Τελικά οι γυναίκες πρέπει να είναι σκληρές και αναίσθητες προκειμένου να ανταγωνίζονται με τους άνδρες; Ζώντας σε έναν εκπληκτικά αρσενικό κόσμο, τον κόσμο των επιχειρήσεων, οι γυναίκες μιμούνται τις συμπεριφορές των ανδρών, αυτές ακριβώς που απεχθάνονται.
Όταν η Κάριλ Τσέρτσιλ έγραψε το κορυφαίο έργο της Top Girls, το 1982, η Βρετανία χόρευε στο ρυθμό της πανκ και του θατσερισμού. Οι γυναίκες της Τσέρτσιλ «ανδρώνονται» την ίδια περίοδο. Ο «Θατσερισμός» δεν υπήρξε απλά ένα προμήνυμα της νέας εποχής του νεοφιλελευθερισμού, αλλά το κρηπίδωμα του νέου οικονομικού που έχει οδηγήσει στην σημερινή παγκόσμια οικονομική πραγματικότητα. Η ίδια η Θάτσερ είχε πει ότι «το Uturn δεν είναι για τις κυρίες». Όταν το έργο έκανε πρεμιέρα ο πόλεμος στα νησιά Φώκλαντ είχε μόλις τελειώσει, η Θάτσερ ήταν η σκληρή νικήτρια και θα έπαιρνε τις εκλογές με απόλυτο θρίαμβο την επόμενη χρονιά.
Σε μια εντελώς διαφορετική οικονομία που ανέτειλε, σε μια πολύ διαφορετική Αγγλία, οι γυναίκες άρχισαν να διεκδικούν μια θέση στις υψηλές βαθμίδες των επιχειρήσεων πληρώνοντας κάθε αντίτιμο. Οι γυναίκες του έργου της Τσέρτσιλ είναι οι γυναίκες της νέας εποχής. Κυήματα του βρετανικού σοσιαλιστικού φεμινισμού που μετατρέπει απλά τις γυναίκες σε νέους πατριάρχες, ενός καθεστώτος που γιορτάζει την ατομιστική γυναίκα που αποκτά δύναμη και πλούτο.
Στο «Top Girls», η συγγραφέας εξετάζει την πολιτική του φύλου και ταυτότητας στην δεκαετία του 80, ένα θέμα που κατορθώνει να μας γοητεύσει εδώ και τώρα ξανά. Το έργο της όπως και μια πληθώρα άλλων είναι εκνευριστικά προφητικό. Μέσα από τη μελέτη του κόσμου των γυναικών, τις αλλαγές των πολιτικοκοινωνικών συνθηκών, μία πρόταση μπορεί να είναι μια ολόκληρη σκηνή.
Η Τσέρτσιλ εξετάζει το τι σημαίνει ακριβώς να είσαι επιτυχημένη γυναίκα στην κοινωνία, τον ρόλο των γυναικών και τη ζωή τους με γνώμονα την καριέρα. Η Marlene, η ηρωίδα της στην περίφημη εναρκτήρια σκηνή του έργου φιλοξενεί ένα πάρτι για μια ομάδα διάσημων γυναικών από την ιστορία, παρουσιάζονται σαν μια συμμορία που κάνουν τα πάντα για να πετύχουν. Ασυνείδητα μιμούνται τους άντρες της ιστορίας. Η Marlene, σε αυτό το πάρτι φιλοξενεί το όνειρό της, που για να το κάνει πραγματικότητα αφήνει πίσω της την «κακή» ζωή της, το νόθο παιδί της στα χέρια της αδερφής της, προκειμένου να βαδίσει στο μονοπάτι της επιτυχίας. Η Μαρλένε θα γίνει προκειμένου να πετύχει μια σκληρή και άψυχη γυναίκα καριέρας.
Υπάρχουν πολλοί που θεωρούν την θεατρική συγγραφέα Κάριλ Τσέρτσιλ "Ντέιβιντ Μπάουι του σύγχρονου θεάτρου." Η ποικιλία της δουλειάς της από τότε που πρωτοεμφανίστηκε στο βρετανικό θέατρο είναι αληθινά εντυπωσιακή. Με κάθε έργο, η Τσέρτσιλ που σήμερα είναι 77 ετών, ανακαλύπτει νέα είδη και μορφές θεάτρου. Σε μια δική της μοναδική παρτίδα, τα απορρίπτει και προχωρά, ανοίγοντας τα πεδία της εξερεύνησης των θεμάτων της για επόμενους συγγραφείς. Η Τσέρτσιλ άλλαξε τη γλώσσα του θεάτρου όσο λίγοι συγγραφείς και επηρέασε τις επόμενες γενιές και τα θεατρικά ρεύματα στη χώρα της και διεθνώς. Μέσα στα θέματά της βρίσκει κανείς την αποξένωση μεταξύ γονέα και παιδιού, τη δυνατότητα και την αποτυχία της επανάστασης, την κλωνοποίηση, την ιλιγγιώδη ανοησία των χρηματοπιστωτικών αγορών, την τρομοκρατία και τη θανατική ποινή.
Στην παρθενική εμφάνιση ως σκηνοθέτης στο Φεστιβάλ Αθηνών, ο Αλέξης Ρίγλης παρουσιάζει με την ομάδα Από Κοινού, την παράσταση «Top Girls». Επτά εξαιρετικές γυναίκες ηθοποιοί υποδύονται τους δεκάξι ρόλους του έργου.
Στην παράσταση παίζουν: Μαρία Κεχαγιόγλου, Θεοδώρα Τζήμου, Έφη Γούση, Γιωργιάννα Νταλάρα, Δώρα Στυλιανέση, Αμαλία Αρσένη, Νίκη Σερέτη
Μετάφραση-δραματουργική επεξεργασία-σκηνοθεσία: Αλέξης Ρίγλης. Σκηνικά-κοστούμια: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου. Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος. Ήχος: Κωστής Παυλόπουλος.
Πληροφορίες: 23-24 Ιουλίου στις 21:00. Πειραιώς 260, φεστιβάλ Αθηνών
