Στις 17 Μαρτίου 1938 γεννιέται ο διάσημος Ρώσος χορευτής και χορογράφος Ρούντολφ Νουρέγιεφ. Από τις εμβληματικές φυσιογνωμίες της τέχνης στον εικοστό αιώνα, ο Νουρέγεφ έχει ένα όνομα συνώνυμο του χορού. Ο μεγαλύτερος χορευτής του καιρού του, ένας θρύλος με υπέρλαμπρη καριέρα στη Δύση, ήταν ο μοναδικός που η ζωή και η τέχνη του τον έκαναν πραγματικό είδωλο με τη φήμη του να υπερβαίνει κατά πολύ τα στενά όρια του κόσμου της τέχνης του.
Ο Νουρέγιεφ δοκίμασε τις δυνάμεις του σε όλα. Χορογράφος, χορευτής δίπλα σε μια θρυλική παρτενέρ, την Μαργκότ Φοντέιν, ως σκηνοθέτης και διευθυντής ορχήστρας. Ο κόσμος όλος ήταν στα μαγικά πόδια του. Ο Νουρέγεφ άλλαξε το χορό που μετά την παρουσία του δε θα είναι ποτέ όπως τον γνώριζε μέχρι τότε η ανθρωπότητα. Αναβάθμισε τον ρόλο του άνδρα χορευτή ο οποίος ως τότε ήταν απλώς υποστηρικτικός στις γυναίκες πρωταγωνίστριες, ενώ μια ακόμη σημαντική επίδρασή του ήταν ότι υπήρξε πρωτοπόρος στο γκρέμισμα των τειχών μεταξύ κλασικού μπαλέτου και μοντέρνου χορού.
Ο Ρούντολφ Χαμέτοβιτς Νουρέγιεφ γεννήθηκε σε ένα βαγόνι του υπερσιβηρικού σιδηροδρόμου κοντά στην πόλη Ιρκούτσκ, ενώ η μητέρα του ταξίδευε στο Βλαδιβοστόκ, όπου ο πατέρας του υπηρετούσε στον Κόκκινο Στρατό. Ήταν το τέταρτο και τελευταίο παιδί μιας ταταρικής, μουσουλμανικής το θρήσκευμα οικογένειας, η οποία είχε ακόμη τρία κορίτσια. Λάτρεψε τον χορό όταν η μητέρα του τον συνόδευσε σε μια παράσταση μαζί με τις αδελφές του και αποφάσισε να ασχοληθεί σοβαρά, παρά το ότι ο πατέρας του είχε αντιρρήσεις. Έγινε δεκτός στο Μπολσόι της Μόσχας, όμως ο ίδιος επέλεξε το συγκρότημα Κίροφ του Λένινγκραντ, όπου σπούδασε στην ιστορική Ακαδημία Βαγκάνοβα. Στη διάρκεια των τριών χρόνων που παρέμεινε στο Κίροφ, ο Νουρέγιεφ ερμήνευσε 15 ρόλους, κατάφερε να γίνει ένας από τους γνωστότερους χορευτές της ΕΣΣΔ ενώ του επετράπη να ταξιδέψει και στο εξωτερικό. Γρήγορα όμως ο επαναστατικός του χαρακτήρας και η αντισυμβατική και αντικαθεστωτική συμπεριφορά του, έγιναν αιτίες να απαγορευθεί η έξοδός του από την τότε Σοβιετική Ένωση.
Ο Νουρέγιεφ έφτασε στη Δύση από ένα ατύχημα. Καθώς τα μπαλέτα Κίροφ προετοίμαζαν μια ευρωπαϊκή περιοδεία, ο κορυφαίος χορευτής των Κίροφ Κονσταντίν Σεργκέγιεφ, τραυματίζεται και ο Νουρέγεφ τον αντικαθιστά. Ήταν ήδη σταρ στη Ρωσία και η εμφάνισή του στο Παρίσι έκανε πάταγο. Στις 16 Ιουνίου 1961 αυτομόλησε στο Παρίσι και μια εβδομάδα, μόλις, αργότερα, υπέγραψε συμβόλαιο με τα Μεγάλα Μπαλέτα του Μαρκησίου ντε Κουέβας. Οι σοβιετικές αρχές εξεμάνησαν κυριολεκτικά με την αυτομόληση ενός από τους πιο διάσημους χορευτές τους. Η είσοδος στη χώρα του δεν του επετράπη παρά το 1987, με τη συναίνεση του τότε ηγέτη της ΕΣΣΔ Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, και μόνο για να επισκεφθεί την ετοιμοθάνατη μητέρα του. Δυο χρόνια αργότερα, το 1989, ξαναβλέπει τους συγγενείς του, στο θέατρο Κίροφ, όπου του επετράπη να χορέψει.
Αν μιλούν ακόμα σήμερα στην Όπερα του Παρισιού ευλαβικά για τον Νουρέγιεφ αυτό οφείλεται στο ότι κατάφερε να βγάλει το συγκρότημα από μια σκοτεινή περίοδο, όταν διετέλεσε από το 1983 ως το 1989 διετέλεσε διευθυντής του. Στις συνεργασίες του άφησε ιστορία αυτή με το Βασιλικό Μπαλέτο του Λονδίνου μέσω της θρυλικής συνεργασίας του με τη Μαργκότ Φοντέιν, με το Βασιλικό Μπαλέτο της Σουηδίας, το Μπαλέτο της Σκάλας του Μιλάνου, το Μπαλέτο του Βερολίνου. Έχει ανεβάσει περισσότερα από 25 έργα μπαλέτου, σημαντικότερα εκ των οποίων υπήρξαν: Ζιζέλ, Δον Κιχώτης, Αντιγόνη, Μαργαρίτα, Η λίμνη των κύκνων, Ο καρυοθραύστης, Ρωμαίος και Ιουλιέτα
Παρά τις φήμες που έχουν κατά καιρούς δει το φως της δημοσιότητας για τη σχέση του με την - κατά 19 χρόνια μεγαλύτερή του - Φοντέιν, και οι δυο τους είχαν κατ' επανάληψη δηλώσει πως, παρά τη βαθιά αγάπη που τους ένωνε, τα "πυροτεχνήματα" μεταξύ τους υπήρχαν μόνο επί σκηνής. Ο Νουρέγιεφ ήταν ομοφυλόφιλος και ουδέποτε έκρυψε τις σεξουαλικές του προτιμήσεις. Η ζωή του πέρα από τη λάμψη συνοδεύτηκε και με ιστορίες γεμάτες έρωτα, σεξ και σκάνδαλα. Συνδέθηκε ερωτικά με τον Δανό χορευτή Έρικ Μπρουν, ο οποίος υπήρξε ο μεγαλύτερος έρωτας της ζωής του. Ανάμεσα στις συναναστροφές του υπήρξαν πολλά ονόματα του ευρύτερου καλλιτεχνικού χώρου, αλλά και του διεθνούς "τζετ σετ". Το 1961 δεν δίστασε να φωτογραφηθεί γυμνός στο Παρίσι. Προσβλήθηκε από τον ιό του HIV και πέθανε από AIDS στις 6 Ιανουαρίου 1993, σε ηλικία 55 ετών. Το μνήμα του βρίσκεται στο ρωσικό κοιμητήριο του Παρισιού.
