«Τελειώνει η διδακτική ώρα και βλέπω το χαμόγελο στο πρόσωπο της κόρης μου να σχηματίζεται»

Αν το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν παρέχει ούτως ή άλλως τα εφόδια στους εκπαιδευτικούς για να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό και επαφίεται στον καθένα ξεχωριστά το να κάνει την υπέρβαση και να προσφέρει μια αληθινά γόνιμη και απολαυστική εμπειρία μάθησης στους μαθητές του, πόσο μάλλον τώρα, με τις τεχνικές -και ψυχολογικές- δοκιμασίες της τηλεκπαίδευσης.

Ωστόσο ο συγγραφέας Στέφανος Ξενάκης αναζητά διαρκώς τη θετική πλευρά των πραγμάτων, τους ανθρώπους που επιλέγουν να διανύσουν αυτό το χαρακτηριστικό «έξτρα μίλι» για να δώσουν, με την καρδιά τους, τον καλύτερό τους εαυτό και στην επαγγελματική και στην προσωπική ζωή τους. Στη νέα του, viral ανάρτηση, την τιμητική τους έχουν οι εκπαιδευτικοί της τηλεεκπαίδευσης, για τους οποίους γράφει:

«ΤΗΛΕΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

»Δευτέρα πρωί κι η μεγάλη μου (Α’ Γυμνασίου) κάνει μάθημα εξ ‘ αποστάσεως στο σπίτι μου. Μπαινοβγαίνω γιατί με έχει εντυπωσιάσει η κυρία που τους κάνει Αρχαία. (1ηώρα) Ξεκινάει το μάθημα ρωτώντας τους εάν περπάτησαν, έκαναν ποδήλατο, ή αθλήθηκαν μέσα στο ΣΚ (απαραίτητο το Νο 6) παρακινώντας τα, χωρίς όμως να τα κατευθύνει.

»Απευθύνεται στον καθένα ξεχωριστά με το όνομά του, χωρίς να ξεχνάει, ή να αφήνει να την ξεχάσει κανείς. Κάνει συνέχεια όμορφες και χρήσιμες συνδέσεις ανάμεσα σε Αρχαία και Νέα Ελληνικά. Τους μιλάει σοβαρά, αλλά όταν πέφτει κούραση, κάνει λίγη πλακίτσα για να επανέλθει το ενδιαφέρον. Μιλάει αργά και με καθαρή άρθρωση για να την ακούν όλοι. (από μακριά πιο δύσκολο να παρακολουθείς κάποιον) Φροντίζει να συμμετέχουν όλοι. Δεν τους χαρίζεται.

«Τους μιλάει σοβαρά, αλλά όταν πέφτει κούραση, κάνει λίγη πλακίτσα για να επανέλθει το ενδιαφέρον»

»Από τους ανθρώπους που αγαπάνε αυτό που κάνουν και σε κάνουν να το αγαπήσεις κι εσύ. Προσωπικά τα Αρχαία ήταν το χειρότερό μου κι όμως με έχει κερδίσει. Έχει ανοιχτή και την κάμερά για να τη βλέπουν τα παιδιά. (βοηθάει πολύ)

»Είμαι κάπου σχετικά κοντά για να παίρνω τη δόση μου από την εξαιρετική καθηγήτρια. Τελειώνει η διδακτική ώρα και βλέπω το χαμόγελο στο πρόσωπο της κόρης μου να σχηματίζεται.

»Ένα μεγάλο Μπράβο σε όλους αυτούς τους άξιους εκπαιδευτικούς (είναι πολύ περισσότεροι από όσοι νομίζουν οι πολλοί) που κάνουν το καλύτερο που περνάει από το χέρι τους (και δεν είναι καθόλου εύκολο) για να προσπεράσουμε αυτή τη δύσκολη κι ευχόμαστε πρόσκαιρη συνθήκη».

Δείτε την ανάρτηση:

Ακολουθήστε το WomanToc στο Instagram

Κεντρική φωτό: Facebook / Stefanos Xenakis