Η Τζιλ Καστλ εργαζόταν ως αστυνομικός και ήταν έγκυος στο πρώτο της -και μοναδικό- παιδί όταν την έπιασαν πρόωρα οι πόνοι της γέννας, έξι εβδομάδες πριν από την αναμενόμενη ημερομηνία τοκετού.
Καθώς το μωρό ήταν υπερβολικά μικρό, η μαία αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει εμβρυουλκία για να το βγάλει, με αποτέλεσμα η Τζιλ να βρεθεί με ένα τεράστιο σκίσιμο και ένα συρίγγιο που εκτεινόταν από τον πρωκτό μέχρι τον κόλπο. Είχε επίσης μια γιγαντιαία κύστη, που θα της άφηνε μονίμως τραυματισμένο τον σφιγκτήρα.
Η Τζιλ επέστρεψε λοιπόν από το μαιευτήριο όχι μόνο με τον νεογέννητο γιο της αλλά και με κολοστομία, λόγω της ακράτειας που της είχε αφήσει ο τραυματισμός στη γέννα. Επιπλέον, λόγω των νέων προβλημάτων υγείας της φοβόταν ότι μετά την επιστροφή της στη δουλειά θα βρισκόταν καθηλωμένη σε ένα γραφείο. Αποφάσισε λοιπόν να συνταξιοδοτηθεί πρόωρα.
Η Τζιλ επέστρεψε από το μαιευτήριο όχι μόνο με τον νεογέννητο γιο της αλλά και με κολοστομία, λόγω της ακράτειας που της είχε αφήσει ο τραυματισμός στη γέννα.
Στα προβλήματά της προστέθηκε και η διαταραχή μετατραυματικού στρες. Βρέθηκε λοιπόν άνεργη στο σπίτι, σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση, να φροντίζει ολομόναχη το μωρό της, καθώς ο σύζυγός της, λόγω της δουλειάς του, απουσίαζε για μεγάλα χρονικά διαστήματα από το σπίτι.
Τον πρώτο καιρό, νόμιζε ότι το σακουλάκι στο έντερό της θα ήταν προσωρινό, αλλά σταδιακά συνειδητοποίησε ότι θα γινόταν ο μόνιμος συνοδός της. Στην αρχή, έκανε κάποιες διατροφικές αλλαγές που τη βοήθησαν να ελέγχει τις κενώσεις της. Σταδιακά, επέστρεψε στη σωματική άσκηση.
Ξεκίνησε από στατικό ποδήλατο και περπάτημα για να επεκταθεί στην κολύμβηση. Ένας φίλος την έφερε σε επαφή με μια ομάδα τριάθλου και η ζωή της άρχισε να αλλάζει. Κατάφερε μάλιστα να ολοκληρώσει μισό Ironman (αγώνας τριάθλου μεγάλων αποστάσεων) με σκοπό να συγκεντρώσει χρήματα για μια οργάνωση που υποστηρίζει γυναίκες με τραύματα από τον τοκετό. Σταδιακά, πρόσθεσε στο «ρεπερτόριό» της το sky diving, το scuba diving, την αναρρίχηση και την κολύμβηση ανοιχτής θαλάσσης.
Κατάφερε να ολοκληρώσει μισό Ironman με σκοπό να συγκεντρώσει χρήματα για μια οργάνωση που υποστηρίζει γυναίκες με τραύματα από τον τοκετό.
Πώς είναι όμως η ζωή της με ένα σακουλάκι μόνιμα συνδεδεμένο με το έντερό της; «Στην αρχή, η στομία με έκανε να αηδιάζω. Ήταν δύσκολο να έχω προσωπικές στιγμές, αλλά το μυστικό είναι να μάθεις να αγαπάς τον εαυτό σου. Ο σύζυγός μου ήταν υποστηρικτικός από την πρώτη μέρα. Μας βοήθησε και το γεγονός ότι υπήρχε πολύ χιούμορ στη σχέση μας. Εξακολουθεί να με ενοχλεί το σακουλάκι στο κρεβάτι, έτσι όταν κάνουμε σεξ φοράω μια ζώνη λοχείας στο στομάχι (που έχει ξεμείνει από εκείνη την περίοδο!)».
«Εξακολουθεί να με ενοχλεί το σακουλάκι στο κρεβάτι, έτσι όταν κάνουμε σεξ φοράω μια ζώνη λοχείας στο στομάχι (που έχει ξεμείνει από εκείνη την περίοδο!)».
Με την παρακίνηση των φίλων της, η Τζιλ δημιούργησε ένα μπλογκ, το οποίο ονόμασε Stoma Chameleon («Χαμαιλέοντας με Στομία»), «γιατί έτσι νιώθω. Η στομία είναι μια μεγάλη αλλαγή, αλλά πάντα προσαρμοζόμαστε. Έχασα τη δουλειά μου, έκανα μια σοβαρή επέμβαση, έζησα μια τραυματική εμπειρία, αλλά βρήκα έναν καινούριο τρόπο να ζω τη ζωή μου».
Πλέον δεν διστάζει να βγαίνει στην παραλία με μπικίνι. «Ένα κορίτσι μου έγραψε ότι της έδωσα την αυτοπεποίθηση να πάει για μπάνιο μετά από πέντε μήνες. Αυτό είναι εκπληκτικό».
Για την Τζιλ, αυτή είναι μόνο η αρχή. Το 2022 σκοπεύει να κατακτήσει τις τρεις υψηλότερες κορυφές της Βρετανίας μέσα σε 24 ώρες και το 2023 να διασχίσει κολυμπώντας το Στενό της Μάγχης ολομόναχη. Όπως προσθέτει, ωστόσο, στο τέλος: «Φυσικά, κάποιες φορές είναι τα πιο απλά πράγματα που φέρνουν τη μεγαλύτερη χαρά. Όταν κοιτάω τον 9χρονο γιο μου, ξέρω ότι αξίζει όλα όσα πέρασα».
Ακολουθήστε το WomanToc στο Instagram
φωτό:
