Στο τέλος μίας ακόμα χρονιάς, πολλοί από εμάς φτάνουμε να αναρωτηθούμε πόσα κάναμε από όσα είχαμε σχεδιάσει και κυρίως ονειρευτεί, και ο απολογισμός είναι συχνά απογοητευτικός. Χαμένοι στις υποχρεώσεις, τα άγχη, το καθημερινό πρόγραμμά μας που τρέχει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, βλέπουμε τον χρόνο να γλιστράει μέσα από τα χέρια μας και φτάνει μια μέρα που κοιταζόμαστε στον καθρέφτη και αναρωτιόμαστε πού πήγαν οι δεκαετίες της ζωής μας.
Και αν ξυπνούσαμε και ήμασταν 30 χρόνια νεότεροι; Τι θα κάναμε; Αυτό το ερώτημα θέτει ένας ηλικιωμένος άντρας σε έναν άλλο, στο παγκάκι ενός πάρκου, στην ταινία μικρού μήκους του Κώστα Καρύδα «Ξύπνα» που βραβεύτηκε στο Mofilm στο Λονδίνο. «Θα γελούσα περισσότερο, θα χόρευα περισσότερο, θα αγαπούσα περισσότερο...» απαντά εκείνος.
«Νομίζω πως πρέπει να βλέπω αυτό το film καθημερινά» σχολιάζει κάποιος κάτω από το βίντεο στο YouTube και πράγματι, μέσα σε 2 λεπτά παραδίδει ένα μάθημα ζωής που υπενθυμίζει το πόσο πολύτιμη είναι η κάθε μας στιγμή, που σπαταλάμε αλόγιστα.
