ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ WOMAN TOC
Τίποτα δεν είναι για πάντα. Ούτε καν οι ευνοούμενοι.
Μια παραβολή: Ήταν μεγαλύτερο, αλλιώτικο, άλλο χρώμα. Το μόνο που ήθελε για να βγει από το τσόφλι του ήταν ζεστασιά και αγάπη. Το ίδιο με όλα τα κλωσόπουλα.
Η Αγάπη Μαργετίδη θα μπορούσε να είναι η ηρωίδα της ταινίας «Τζούλι και Τζούλια». Ίσως και να είναι.
«Δεν έβρισκα μια τσάντα που να συνδυάζει ομορφιά, design και πρακτικότητα» λέει η Μελίνα και έτσι υπέγραψε τις δικές της, Vatinel bags.
«Η λέξη σκηνοθέτης με περιορίζει λίγο. Νομίζω πως είναι κάποιος που πάει και κάνει 8ωρο και μετά φεύγει» λέει και αναζητά αδιάκοπα το επόμενο πλάνο του.
Η ζωή που χάνεται, το βάρος του χρόνου, οι ανολοκλήρωτοι έρωτες, το μοτίβο της αποξένωσης από τον εαυτό μας. Η ανάγκη να «αντέξουμε» παρά να «ζήσουμε».
Οι φωτογραφίες του Έλληνα καλλιτέχνη ξεχειλίζουν φως. Το ζωηρό φως που λάμπει στα απόκρυφα υπόγεια, κάτω από τον φλοιό του άνευρου mainstream.
Η ηθοποιός απαντάει στο ερωτηματολόγιο του WomanTOC λίγο πριν ανέβει στη σκηνή για να υποδυθεί την Τρισεύγενη του Κωστή Παλαμά, στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας.
Η τελευταία συνέντευξη της συγγραφέα και ζωγράφου Νέλλης Ανδρικοπούλου, της πρώτης γυναίκας του Νίκου Εγγονόπουλου και εκπροσώπου των Ελλήνων του Παρισιού το 1945.
Στο σαλόνι που ο Σεφέρης είχε πει τη φράση «μας βαραίνουν οι φίλοι που δεν ξέρουν πια πως να πεθάνουν» και ο Εμπειρίκος προσπαθούσε να ψυχαναλύσει τον Θεοτοκά.
Ένας δρόμος-κεφάλαιο στην ιστορία της πόλης, ο ομφαλός της Κυψέλης, μέσα από τα μάτια ενός φωτογράφου που ζει και κινείται εκεί.