Είναι δυναμική, εντυπωσιακή, σταθερή στον λόγο της και διαπεραστική στο βλέμμα της. Η Νόπη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη αλλά μεγάλωσε στην Αριδαία, του νομού Πέλλας. Ήρθε για σπουδές στην Αθήνα, ταξίδεψε, έκανε το μεταπτυχιακό της, κόλλησε με το μάρκετινγκ, έστησε τη δική της εταιρία επικοινωνίας αλλά μία ωραία πρωία τα άφησε όλα πίσω για να πάει να ζήσει 600 χιλιόμετρα μακριά. Είχε εξαιρετικά δυνατούς λόγους να το κάνει.
-Πόσο εύκολο ήταν να πάρεις την απόφαση να αφήσεις την Αθήνα πίσω σου;
«Πάντα το ήθελα. Από την πρώτη στιγμή που έφυγα για σπουδές, είχα στο μυαλό μου να επιστρέψω. Και οι συνθήκες που δημιουργήθηκαν ήταν και είναι ιδανικές. Είμαι τυχερός άνθρωπος, ότι σκέφτομαι και οραματίζομαι, συμβαίνει».
-Ποια είναι η ιστορία σου στην Αθήνα, πριν φύγεις; Γεννήθηκες, μεγάλωσες, σπούδασες και λοιπά.
«Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη, μεγάλωσα στην Αριδαία Νομού Πέλλας, και σπούδασα στην Αθήνα (με μικρό διάλειμμα στο Μιλάνο). Πριν τις σπουδές, είχα πάει για πρώτη φορά στην Αθήνα με το σχολείο. Καταλαβαίνετε πως δεν ήξερα να πάω από Ομόνοια - Σύνταγμα. Ξεκίνησα τις σπουδές μου στο Πανεπιστήμιο Πειραιά και παράλληλα έψαχνα τρόπο να ξεκινήσω να δικτυώνομαι και να δουλεύω. Έτσι δημιούργησα μία βάση δεδομένων με όλες τις επιχειρήσεις που λάμβαναν τότε μέρος στις εμπορικές εκθέσεις, έφτιαξα ένα email στο οποίο περιέγραφα ποια είμαι, τι σπουδάζω και πως θα ήθελα να εργαστώ στο εμπορικό περίπτερο της επιχείρησης ως πωλήτρια και το έστειλα μαζικά. Κάθε εβδομάδα είχα δουλειά, δεδομένου ότι οι εκθέσεις πραγματοποιούνται Παρασκευή με Κυριακή - Δευτέρα. Δημιούργησα δίκτυο με κοπέλες οι οποίες επιθυμούσαν να εργαστούν και αυτές σε εκθέσεις. Έτσι έκανα το management των κοριτσιών και έπαιρνα προμήθεια. Έπειτα ανέλαβα το μάρκετινγκ μιας μικρής επιχείρησης καφέ στο Κολωνάκι. Εκεί μπήκε επίσημα το μικρόβιο του μάρκετινγκ μέσα μου. Στη συνέχεια ξεκίνησα το μεταπτυχιακό μου στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών στο τμήμα Οργάνωσης και Διοίκησης επιχειρήσεων, και συγκεκριμένα στο MSc στη Διοίκηση Υπηρεσιών. Η σχέση μου με το μάρκετινγκ ήταν μοιραία. Έκτοτε ασχολούμαι με αυτό. Το αγαπώ και θεωρώ πως είναι αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού μου. Μου δίνει απίστευτη ενέργεια. Το 2010 έκανα τη δική μου εταιρία μάρκετινγκ και επικοινωνίας, την οποία διατηρώ μέχρι και σήμερα στην Αθήνα, παρόλο που μας χωρίζουν 600 χιλιόμετρα».
-Ποια είναι η πορεία σου μετά την απομάκρυνσή σου από την Αθήνα;
«Το 2014 λοιπόν, και μετά από 4 χρόνια από την ίδρυση της Ally, με πολλά δημιουργικά projects, αποφάσισα να επιστρέψω στην Αριδαία, όπου δημιουργήσαμε μία υπέροχη οικογένεια με τον Δημήτρη. Ο Δημήτρης είναι ο σύζυγος μου και ποτοποιός της ποτοποιίας Μελισσανίδη. Το 2015 ανέλαβα τις πωλήσεις και το μάρκετινγκ της ποτοποιίας. Παράλληλα είμαι υποψήφια Διδάκτωρ στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στη σχολή Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων. Διδάσκω international marketing μέσω skype σε 2 πανεπιστήμια σε Ελβετία και Βιετνάμ και είμαι μαμά δύο φανταστικών παιδιών και σύζυγος ενός εξαιρετικού άνδρα».
-Πώς θα περιέγραφες τη ζωή σου εκεί;
«Η καθημερινότητα είναι απαιτητική λόγω των αυξημένων υποχρεώσεων αλλά διαχειρίσιμη λόγω των μικρών αποστάσεων και της ησυχίας και ηρεμίας σε σχέση με τα αστικά κέντρα. Μου αρέσει που ζω στην Αριδαία δεδομένου ότι η δουλειά μου, μου επιβάλει να ταξιδεύω συνεχώς και να συνεργάζομαι με όλο τον πλανήτη».
