Για αρχή, ας ξεκαθαρίσουμε κάτι- ποτέ δεν ήμουν φαν του κάμπινγκ. Πώς κάποιοι άνθρωποι ανυπομονούν να φτάσει το Σαββατοκύριακο για να φορτώσουν σκηνές, προμήθειες και υποστρώματα και να ζήσουν δύο μέρες κοντά στη φύση; Το ακριβώς αντίθετο.
Δεν είναι ότι δεν αγαπώ τα ταξίδια ή την περιπέτεια, αντιθέτως τα λατρεύω. Αλλά στο μυαλό μου, το κάμπινγκ συνδυάζεται με την απώλεια κάποιων βασικών ανέσεων που είναι απαραίτητες για να νιώσω ότι ξεκουράστηκα.
Μέχρι που επισκέφθηκα δύο οργανωμένα κάμπινγκ, σε δύο ελληνικά νησιά και αναθεώρησα ριζικά. Πέρασα τέλεια, τα αγάπησα, ένιωσα να εγκλιματίζομαι και φεύγοντας, δήλωσα χωρίς δεύτερη σκέψη ότι θα επιστρέψω.
Camping Αντίπαρος
Βρέθηκα στο κάμπινγκ της Αντιπάρου το καλοκαίρι που γυριζόταν το Suntan (σ.σ. η επιτυχημένη ταινία του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου). Ένας εύθυμος κύριος μας μετέφερε από το λιμάνι με ένα πουλμανάκι, και μας άφησε μπροστά στην πέτρινη αψίδα που πιστοποιεί την τοποθεσία με κεραμιδί γράμματα: Camping Antiparos.
Για καλή μου τύχη, συνοδευόμουν από έμπειρους campers, οπότε η διαδικασία αναζήτησης προνομιακής θέσης για να στήσουμε τη σκηνή απλοποιήθηκε σημαντικά (το ίδιο συνέβη και με το ίδιο το στήσιμο της σκηνής).
Ούτως ή άλλως, το camping έχει πράγματι πολλαπλασιάσει τις προνομιακές θέσεις: μπορείς να νοικιάσεις έτοιμη σκηνή, ή να καταλύσεις σε πιο ιδιωτικά σημεία που περιφράσσονται από καλαμωτές. Το πρωί στο κάμπινγκ, η σκιά είναι παχιά, και το δροσερό, κυκλαδίτικο αεράκι κουνάει τα φύλλα των δέντρων. Ποιότητα ζωής.
Παρ’ όλο που είναι σχετικά αμφιλεγόμενη, εν μέρει λόγω του γυμνισμού, η παραλία του κάμπινγκ στην Αντίπαρο είναι πεντακάθαρη και όμορφη. Φυσικά, ο γυμνισμός δεν είναι υποχρεωτικός και πλέον οι γυμνιστές αντιπροσωπεύουν ένα μικρό ποσοστό, λόγω της αυξημένης δημοφιλίας του νησιού τα τελευταία χρόνια.
Πανιά και παρεό στερεωμένα σε πασσάλους εδώ κι εκεί, παρέες, ζευγάρια και λίγες οικογένειες, μια κοπέλα που έκανε ταϊλανδέζικο μασάζ, μία μελωδία από κιθάρα που κάποιος έφερε από τη σκηνή του στην παραλία, ένα beach volley. Μια ελαφρώς χίπικη, χαλαρή, καλοκαιρινή ατμόσφαιρα, πλαισιωμένη από γαλάζια νερά και αλμυρίκια. Μπορείς να μείνεις ως το βράδυ και να μη βαρεθείς, αφού διοργανώνονται και συχνά, αυθόρμητα πάρτι.
Το κέντρο της ζωης στο κάμπινγκ της Αντιπάρου είναι το εστιατόριο. Εκεί, όλοι γίνονται μια μεγάλη παρέα, ανταλλάσουν βιβλία, απόψεις και ποτήρια κρασί, κάποιοι μαγειρεύουν και σου δίνουν να δοκιμάσεις, ακούς συζητήσεις που εκτείνονται από πολιτική φιλοσοφία μέχρι φωνές ενθουσιασμού από ομάδες που παίζουν επιτραπέζια. Εκεί, έχεις την αίσθηση ότι όλα μπορούν να συμβούν- και μπορούν να συμβούν. Μπορεί κανείς να ζει αποκλειστικά στο κάμπινγκ και να μη βαρεθεί. Το κάμπινγκ της Αντιπάρου είναι οι άνθρωποί του.
Το ξημέρωμα, γυρνάς περπατώντας από τη La Luna, τη διασημότερη ντίσκο των Κυκλάδων, που βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από τη χώρα. Πριν επιστρέψεις στη σκηνή σου, κάνεις μια μικρή βόλτα στην παραλία. Ξαπλώνεις στην άμμο, ακούς από μακριά τη Gloria Gaynor να τραγουδάει I will survive, και χαζεύεις τα αστέρια.
