα φοράω εγώ και τα χαίρομαι. Σίγουρα δεν είναι project, κάνω το κέφι μου και είναι και χρηστικά.
Με ρωτάτε τι από τα μέσα που χρησιμοποιώ, με εκφράζει καλύτερα. Για μένα όλα είναι το ίδιο, τα θεωρώ απλά εργαλεία, που χρησιμοποιώ ανάλογα με το τι θέλω να κάνω.
Ορισμός της τέχνης; Ποιoς έχει απαντήσει αλήθεια ποτέ; Μόνο οι καλλιτέχνες μπορούν να δώσουν μια δική τους πρόταση με τον τρόπο τους.
Εγώ όλες τις τέχνες τις βλέπω σαν έκφραση του Πολιτισμού, αυτό που μας κάνει ανθρώπους, ανέκαθεν, από την εποχή των σπηλαίων μέχρι σήμερα. Είναι η μεγαλύτερη δύναμη που διαθέτουμε σαν άνθρωποι. Ίσως και η μοναδική.
Τι προσβάλει την αισθητική μου; Η βία, η βαρβαρότητα, το μίσος, ο σκοταδισμός.
Τι μου φτιάχνει την ημέρα; Να ακούω μουσική πρώτα. Είμαι συντονισμένη στο Τρίτο Πρόγραμμα, όλη μέρα και νύχτα, και ακούω το ίδιο και από τα τέσσερα ραδιόφωνα που έχω σε διάφορους χώρους του σπιτιού μου, για να μην χάνω τίποτα. Μου αρέσει να μαζεύω λουλούδια και να φτιάχνω βάζα, μου αρέσει να βγάζω την σκυλίτσα μου, την Κοκό, βόλτα. Όλα αυτά μου αρκούν μέσα στη μέρα για να είμαι καλά.
Ποιο είναι το νόημα της ζωής; Η ίδια η ζωή μας, όποια και αν είναι αυτή. Το πολυτιμότερο αγαθό μας ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές μας».
Ακολουθήστε το WomanToc στο Instagram
