Είναι Παρασκευή μεσημέρι και μόλις έχουμε φορτώσει το αυτοκίνητο με τα απαραίτητα για έναν προορισμό που ποτέ δεν περιμέναμε ότι θα μπορούσαμε να επιλέξουμε για Σαββατοκύριακο.
Ίσως φταίει η ηλικία και το γεγονός ότι είχαμε φάει τα νιάτα μας στον παλιό δρόμο, κολλημένοι πίσω από ένα φορτηγό.
Τώρα όμως, όλα αυτά έχουν τελειώσει και με την Ιόνια Οδό, θα είμαστε -Πασάδες- στα Γιάννενα σε λιγότερο από τέσσερις ώρες, φρέσκοι και ατσαλάκωτοι και θα απολαύσουμε το ιδανικό χειμωνιάτικο Σαββατοκύριακο στην πρωτεύουσα της Ηπείρου αλλά και σε όλους τους κοντινούς προορισμούς που προσφέρονται για εξερεύνηση με βάση τα Γιάννενα!
Ξεκινάμε, σε λιγότερο από δύο ώρες έχουμε περάσει το Ρίο-Αντίρριο, μπαίνουμε στην Ιόνια Οδό, και πριν το καταλάβουμε έχουμε φτάσει στα Γιάννενα.
Αφήνοντας τα πράγματα στο ξενοδοχείο, η παρέα αδημονεί για βραδινό και ομόφωνα επιλέγεται η λύση τσιπουράδικο! Τα Γιάννενα έχουν γίνει προορισμός για foodies, αφού πολλά εστιατόρια υπερηφανεύονται για τα μενού τους από διάσημους σεφ, αλλά σήμερα θα επιμείνουμε παραδοσιακά και τσιπουριακά, ειδικά αφού δεν έχουμε να οδηγήσουμε άλλο.
Κατεβαίνοντας στο εδώ και λίγα χρόνια πεζοδρομημένο ιστορικό κέντρο της πόλης, η εικόνα προδιαθέτει για περπάτημα και εξερεύνηση. Η πολυπληθής νεολαία δίνει το ρυθμό και γεμίζει τα καταστήματα μέχρι αργά το βράδυ. Σε μικρά ή μεγαλύτερα στενά και στις παλιές εβραϊκές στοές, καλόγουστα μπαράκια αλλά και εστιατόρια, μας θυμίζουν Ψυρή, αλλά είναι ακόμα καλύτερα!
Η επιτυχία της βραδινής εξόδου, μας δίνει κέφι και μας προετοιμάζει για το επόμενο πρωινό που ξεκούραστοι θα ξεκινήσουμε την εξερεύνηση της πόλης και όχι μόνο.
Το πρωινό του Σαββάτου, από το παράθυρα αντικρίζουμε χιονισμένα τα βουνά της Ηπείρου και καθώς περπατάμε, η λίμνη Παμβώτιδα μας αποκαλύπτεται σταδιακά μαζί με την αχλή του ξημερώματος. Στο βάθος της, το «Νησί», το μικρό νησάκι το οποίο θα επισκεφθούμε αργότερα, μοιάζει τόσο όμορφο και γαλήνιο, σαν να ανήκει σε καρτ-ποστάλ.
H παρέα ανυπόμονη και έτοιμη για περπάτημα, εξοπλίζεται με καφέ και απίθανη ντόπια μπουγάτσα και μπαίνει στο Κάστρο των Ιωαννίνων (με προσοχή γιατί εκεί ιστορικά παίρνουν κεφάλια) που εκτός των γνωστών αξιοθέατων που περιλαμβάνει, εντυπωσιάζει επειδή κατοικείται ακόμη και σήμερα.
Μικρά ή μεγαλύτερα σπιτάκια, και ιστορικά κτίρια, δημιουργούν μία ατμόσφαιρα που αναβλύζει ιστορία. Θέλουμε να κλείσουμε τα μάτια και να φανταστούμε τους προγόνους να σουλατσάρουν με τις περίτεχνες φορεσιές τους και τους διάσημους τεχνίτες των Ιωαννίνων να ανοίγουν τα παράθυρα των εργαστηριών τους πριν εκατοντάδες χρόνια.
Μέσα στο κάστρο, θα επισκεφτούμε το τζαμί του Ασλάν Πασά (Εθνογραφικό Μουσείο) με παραδοσιακές φορεσιές, κοσμήματα και καθημερινά είδη των Ελληνικών, Εβραϊκών και Μουσουλμανικών κοινοτήτων της πόλης.
Θα συνεχίσουμε στο Ιτς Καλέ, το σαράι του Αλή Πασά που αποτελεί το βυζαντινό μουσείο, το Φετιχέ τζαμί και τον τάφο του Αλή Πασά με το εντυπωσιακό κιγκλίδωμα.
Για το τέλος αφήσαμε το νεότερο στολίδι του Κάστρου, το Μουσείο Αργυροτεχνίας που δημιουργήθηκε από το Πολιτιστικό Ιδρυμα του Ομίλου Πειραιώς.
