«Χριστούγεννα χωρίς δώρα δεν είναι Χριστούγεννα, γκρίνιαξε η Τζο, καθισμένη σταυροπόδι στο χαλί»
Απόσπασμα από το πιο ζεστό βιβλίο της εφηβείας μας, τις Μικρές Κυρίες, της Λουίζα Μέι Άλκοτ.
Ήθελα να πω «από τη στιγμή εκείνη αρχίζει η ποίηση», μα ο Ζορμπάς δε θα καταλάβαινε και σώπασα
Στο παρακάτω απόσπασμα έχει πεθάνει η Μαντάμ Ορτάνς, που είχε ερωτική σχέση με τον Ζορμπά, και επιστρέφουν από την κηδεία της.
«Aς πιούμε στην υγειά των τρελών, των απροσάρμοστων, των επαναστατών, των ταραχοποιών»
Απόσπασμα από το μυθιστόρημα «Στο Δρόμο» του Τζακ Κέρουακ.
«Ένα παιδί που αισθάνεται ότι οι γονείς του το αγαπούν, δε ζητάει πολλά, και το μάλωμα ανέχεται»
«Κανένα πλάσμα δεν είναι τόσο κοντά στην αλήθεια όσο το μικρό παιδί» γράφει η Μάρω Βαμβουνάκη, σε ένα σύντομο αλλά περιεκτικό απόσπασμα.
«Εδώ Πολυτεχνείο. Αυτή τη στιγμή γεννιέται και σημαίνει η ώρα της λευτεριάς»
Ένα βαθιά συγκινητικό απόσπασμα από το σπουδαίο μυθιστόρημα της Ζωρζ Σαρρή «Τα Γενέθλια» περιγράφει με ανατριχιαστικό τρόπο τα γεγονότα εκείνης της νύχτας.
Ναπολέων Λαπαθιώτης / Η Ζωή μου: «Τη νύχτα προς τα ξημερώματα της 31ης Οκτωβρίου του 1888...»
Η γέννα ήταν δύσκολη, και τη μητέρα -μιαν απ’ τις ομορφότερες γυναίκες του καιρού της- οι γιατροί την είχαν απελπίσει.
«Κουτός δεν ήταν ο Άγρας»: Απόσπασμα από το βιβλίο, Στα Μυστικά του Βάλτου, της Πηνελόπης Δέλτα
Ήταν νύχτα ακόμα του Σαββάτου, πριν ξημερώσει η Κυριακή, όταν, παίρνοντας μαζί του τρεις τέσσερις οδηγούς, ξεκίνησε ο Άγρας για το δάσος...
«Όταν γυρίζαμε στην αμμουδιά, η σάρκα μας ήταν σφιχτή». Το ωραιότερο μυθιστόρημα για το καλοκαίρι
Ένα απόσπασμα από «Τα Ψάθινα Καπέλα» της Μαργαρίτας Λυμπεράκη, του πιο τρυφερού βιβλίου των παιδικών μας χρόνων, είναι ο ορισμός της χαλαρότητας του Αυγούστου.
«Έχω πάντα την πρόθεση να παραβλέπω τα ελαττώματα της μαμάς»: Από το Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ
«Γαντζώνομαι στον πατέρα, γιατί είναι ο μόνος που διατηρεί σε μένα τα τελευταία υπολείμματα του οικογενειακού αισθήματος»
«Ένα αδιέξοδο τελειωτικό και δίχως ελπίδα»: Απόσπασμα από το Λάθος του Αντώνη Σαμαράκη
«Όσο τρέχανε με τ’ αυτοκίνητο, και κατά τη διάρκεια της βόλτας, ήτανε μια παλίρροια μέσα του. Πότε κυριαρχούσε η κατεύθυνση να δραπετεύσει, πότε ο φόβος...»
«Η Μπέμπα Ταντή κατηφόριζε την Πειραιώς»: Απόσπασμα από το «Βιοτεχνία Υαλικών» του Μένη Κουμανταρέα
«...φορτωμένη με τιμολόγια και αποδείξεις. Ένιωθε άκεφη και κουρασμένη. θα προτιμούσε να τριγύριζε με τα χέρια ελεύθερα σαν άντρας».