-Υπάρχει το δίπολο «οικογένεια ή καριέρα»;
«Απαιτείται τεράστια προσπάθεια και μαεστρία θα έλεγα για να μπορέσεις να εξισορροπήσεις οικογένεια και καριέρα, αλλά θεωρώ πως γίνεται. Εγώ ακόμα το προσπαθώ. Από τη μία θέλω να ταξιδεύω συνέχεια, να συναναστρέφομαι και να κοπιάζω για τη δουλειά μου, από την άλλη τα ένστικτα και οι ευαισθησίες που έχουν αναδυθεί σε ότι αφορά στα παιδιά και την οικογένεια μου είναι τόσο ισχυρά που σπάνε σίδερα. Καθοριστικής σημασίας είναι η συμβολή και η στήριξη του Δημήτρη ο οποίος με παρακινεί συνεχώς να δίνω χρόνο και χώρο στον εαυτό μου αλλά και με βοηθά να βρίσκω ισορροπίες μεταξύ οικογένειας και καριέρας».
-Μίλησέ μου για την ποτοποιία - αποσταγματοποιία Μελισσανίδη. Ποιος είναι ο ρόλος σου;
«Η ποτοποιία-αποσταγματοποιία Μελισσανίδη ιδρύθηκε το 1924 και βρίσκεται στην περιοχή της Αλμωπίας, στη Μακεδονία. Ο Δημήτρης είναι τρίτης γενιάς ποτοποιός με σπουδαίες γνώσεις στην ποτοποιία και την αποσταγματοποιία και με εμμονή θα έλεγα στην υψηλή ποιότητα των πρώτων υλών. Από το 1924 παράγεται το Ούζο Μακεδονίας Αρχοντικό, τα τελευταία 3 χρόνια παράγουμε το Τσίπουρο Μακεδονίας Αρχοντικό και το τελευταίο 7μηνο έχουμε λανσάρει το Mataroa Mediterranean Dry Gin, το καμάρι μας. Μεσογειακό gin το οποίο περιέχει 12 βοτανικά στοιχεία από χώρες της Μεσογείου. Είναι ένα προϊόν το οποίο πληροί τις προδιαγραφές για να πάρει μία θέση στα καλύτερα bar του κόσμου. Σε συνδυασμό με την αγάπη και το μεράκι για τη δουλειά μας, πιστεύω πως όλα είναι εφικτά. Εγώ προέρχομαι από το χώρο του business και της μόδας, και τα τελευταία 4 χρόνια καταπιάνομαι με τον κλάδο της ποτοποιίας - αποσταγματοποιίας. Θέλω να σου πω πως είναι ένας super δημιουργικός κλάδος, με απίστευτες δυνατότητες καινοτομίας και εξέλιξης. Έχω αναλάβει τις πωλήσεις και το μάρκετινγκ και είμαι πλέον μέτοχος της εταιρίας».
-Πόσο εύκολο είναι να δουλεύεις με τον άντρα σου;
«Αν με ρωτούσες πριν γνωρίσω τον Δημήτρη θα σου έλεγα πως δεν θα το έκανα ποτέ και για κανένα λόγο. Απλά στην προκειμένη περίπτωση δεν ισχύει ο κανόνας. Η σχέση μας είναι καρμική, σε όλα τα επίπεδα. Θα ήταν κρίμα να μη συνεργαστούμε. Ο Δημήτρης είχε και έχει μία υγιέστατη επιχείρηση με εξαιρετικά αποστάγματα στην οποία έλειπε η εξωστρέφεια και το εκσυγχρονισμένο στήσιμο από άποψη εικόνας και επικοινωνίας και εγώ έχω τις γνώσεις και την εμπειρία για όλο αυτό που έλειπε. Έχουμε διαφορετικές αρμοδιότητες, και τα γραφεία μας είναι μακριά. Παρόλα αυτά περνάμε πολλές ώρες μαζί, ταξιδεύουμε σχεδόν πάντα μαζί και απολαμβάνει ο ένας την παρέα του άλλου. Είμαστε πολύ διαφορετικοί και σαν άνθρωποι αλλά και σαν επαγγελματίες, αλλά οι σημαντικοί πυλώνες είναι όμοιοι. Ο ένας σέβεται τη γνώμη του άλλου και την ακούει. Θέλω να σου πω πως όταν ανακοινώσαμε πως θα δουλέψουμε μαζί, ο πατέρας μου κάλεσε τον Δημήτρη (όχι εμένα γιατί ήξερε την απάντηση) και του ζήτησε να το ξανασκεφτούμε και πως η απόφαση δεν είναι σωστή».
-Τι λατρεύεις στην επαρχία και τι σου λείπει από την Αθήνα;
«Στην επαρχία μου αρέσει πολύ το γεγονός ότι είναι όλα κοντά, οι αποστάσεις μικρές και η κίνηση σε λογικά πλαίσια. Επίσης, όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας οπότε ό,τι και να χρειαστώ το διευθετώ αμέσως. Είτε αυτό είναι οι δημόσιες υπηρεσίες και οι τράπεζες, είτε οι τοπικές επιχειρήσεις, τύπου ξέχασα το πορτοφόλι μου, αλλά θα ψωνίσω ή κράτα μου το καλύτερο ψάρι, καθάρισε το και φέρ’ το στο σπίτι μίας και μένεις δίπλα. Από την Αθήνα μου λείπουν πολύ οι φίλοι μου».
