Το ραντεβού των δύο γυναικών ήταν στις 12.00μ.μ. ακριβώς στο καφέ La Mer. Πρώτη έφτασε η Κάτια και κάθισε δίπλα στο μπαρ σε ένα στρογγυλό τραπεζάκι. Έβγαλε τα γυαλιά ηλίου και παρήγγειλε ένα παγωμένο καπουτσίνο με πολλά παγάκια. Δεν πρόλαβε να πιει μια γουλιά με το καλαμάκι και να και η Πέννυ φορώντας μία γυριστή καπελαδούρα για τον ήλιο και ψηλά πέδιλα που χτυπούσαν στο πάτωμα. Σήκωσε το χέρι της για να τη δει μέσα στον κόσμο και τράβηξε την άδεια πολυθρόνα.
«Πέννυ, πως μαύρισες έτσι; Πού ήσουν; Ανυπομονώ ν’ ακούσω ….» της είπε χαρούμενα και οι δύο φίλες φιλήθηκαν σταυρωτά στα μάγουλα. «Άσε που να στα λέω… Δέκα ολόκληρες μέρες στον Άγιο Μαυρίκιο με τον Ντίνο. Καλά, τέλεια! Πράσινα νερά, ατελείωτες συστάδες από φυτά και πλούσια βλάστηση και επιπλέον μέναμε σε ένα πλωτό ξενοδοχείο πάνω από τη θάλασσα!». Αφηγούνταν όλο ενθουσιασμό τις καλοκαιρινές της διακοπές θρονιασμένη στην αναπαυτική πολυθρόνα. Συγχρόνως έδειχνε τις φωτογραφίες. Στη μία με το μπικίνι και το παρεό να ξαπλώνει όλο χάρη πάνω στους πυρωμένους βράχους του τροπικού νησιού. Στην άλλη αγκαλιά με τον Ντίνο να τρώνε στο πολυτελές εστιατόριο υπό το βλέμμα του μελαμψού μετρ. Σε όλες φανερά ικανοποιημένη με ένα τεράστιο χαμόγελο και δόντια κάτασπρα σαν ψεύτικα από την πρόσφατη λεύκανση.
Στη μία με το μπικίνι και το παρεό να ξαπλώνει όλο χάρη πάνω στους πυρωμένους βράχους του τροπικού νησιού. Στην άλλη αγκαλιά με τον Ντίνο να τρώνε στο πολυτελές εστιατόριο υπό το βλέμμα του μελαμψού μετρ. Σε όλες φανερά ικανοποιημένη με ένα τεράστιο χαμόγελο και δόντια κάτασπρα σαν ψεύτικα από την πρόσφατη λεύκανση.
«Κάτια μου, εσύ πού πήγες διακοπές;» ρώτησε ξαφνικά. Η Κάτια ξερόβηξε. Πήρε το ποτήρι με το κρύο νερό καταπίνοντας σχεδόν ένα μισολειωμένο παγάκι. Τι να έλεγε η δόλια στην κοσμοπολίτισσα φίλη της; Ότι από τις δεκαπέντε μέρες άδεια έμεινε σπίτι τις δέκα και γυρνούσε από τον ένα καναπέ στον άλλον; Κι τις υπόλοιπες μόνο, πήγε στο εξοχικό που έχουν οι γονείς του Στέλιου στον Αγιόκαμπο; «Ε, εγώ κατά Ισπανία πήγα…». «Πού Βαρκελώνη;». «Όχι, όχι στα νησιά…» απάντησε κοιτώντας αφηρημένα το ταβάνι. «Μαγιόρκα; Βαλεαρίδες;» ρωτούσε η φίλη της με φανερή περιέργεια. «Τίποτε από αυτά. Εγώ προτιμώ κάτι πιο ήσυχο. Που δεν το ξέρει ο πολύς ο κόσμος. Για αυτό και κατέληξα στα … νησιά Canapedes» απάντησε και σίγησε. «Πρώτη φορά το ακούω πάλι αυτό. Αχ, πες μου πως είναι; Έχει κρυστάλλινα νερά; Πολύχρωμους παπαγάλους που κάθονται στον ώμο σου; Ωραίο φαγητό έχει;». Η Κάτια δεν μίλησε. Έκανε πως της πέσανε τα τσιγάρα κι έσκυψε στο πάτωμα.
«Πού Βαρκελώνη;». «Όχι, όχι στα νησιά…» απάντησε κοιτώντας αφηρημένα το ταβάνι. «Μαγιόρκα; Βαλεαρίδες;» ρωτούσε η φίλη της με φανερή περιέργεια. «Τίποτε από αυτά. Εγώ προτιμώ κάτι πιο ήσυχο. Που δεν το ξέρει ο πολύς ο κόσμος. Για αυτό και κατέληξα στα … νησιά Canapedes» απάντησε και σίγησε.
Αν λοιπόν, ανήκετε κι εσείς στους 6 από τους 10 Έλληνες, που δε θα πάνε φέτος διακοπές λόγω οικονομικής στενότητας, πρέπει να ανακαλύψετε τα νησιά Canapedes! Προσφέρονται και για χειμερινές διακοπές. Διαλέξτε τον διθέσιο ή τον τριθέσιο και καθίστε αναπαυτικά. Μόνο μην ξεχάσετε τον παπαγάλο στο μπαλκόνι και ξεπαγιάσει!
Η Άντζελα Ζιούτη γεννήθηκε το 1968 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στη σχολή Oικονομικών Επιστημών του Α.Π.Θ. Έχει εργαστεί στη διαφήμιση, στην εκπαίδευση και ως υπευθ. πωλήσεων και δημοσίων σχέσεων σε μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις. Άρθρα της κοινωνικού ενδιαφέροντος δημοσιεύονται συχνά στο διαδίκτυο,ενώ αρθρογραφούσε καθημερινά σε πρωινή εφημερίδα Free press μεγάλης κυκλοφορίας της Θεσσαλονίκης. Σήμερα αρθρογραφεί στην καθημερινή εφημερίδα ΕΘΝΟΣ. Εμφανίστηκε στα γράμματα με το έργο: «Ο Θεός κατοικεί σε ουρανοξύστη, 31 ποιήματα της πόλης»,Παρατηρητής, 1999, Θεσσαλονίκη (ποίηση) Ακολούθησαν:“Η Αρχιτεκτονική των σιωπηλών ημερών”, Ελληνικά Γράμματα, 2003, Αθήνα (ποίηση) “Ο ήλιος στο πάτωμα”, Φερενίκη, 2009, Αθήνα (μυθιστόρημα), “Μαύρη πέτρα” (Θεατρκό έργο) 2015, “Ο άνθρωπος που μιλούσε με τα αγάλματα”, Γαβριηλίδης, 2017 Αθήνα (ποίηση). Mιλάει Γερμανικά και Αγγλικά . Επί σειρά ετών υπηρέτησε ως γεν. Γραμματέας της Εταιρείας Δημοσίων Σχέσεων Βορείου Ελλάδος. Είναι μέλος της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης. Βραβεύτηκε από το Φιλολογικό σύλλογο Παρνασσό (Β' βραβείο Ποίησης 2000), τη Νέα Κίνηση Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης (Γ' βραβείο Ποίησης 1999) την Ένωση Συγγραφέων Λογοτεχνών Ευρώπης (Α' βραβείο Ποίησης 2001) κ.ά.Είναι παντρεμένη με τον Πυρηνικό γιατρό Δημήτρη Γρηγοράκη κα ζει στη θεσσαλονίκη.
Κεντρική φωτογραφία: iStock