Το μουσείο καταγράφει την τεχνολογία της αργυροχοΐας κατά την προβιομηχανική περίοδο στην περιοχή της Ηπείρου ξεκινώντας από τον 15ο αιώνα.
Μας συνεπήρε το οικοδόμημα, τα εκθέματα, ο τρόπος προβολής τους και η μουσειακή οργάνωση και νιώσαμε ότι έχουμε μπει σε ένα από τα καλύτερα στημένα μουσεία στην Ελλάδα, Μάλιστα, αφού ψωνίσαμε από το πολύ ενημερωμένο και εναλλακτικό πωλητήριο, μοιραστήκαμε τον θαυμασμό μας και με τους υπεύθυνους του μουσείο και καταλάβαμε ότι το εκτίμησαν ιδιαίτερα.
Μέσα σην Ακρόπολη, ευχάριστη εντύπωση κάνει το γεγονός ότι όλα, ακόμα και το café για τους επισκέπτες, είναι προσεγμένα μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια.
Αν η παραπάνω βόλτα γίνει σε καλό χρόνο, θα έχετε την ευκαιρία να προλάβετε ακόμα μία επίσκεψη, αυτή τη φορά στην Πλατεία 25ης Μαρτίου, στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ιωαννίνων. Και μόνο το κτίριο που στεγάζεται το μουσείο, σχεδιασμένο στα 60s, φτάνει για να σας εντυπωσιάσει, αλλά μπείτε και μέσα.
Τη δική μας παρέα, το μεσημέρι, τη βρήκε πάνω στο βαρκάκι για το Νησί της λίμνης. Σε δέκα λεπτά είχαμε αποβιβαστεί και για μία ακόμα φορά, η παρέα ένιωσε ότι μεταφέρθηκε σε άλλη εποχή. Το ανώνυμο Νησί της λίμνης, με τους λιγοστούς μόνιμους κατοίκους, είχε τόσα μέρη για να θαυμάσουμε πάνω στη μικρή του επιφάνεια.
Από τις επτά Μονές που απαρτίζουν μία σημαντική μοναστική κοινότητα, μέχρι το Μουσείο Αλή Πασά και τα παραδοσιακά μεζεδοπωλεία με τα βατραχοπόδαρα, όλες οι επιλογές είχαν κάτι διαφορετικό να προσφέρουν. Και μην τρομάξετε με τα βατραχοπόδαρα. Σαν κοτόπουλο είναι, οπότε δοκιμάστε άφοβα! Μετά, για τη χώνεψη, μπορείτε να κάνετε ένα περπάτημα το γύρο του νησιού και να φωτογραφηθείτε με φόντα που θα κάνουν το Instagram να «καταρρεύσει», όπως λέμε.
Το ξημέρωμα της Κυριακής, ήταν η ώρα για μεγάλες αποφάσεις. Το επόμενο βήμα ήταν σημαντικό γιατί θα συνδυαζόταν με το μεσημεριανό φαγητό και την επιστροφή στην Αθήνα.
Η παρέα έπρεπε μα επιλέξει μία εκδρομή από τις τόσες που προσφέρουν τα Γιάννενα, σε απόσταση αναπνοής. Οι τέσσερις επιλογές ήταν, ο αρχαιολογικός χώρος της Δωδώνης, μόλις 20 χιλιόμετρα από τα Γιάννενα, που μπορεί να συνδυαστεί με το διάσημο Μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων Βρέλλη, το Μέτσοβο στα 50 χλμ, μακριά, το μαγευτικό Πάπιγκο στα 60 χλμ. και το ξεχωριστό Συρράκο στα Τζουμέρκα, σε απόσταση μόλις 52 χιλιομέτρων.
Δεν θα σας αποκαλύψουμε ποια ήταν η δική μας επιλογή αλλά θα σας προτρέψουμε να επισκεφθείτε τόσες φορές τα Γιάννενα, ώστε μα τις κάνετε όλες. Άλλωστε, πλέον, με την Ιόνια Οδό τα Γιάννενα είναι τόσο κοντά!
Η είσοδος στο Μουσείο Αργυροτεχνίας
Τα παραδοσιακά εργαλεία τα χρησιμοποιούν ακόμα και σήμερα οι τεχνίτες που εργάζονται στο Μουσείο
Γωνιές της πόλης
Παιχνίδια στον ουρανό
Το Κάστρο είναι πάντα μέσα στη ζωή της πόλης
Τα καταστήματα δίπλα στη Λίμνη
Χρώμα παντού
Το παλιό και το καινούργιο δίπλα-δίπλα
Η θέα είναι μαγευτική από παντού
Μικρές γειτονιές
Το Μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων Βρέλλη
Αναπαράσταση γειτονιάς στη Μικρά Ασία στου Βρέλλη
Η πόρτα από ένα παλιό σπίτι μέσα στο κάστρο είχε τη δική της ιστορία
Μουσείο Αλή Πασά στο Νησί
Ο οντάς του Αλή Πασά. Αναπαράσταση στο Μουσείο στο Νησί
