Η δημοσιογράφος (και πολλά ακόμη) Ελένη Ψυχούλη (pirouni.gr) μας αποδεικνύει ότι από τα βάθη κιόλας της αρχαιότητας ο βιγκανισμός βρίσκεται βαθιά
ριζωμένος στο παραδοσιακό μας τραπέζι.
Χώρα του ήλιου και του Νότου, η Ελλάδα από την αρχή της ιστορίας της ήξερε να τρέφεται με ό,τι φυτρώνει στον κήπο του σπιτιού, με όσα απλόχερα δίνει η άγρια φύση. Ο Έλληνας ήξερε πάντα από λιτότητα, το μέτρο το έκανε θεό και φιλοσοφία του. Η επιβίωση εδώ δεν ήταν ποτέ εύκολη. Η δύσβατη χώρα, οι αφιλόξενες οροσειρές, οι φουρτουνιασμένες θάλασσες, οι πόλεμοι και οι φυσικές καταστροφές δεν μπόρεσαν ποτέ να υποσχεθούν στον Έλληνα μια εύκολη επιβίωση. Έτσι κι αυτός μεταμορφώθηκε σε πολυμήχανο Οδυσσέα για να εξασφαλίσει το καθημερινό του τραπέζι. Ξεγέλασε τη λιτότητα και την έκανε "όπλο" του. Το περιβόλι, η άγρια φύση έγιναν σύμμαχοί του. Ο Έλληνας της υπαίθρου, μέσα από μια έμφυτη σοφία, κατάφερε να αναδείξει σε αξίες της δικής του επιβίωσης όλα όσα σήμερα θεωρούμε πρωτοποριακά ζητούμενα: τον σεβασμό στον "πράσινο" πλανήτη, τα food miles, τη βιωσιμότητα, το no waste, την ανακύκλωση, την υγιεινή διατροφή. Αυτά ήταν τα υλικά της κατσαρόλας του και μέσα από αυτά εξασφάλισε μια ράτσα ανθεκτική, που αψηφά τους αιώνες και επιμένει ακάθεκτη να γράφει ιστορία. Από το δάσος ήξερε να κόβει μόνο τα χόρτα και τους καρπούς που θα τον χορτάσουν χωρίς να καταστρέψουν το οικοσύστημα. Και αν την άνοιξη βρεθείς στην άγρια φύση, θα βρεις να φυτρώνουν πλάι πλάι οι αγκινάρες, ο μάραθος, το άγριο κρεμμυδάκι: και να πώς βγαίνει η συνταγή της αγκινάρας α λα πολίτα!
Διαβάστε περισσότερα στο shape.gr