Οι κοινωνικοί κανόνες υπάρχουν για να διασφαλίσουμε το μίνιμουμ της συνύπαρξης. Αλλά είναι ανθρώπινη τάση να τους ξεπερνάμε και να κάνουμε το δικό μας. Τρανό παράδειγμα αυτού, το μέτωπο του καπνίσματος, που ενώ ουσιαστικά απαγορεύεται σε κλειστούς χώρους, εστιατόρια, μπαρ, δημόσιες υπηρεσίες και επαγγελματικούς χώρους, άπαντες καπνίζουν και μάλιστα με δική τους ευθύνη. Κάπου εκεί εμφανίστηκαν και οι ατμιστές ή αγγλιστί vapers, οι οποίοι έφεραν κι αυτοί τους δικούς κανόνες καπνίσματος, ή μάλλον ατμίσματος, πιο σωστά.
Σε ένα δείπνο, εντός ή εκτός σπιτιού, άπαντες, καπνιστές ή ατμιστές, συμφωνούν από κοινού ότι δεν καπνίζουν ή ότι καπνίζουν.
Τους καταγράψαμε:
1. Οι ατμιστές που καταναλώνουν υγρό με νικοτίνη δεν εμπίπτουν σε κανέναν από τους παρακάτω κανόνες. Δεν ενοχλούν με τους ατμούς τους, αντίθετα ευωδιάζουν σαν αποσμητικό χώρου. Ειδικά εάν έχουν επιλέξει κάποιο αρωματικό υγρό.
2. Οι ατμιστές με νικοτίνη καλό θα ήταν να καπνίζουν εκτός του κλειστού χώρου, παρέα με τους καπνιστές. Ή αν δεν θέλουν παρέα, λίγο πιο 'κει.
3. Σε ένα δείπνο, εντός ή εκτός σπιτιού, άπαντες, καπνιστές ή ατμιστές, συμφωνούν από κοινού ότι δεν καπνίζουν ή ότι καπνίζουν. Με μία προϋπόθεση: να συμφωνούν όλοι. Διότι ο καπνός είναι υπέροχος για όσους τον απολαμβάνουν, όχι για τους διπλανούς τους.
4. Οι ατμιστές δεν απαλλάσσονται από όσα ισχύουν για τους καπνιστές στο θέατρο και στο σινεμά. Δεν μπορούν δηλαδή να ατμίζουν κατά τη διάρκεια του έργου. Ούτε στους υπότιτλους, κλεφτά.
5. Οι ατμιστές και το άτμισμα στην κρεβατοκάμαρα είναι μία άλλη υπόθεση. Υπάρχουν καπνιστές πάντως που δεν αποφεύγουν να ανάψουν τσιγάρο στο κρεβάτι. Όσο για το «ένα τσιγάρο μετά το σεξ» μάλλον μετατρέπεται σε «ένα παφ μετά το σεξ».