Πριν μπεις στη σκηνή, απολαμβάνεις την ησυχία, τους ψιθύρους όσων επιστρέφουν τώρα. Νιώθεις σαν μέλος μιας μεγάλης οικογένειας. Κλείνεις τα μάτια σου και ανυπομονείς ήδη για την επόμενη μέρα.
Το κάμπινγκ της Αντιπάρου, θα σε ξεκλειδώσει.
Απόσταση από τη χώρα: Μικρή. Πας με ωτοστόπ ή με τα πόδια.
Καθαριότητα: 8/10
Coralli Camping Σέριφος
Στο Κοράλι της Σερίφου, τα πράγματα είναι ελαφρώς πιο premium. Η χαλαρότητα συναντά την άνεση, τις υψηλές παροχές και προδιαγραφές. Άλλη ατμόσφαιρα.
Εδώ, οι σκηνές δε σχηματίζουν λαβύρινθο όπως στην Αντίπαρο- ξύλινοι διάδρομοι παραλίας ορίζουν τη ρυμοτομία του κάμπινγκ, χωρίζοντάς το σε τετράγωνα. Οργανωμένα πράγματα. Στο Κοράλι, οι σκηνές είναι διπλανές, δεν υπάρχουν οι «φωλιές» που σχηματίζονται στην Αντίπαρο. Όσοι αναζητούν ιδιωτικότητα (μεταξύ αυτών και αρκετές οικογένειες), νοικιάζουν τα άνετα bungalows, στο πίσω μέρος του κάμπινγκ.
Τα Λιβαδάκια, η παραλία του κάμπινγκ, είναι πράγματι ένα από τα ωραιότερα σημεία του νησιού. Κούνιες και αιώρες ενώνουν τα αλμυρίκια, το νερό είναι διάφανο, μπορείς να κάνεις θαλάσσια σπορ (πολλοί δοκιμάζουν το sup) και ο κόσμος ανακυκλώνεται περισσότερο. Εδώ, έχεις περισσότερη άπλα και άνεση, αλλά γεύεσαι και τους καρπούς της οργάνωσης. Το χιπόμετρο εδώ, χτυπάει πιο χαμηλά.
Το κάμπινγκ της Σερίφου είναι περισσότερο χτισμένο με βάση την παραλία- ανάλογα με τη θέση σου, μπορείς να βγεις το πρωί απ’ τη σκηνή σου και να δεις γαλάζιο. Το εστιατόριό του είναι άψογα οργανωμένο, έχει φοβερή κουζίνα και μεγάλη πισίνα. Έχει επίσης το δικό του μπαρ, όπου πίνεις χαλαρά τον πρωινό καφέ σου. Αλλά η καρδιά του κάμπινγκ δε βρίσκεται εκεί.
Βρίσκεται ανάμεσα στις σκηνές, στα πηγαδάκια που σχηματίζουν οι παρέες, στις συζητήσεις και στις αυθόρμητες μίνι συναυλίες, στη μουσική που βάζουν οι διπλανοί σου με το κασετόφωνο. Στην καλημέρα που λες, ξεκρεμώντας το μαγιό σου από το σχοινί μπροστά στη σκηνή σου, δίνοντας χώρο στο γείτονά σου να κρεμάσει την πετσέτα του. Αυτά δεν τα έχεις στο δωμάτιο- σε κανένα δωμάτιο, κανενός νησιού.
Όπως και στην Αντίπαρο, το Κοράλι έχει ζωή και τη νύχτα. Μια βραδιά που περάσαμε στην παραλία, σε απόσταση 20 μέτρων από τη σκηνή μας, πίνοντας φθηνό κρασί από ένα μπουκάλι ήταν από τα highlights του ταξιδιού. Φορώντας το μαγιό όλη μέρα.
Απόσταση από τη χώρα: Αρκετά μεγάλη. Το camping βρίσκεται στο λιμάνι και η χώρα της Σερίφου είναι ψηλά.
Καθαριότητα: 10/10
Το μεγάλο μάθημα που πήρα κάνοντας κάμπινγκ για πρώτη (και σίγουρα όχι για τελευταία φορά), είναι ότι, η τοποθεσία και η ατμόσφαιρα σου ασκεί μια γοητεία, που δεν έχει σχέση με το νησί. Είναι μια εμπειρία που πλουτίζει το ταξίδι σου και διαμορφώνει σε μεγάλο βαθμό την εικόνα που θα αποκτήσεις. Σου ζεσταίνει την καρδιά, και την κουβαλάς μέσα σου, όσα καλοκαίρια και αν περάσουν.
