Σε έναν πλανήτη που θέλει να πιστεύει ότι προχωράει βήματα μπροστά, έχοντας βάλει μερικά πράγματα σε τάξη μόνο και μόνο επειδή οι συνειδήσεις όλων έχουν πλημμυρίσει από τον φόβο του “politically correctness” και ο λαμπερός κόσμος του Χόλιγουντ έχει κάνει την δική του επανάσταση κόντρα στη σεξουαλική παρενόχληση με αφορμή το σκάνδαλο Γουάινστιν, υπάρχουν ακόμα αμέτρητοι άνθρωποι που αντιλαμβάνονται με τρόπο που ποτέ μα ποτέ κανένας από εμάς δεν πρόκειται να αντιληφθεί την έννοια της ανθρώπινης εκμετάλλευσης και του εξευτελισμού κάθε ατομικής υπόστασης.
Μερικά από αυτά τα πρόσωπα ζουν πολύ πιο κοντά απ' όσο θέλουμε να νομίζουμε και μία πρόσφατη αστυνομική υπόθεση στο Μπαθ της Μεγάλης Βρετανίας σοκάρει με τις σκοτεινές λεπτομέρειες γύρω από την ζοφερή πραγματικότητα μίας χούφτας γυναικών που μεταφέρθηκαν μέσα χαρτοκιβώτια από το Βιετνάμ στην Αγγλία προκειμένου να δουλέψουν εντελώς δωρεάν για την πελατεία του συγκεκριμένου «νυχάδικου», αλλά, όπως ισχυρίζονται οι Αρχές,πιθανότατα και τις σεξουλικές τους υπηρεσίες σε ένα μεγάλο κύκλωμα σύγχρονης δουλειάς που δρούσε ανενόχλητο στην χώρα εδώ και χρόνια.
Όλα ξεκίνησαν όταν ένα μικρό, συνοικιακό κατάστημα μανικιούρ-πεντικιούρ στην παραθαλάσσια πόλη του Μπαθ τράβηξε την προσοχή των Αρχών χάρη στην αυστηρή “cash only” πολιτική του, αλλά και το γεγονός ότι κάποιοι πιο υποψιασμένοι πελάτες κατάλαβαν πως κάτι περίεργο συνέβαινε στα υπόγεια του μαγαζιού.
Η αξιωματικός και ερευνήτρια Charlotte Tucker που ανέλαβε την υπόθεση, καταφέρνοντας μέχρι στιγμής να οδηγήσει στη δικαιοσύνη 3 μέλη της σπείρας σύγχρονου δουλεμπορίου κάνει λόγο για μία τεράστια σπείρα, συμπληρώνοντας πως οι Βρετανικές Αρχές «βρίσκονται ακόμα στην επιφάνεια. Υπάρχει πολύ πράγμα που πρέπει να ερευνηθεί όσο οδηγούμαστε προς τα κάτω».
Μέχρι στιγμής, ως αρχηγός της σπείρας έχει χαρακτηρισθεί η 48χρονη Thu Huong Nguyen που ήταν γνωστή στο μαγαζί αλλά και στους πελάτες της απλά ως “Jenny” και η οποία έτυχε να μην βρίσκεται στο κατάστημα την στιγμή της αρχικής εφόδου της αστυνομίας. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των κοριτσιών που εργάζονταν στο μαγαζί χωρίς καμία απολύτως απολαβή και παράλληλα ζούσαν στο υπόγειο σαν κανονικές σκλάβες, η “Jenny” της κρατούσε φυλακισμένες, έχοντας αποσπάσει τα κινητά τους τηλέφωνα και φροντίζοντας να μην έχουν καμία απολύτως επικοινωνία με τον έξω κόσμο. Μέσα των ίδιων μαρτυριών οι Αρχές μπόρεσαν να εξακριβώσουν και το γεγονός ότι τα κορίτσια έφτασαν στην Βρετανία με φορτηγό, στιβαγμένες μέσα σε χαρτοκιβώτια.
