Το 1957, οι Λέοναρτν Μπέρσταϊν και ο Στίβεν Σοντχάιμ δημιούργησαν ένα θεατρικό μιούζικαλ που άφησε εποχή, το West Side Story. Μια ιστορία βασισμένη στον Ρωμαίο και Ιουλιέτα του Σαίξπηρ με τη δράση να εκτυλίσσεται στους δρόμους της Νέας Υόρκης και τη μάχη όχι ανάμεσα σε δυο οικογένειες, αλλά σε δύο συμμορίες που μάχονται για την κυριαρχία στις φτωχογειτονιές της μεγαλούπολης. Η κινηματογραφική μεταφορά ήρθε το 1961, σε συν-σκηνοθεσία του Ρόμπερτ Γουάιζ και του Τζερόμ Ρόμπιν. Εκρηκτικά χρώματα, χορευτικά που ξεσηκώνουν, τραγούδια που έμελλε να σιγομουρμουρίζουν όλοι.
Τώρα, 60 χρόνια μετά ο 74χρονος Στίβεν Σπίλμπεργκ τολμά να καταθέσει τη δική του εκδοχή! Με τεράστιες εμπορικές επιτυχίες στο ενεργητικό του μάλλον ( («Τα Σαγόνια του Καρχαρία», «Ε.Τ. Ο Εξωγήινος», Τζουράσικ Παρκ) μάλλον δεν έχει μάλλον τίποτα να αποδείξει. Η 33η ταινία της καριέρας του λοιπόν αποτελεί φόρο τιμής σε αυτή τη σπουδαία ιστορία, σε αυτό το μιούζικαλ που έχει ταυτιστεί με την αμερικάνικη μητρόπολη.
Η ιστορία είναι γνωστή: δυο συμμορίες, οι Σαρκς, παιδιά Πορτορικάνων μεταναστών και οι Τζετς, παιδιά Ευρωπαίων μεταναστών μάχονται να κυριαρχήσουν στη γειτονιά τους. Ο Τόνι, πρώην Τζετ, που έχει τώρα αποφυλακιστεί έχει πλέον αλλάξει, θέλει να μείνει καθαρός, μακριά από το έγκλημα. Όμως ο ο Ριφ, είναι έτοιμος να ριχτεί και πάλι στον πόλεμο με τους Σαρκς – το ίδιο κι ο αρχηγός τους, ο Μπερνάρντο, με την εκρηκτική φιλενάδα Ανίτα από τη μία και την αθώα Μαρία, την αδερφή του. Τι θα γίνει όμως όταν ο Τόνι κι η Μαρία θα ερωτευτούν κεραυνοβόλα; Και ποιο είναι το μέλλον για έναν έρωτα καταδικασμένο να ακροβατεί ανάμεσα σε δύο στρατόπεδα;
Τι θα γίνει όμως όταν ο Τόνι κι η Μαρία θα ερωτευτούν κεραυνοβόλα; Και ποιο είναι το μέλλον για έναν έρωτα καταδικασμένο να ακροβατεί ανάμεσα σε δύο στρατόπεδα;
Ο Σπίλμπεργκ ως άλλος μαέστρος παίρνει την ιστορία και την φέρνει στη σύγχρονη εποχή μιλώντας για τον ρατσισμό, την αστυνομική βία, τον σεξισμό και τις ταξικές διαφορές- ένα μαύρο πέπλο που ακολουθεί όχι μόνο την Τραμπική και μετά- Τραμπική εποχή των ΗΠΑ, αλλά και της υφηλίου. Ο ίδιος κατορθώνει όμως παράλληλα με φαντασμαγορικά πλάνα και θεαματικές λήψεις από ψηλά να αποδώσει την ατμόσφαιρα του Μεγάλου Μήλου, κρατά τον ρυθμό σφιχτό και κερδίζει μάλλον ένα μεγάλο στοίχημα.
Κεντρική φωτογραφία:
