Μέσα στα ράφια του Public μοσχοβολάει το φρέσκο χαρτί και οι εκδόσεις ολοκαίνουργες, περιμένουν να τις διαλέξουμε. Αυτή την εποχή που είναι η καλύτερη του χρόνου, έχουμε και τις περισσότερες εκδόσεις και τα μεγαλύτερα διλήμματα για το τι να διαλέξουμε. Από την καινούργια σοδειά βιβλίων ξεχωρίσαμε βιβλία για όλα τα γούστα, αλλά εστιασμένα στις οικογενειακές σχέσεις και την ενηλικίωση. Και τα πέντε αυτής της επιλογής είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες που έχουν γραφτεί.
Τι ήξερε η Μέιζι του Χένρι Τζέιμς
Αυτή είναι μια τρομερή ιστορία μέσα πό τα μάτια ενός μικρού κοριτσιού έγραψε για το “Τι ήξερε η Μέιζι” ο Χόρχε Λουί Μπόρχες. Σε αυτό το πανέμορφο μυθιστόρημα εκτυλίσσονται τα πάθη των ενηλίκων, το κράμα της αρετής και της κακίας όπως τα είδε ένα μικρό παιδί η Μέιζι. Ο Αμερικανός συγγραφέας Χένρι Τζέιμς μέσα στα βικτωριανά σαλόνια τη Αγλλίας ακούει για ένα κακό διαζύγιο και εμπνέεται την ιστορία της μικρής πεντάχρονης Μέιζι που γίνεται αντικείμενο οικονομικού διακανονισμού, δοχείο πικρίας και των δύο γονιών της, «δέμα» που στέλνεται από τον έναν στον άλλον ανάλογα με το πώς βολεύουν οι περιστάσεις. Την τρυφερότητα που δεν της προσφέρουν οι γονείς της η μικρή τη βρίσκει όταν και οι δύο ξαναπαντρεύονται: η μητριά και ο πατριός νοιάζονται για το κορίτσι, ωστόσο το χρησιμοποιούν και αυτοί ως συνδετικό κρίκο ανάμεσά τους. Το κορίτσι ωριμάζει μέσα από τα έντονα πάθη, τις ναυαγισμένες σχέσεις και τα αδιέξοδα όσων την περιβάλλουν. Η Μέιζι είναι μια ηρωίδα που βιώνει την τρομερή περιπέτεια της ενηλικίωσης κάτω από τις πιο παράλογες συνθήκες. Η ιστορία δυο προβηματικών γονιών και ενός ανεπιθύμητου παιδιού σε ένα λαβύρινθο αντιδικίας, ζήλειας, μίσους και αγάπης.
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Gutemberg.
Μεταξύ τους του Ρίτσαρντ Φορντ
Ο σπουδαίος αμερικανός συγγραφέας Ρίτσαρντ Φορντ γράφει ένα υπέροχο αφήγημα για τους γονεις του που σου κλέβει την καρδιά.Οι γονείς του Ρίτσαρντ Φορντ – η Έντνα, ένα τρισχαριτωµένο κορίτσι που το λέει η καρδιά του, µαθήτρια σε καθολικό σχολείο, μ’ ένα διόλου εύκολο παρελθόν, και ο Πάρκερ, ένας καλοκάγαθος, γλυκομίλητος πλασιέ– γεννήθηκαν και οι δύο στις αγροτικές περιοχές του Άρκανσο, στις αρχές του 20ού αιώνα. Παντρεύτηκαν το 1928 κι έζησαν «µόνοι µαζί» στους δρόµους, οργώνοντας τον Νότο. Τελικά απέκτησαν ένα παιδί, το 1944. Μέσα από τα όνειρα και την αγάπη των γονιών του, από τις σχέσεις των γονιώ μας που δεν καταλαβαίνουμε ποτέ σε βάθος, ο Φορντ κάνει μια εντυπωσιακή απεικόνιση της αµερικάνικης κοινωνίας των µέσων του 20ού αιώνα. Το μεταξύ τους είναι μια ολοζώντανη εικόνα για το πως άρχισε η δική του ζωή, αλλά και μια κατάδυση σε ένα τόπο άγνωστο, στις ζωές των γονιών μας. Ο βραβευµένος µυθιστοριογράφος διερευνά µε τρόπο αλησµόνητο τη µνήµη, την οικειότητα και την αγάπη.
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη
Αδέρφια του Γιώργου Συμπάρδη
Ένα μυθιστόρημα ενηλικίωσης, όπου σε μια οικογένεια της δεκαετίας του ’50 και των αρχών του ’60 συμβαίνει ένας εμφύλιος ανάμεσα στα δυο αδέλφια, σ’ έναν Κάιν κι έναν Άβελ κατ’ αναλογία.
Τέλη της δεκαετίας του ’50 και αρχές του ’60, εποχή κατά την οποία θεμελιώνεται η μεταπολεμική Ελλάδα, μεγαλώνουν ο αφηγητής και ο κατά τρία χρόνια μεγαλύτερος αδελφός του Θανάσης. Αυτή είναι η ιστορία τους: η ολωσδιόλου διαφορετική πορεία τους προς την ενηλικίωση και οι συνέπειές της αργότερα, ο ισχυρός δεσμός αίματος που τους ενώνει, αλλά και η αντιπαλότητα και ο ακήρυκτος πόλεμος ανάμεσά τους.
Εποχή αυτιών εκπαιδευμένων και έτοιμων να υπομείνουν τις φανερές και τις συγκαλυμμένες εντολές, να αναγνωρίσουν την επίσημη φωνή της εξουσίας, τη στιβαρή των ειδήσεων που εντυπώνεται και μένει χαραγμένη στη μνήμη για περισσότερο χρόνο από όσο καθαυτά τα γεγονότα, αυτιών που μαλακώνουν τα βράδια από τις φωνές των ερωτευμένων γυναικών που δεν ξέρουν τι τους φταίει κι είναι έτοιμες να δραπετεύσουν από το ίδιο τους το σώμα, φωνές ηθοποιών αλλά και κάνα δυο εκφωνητριών, σκούρες, ευγενικές, τόσο θηλυκές και όμορφες όσο και της μητέρας μου, σχεδόν.
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο
Ιστορία δίχως όνομα του Στέφανου Δάνδολου
Το ξέρω πως είμαι τρελή∙ μα η αγάπη κάποιον τρελαίνει…
Μια δύσκολη οικογένεια, ένας παράφορος έρωτας, μια συναισθηματική ενηλικίωση ανάμεσα σε μια συγγραφέα που η πένα της σφράγισε την ελληνική λογοτεχνία και έναν πολιτικό. Ιούνιος του 1908. Η Πηνελόπη Δέλτα βρίσκεται σε ένα σανατόριο στα περίχωρα της Βιέννης. Είναι μια γυναίκα με κηλιδωμένη ζωή. Σε αυτό το άσυλο των ταλαιπωρημένων ψυχών, μακριά από τις κόρες της, την έστειλαν για να ξεχάσει τον Ίωνα Δραγούμη, τον γοητευτικό διπλωμάτη που αγάπησε παράφορα, τον άνθρωπο που έγινε η αιτία να κλυδωνιστεί ο γάμος της. Όμως η επίσκεψή του εκεί τα αλλάζει όλα. Με φόντο τις καταπράσινες ερημιές και τα μεσαιωνικά πλακόστρωτα της κεντρικής Ευρώπης θα παλέψει για τη λύτρωση της καρδιάς της, ζώντας μαζί του τρεις μέρες που θα τη σημαδέψουν για πάντα.
Τριάντα τρία χρόνια αργότερα, τον Απρίλιο του 1941, οι Γερμανοί εισβάλλουν στην Αθήνα, και εκείνη, καθηλωμένη στο σαλόνι του σπιτιού της στην Κηφισιά, επιχειρεί τον τελευταίο απολογισμό της ζωής της, έχοντας πάρει μια μοιραία απόφαση. Να ανταμώσει στον ουρανό τον άντρα που στερήθηκε κάποτε. Το Ιστορία χωρίς όνομα είναι ένα βαθιά συγκινητικό μυθιστόρημα για το πάθος και την απώλεια, για τον έρωτα και τη μνήμη, για τις δεσμεύσεις της οικογένειας, για το σκοτάδι του πολέμου και τις πιο δραματικές στιγμές της Ελλάδας. Βασισμένος στα ημερολόγιά της, ο Στέφανος Δάνδολος αποτίει φόρο τιμής στον εύθραυστο ψυχισμό της σπουδαιότερης Ελληνίδας συγγραφέως του εικοστού αιώνα.
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός
Στ΄αμπέλια του Σταύρου Ζουμπουλάκη
Έξοχο αυτοβιογραφικό βιβλίο με ξεχωριστή γλώσσα και χιούμορ για τα καλοκαίρια του μικρού Σταύρου Ζουμπουλάκη που περνούσε τα παιδικά του καλοκαίρια στη Λακωνία. “Δεν βρίσκω τίποτε πιο βαρετό από το να ακούς ή να διαβάζεις για τα παιδικά χρόνια κάποιου, πρέπει πράγματι να τον αγαπάς πολύ για να το αντέξεις. Δεν είχα καμιά διάθεση να διηγηθώ εδώ τα δικά μου παιδικά χρόνια, παρά τόσο μόνο όσο χρειαζόταν για να αποτυπωθεί το χνάρι αυτού του αιωνόβιου, χτεσινού μα και οριστικά καταποντισμένου κόσμου. Αυτός ο κόσμος με συγκινεί βαθιά, όχι γιατί είναι ο κόσμος της παιδικής μου ηλικίας -δεν ήταν άλλωστε αποκλειστικά-, αλλά γιατί είναι ο κόσμος των αγαπημένων μου ανθρώπων, των ανθρώπων που με αγάπησαν και τους αγάπησα πολύ. Τον σκέφτομαι πάντα με συγκίνηση, αλλά δεν τον νοσταλγώ. Υπάρχει συγκίνηση χωρίς νοσταλγία, ίσως μάλιστα να είναι έτσι πιο αδρή” γράφει ο συγγραφέας. Είναι ένα υπέροχο βιβλίο για μια εποχή και μια κοινωνία που δεν υπάρχει πια, με άγιους, ξωτικά, φίλους, καρπούς της γης, για καλοκαίρια γεμάτα αγάπη μέσα σε ανθρώπους φτωχούς που είχαν κάτι μαγικό, σαν να είχαν βρει το μυστικό της ευτυχίας.
Κυκλοφορει από τις εκδόσεις Πόλις
Όλα τα βιβλία μπορείτε να τα βρείτε στο Public