Όπως περιέγραψε αργότερα η Tucker όταν η “Jenny” έφτασε στο μαγαζί πανικόβλητη, προσπαθώντας να συγκαλύψει το εγκληματικό έργο που λάμβανε χώρα το nail bar μίλησε στα βιετναμέζικα με ένα από τα κορίτσια, ρωτώντας την χαρακτηριστικά «Είπες ότι σου είπα να πεις; Έμεινες πιστή στην ιστορία;». Aυτό που δεν γνώριζε ήταν ότι λίγο πιο εκεί, με στολή κοινού αστυνομικού, στεκόταν ένας μυστικός πράκτορας που μιλούσε άπταιστα τα βιετναμέζικα.
Η Αστυνομία εστιάζει στο γεγονός ότι το μαγαζί όπου δρούσε η σπείρα δουλεμπορίου δεχόταν αποκλειστικά και μόνο μετρητά και έχει ξεκινήσει εκτενέστερη έρευνα προκειμένου να εντοπίσει περαιτέρω παράνομες δραστηριότητες, οι οποίες σχετίζονται με ξέπλυμα χρήματος όπως άλλωστε έχει εντοπιστεί και σε άλλα αντίστοιχα nail bars. Μέχρι στιγμής η Tucker και η ομάδα της δεν έχει καταφέρει να συνδέσει το κατάστημα με διακίνηση ναρκωτικών ή άλλες εγκληματικές ενέργειες, παρόλα αυτά επιμένει στην αρχική της υπόθεση αφού δεν μπορεί να εξηγήσει με κανέναν τρόπο την ύπαρξη 60.000 λιρών ραμμένες στο εσωτερικού ενός λούτρινου παιχνιδιού.
Αυτό που συγκλονίζει ακόμα περισσότερο στην σκοτεινή υπόθεση του Μπαθ είναι το γεγονός ότι τα κορίτσια που βρέθηκε στο nail bar από το μικρό χωριό τους στο Βιετνάμ δεν είχαν καταλάβει στην αρχή το γεγονός ότι είχαν πέσει θύματα στυγερή εκμετάλλευσης και θεωρούσαν πως η "Jenny" ήταν καλή μαζί τους και ότι τις προστατεύε, συγκρίνοντας προφανώς τη νέα τους κατάσταση με τις αντίξοες συνθήκες διαβίωσης στην χώρα τους.
«Είναι πραγματικά εξωφρενικό το να συνειδητοποιεί κανείς πως στις μέρες μας υπάρχουν άνθρωποι που δεν φαίνονται πουθενά. Δεν έχουν αποτύμωμα, δεν έχουν χαρτιά και είναι απόλυτα εξαρτημένες από τους άλλους για να μπορέσουν να συνεχίσουν να υπάρχου. Αυτά τα κορίτσια δεν έχουν πάει ποτέ στον γιατρό για εξετάσεις, δεν έχουν πάει στο σχολείο, δεν έχουν τραπεζικό λογαριασμό, σπίτι, τίποτα. Το εμπόδιο της γλώσσας απλώς είναι τεράστιο. Πλέον ζουν μακριά από τον τόπο τους και τις οικογένειες τους και βασίζονται εντελώς στην ελεημοσύνη των άλλων», λέει σοκαρισμένη η Tucker, συμπληρώνοντας πως σύμφωνα με όλα τα στοιχεία της έρευνας οι γυναίκες που δουλεύουν στο εν λόγω nail bar κρατούνταν αυστηρά περιορισμένες στο υπόγειο του μαγαζιού ή σε ένα δώμα στο σπίτι της "Jenny".
Ακόμα και την στιγμή των καταθέσεων οι γυναίκες που εντοπίστηκαν ως εργαζόμενες - σκλάβες στο κατάστημα μανικιούρ - πεντικιούρ επεναλάμβαναν τα όνειρα τους για μία καλύτερη, πιο εύκολη ζωή σε ένα εκσυχρονισμένο, προοδευτικό κράτος. Παρόλα αυτά η μόνη ελευθερία που τους είχε δοθεί το διάσημα που πέρασαν στο Μπαθ ήταν η πολυτέλεια του να πάνε από το μανικιουράδικο μέχρι το διπλανό ψιλικατζίδικο, με ελάχιστες λίρες στο πορτοφόλι τους για να είναι σίγουρο ότι δεν θα μπορέσουν να διαφύγουν.
Με πληροφορίες από τις βρετανικές Independent και Guardian.
