O Γιώργος Περό (Georges Perot) εκτός από το τραγουδιστό όνομά του, ήταν κι ο ίδιος frontman στα σχολικά σχήματα των συναυλιών, μεγλάωσε με όλα τα μουσικά ακούσματα του πλανήτη και γαλουχήθηκε με νότες και συνθέσεις. Ένα πολύ εντυπωσιακό κράμα -ελληνογαλλομαροκινός- κι ο ίδιος, πιστεύει στη μείξη και στη συνύπαρξη των μουσικών ακουσμάτων. Πιστεύει στην αρμονία.
-Ποια είναι η ιστορία της Ευρωπαϊκής Γιορτής της Μουσικής;
«Γεννήθηκε αρχικά ως “Γιορτή της Μουσικής”, τον Ιούνιο του 1982 στη Γαλλία με βασικό σκοπό την υποστήριξη των νέων δημιουργών και μουσικών σχημάτων και την εκπαίδευση?μύηση των πολιτών μέσα από τη παροχή ζωντανών μουσικών εκδηλώσεων σε δημόσιους χώρους και με ελεύθερη είσοδο. Από τις πρώτες εκδηλώσεις στο Παρίσι τον Ιούνιο του 1982, η ιδέα της Γιορτής της Μουσικής κάθε 21η Ιουνίου (η μεγαλύτερη μέρα του χρόνου και το θερινό ηλιοστάσιο) απλώθηκε στην Ευρώπη από το 1985, και έγινε ένα ευρωπαϊκό δίκτυο, -των διοργανωτών της Γιορτής της Μουσικής. Από το 2000 και έκτοτε, απλώνεται ως ιδέα στις 5 ηπείρους. Για τη Γαλλία, η Γιορτή της Μουσικής (Fete de la Musique) είναι κρατική υπόθεση μιας και αποτελεί πλέον το μεγαλύτερο μουσικό event του κόσμου αλλά είναι επίσης το σημείο αναφοράς για όσους ερασιτέχνες, νέους και ανερχόμενους μουσικούς ώστε να μπορέσουν να παρουσιάσουν ζωντανά τη Μουσική τους πολλές φορές για πρώτη φορά στο ευρύ κοινό. Για αυτό το λόγο εξάλλου, το όνομα “γιορτή της μουσικής” προέρχεται από τη Γαλλική λογοπαίγνια ανάμεσα στις 2 ομόηχες λέξεις Faites de la Musique (παίξτε/κάνετε μουσική) και Fête de la Musique (Γιορτή της Μουσικής) και για αυτό στα ιταλικά, ελληνικά κ.α. μεταφράστηκε ως Γιορτή της Μουσικής ενώ πολλοί αγγλόφωνοι το μετέφρασαν ως Music Day ή Make music day. Το επόμενο βήμα είναι να γίνει πραγματικά Ευρωπαϊκή Ημέρα Μουσικής και γιατί όχι, Παγκόσμια».
-Ποια είναι η δική σου ιστορία;
«Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Γαλλία αλλά έζησα την εφηβεία μου στην Ελλάδα, και ο έρωτας ήταν κεραυνοβόλος. Από το γαλλικό, μαροκινό (η “πατρική” γιαγιά μου ήταν Μαροκινή) και το ελληνικό σόι, το μουσικό σόι - από Ιόνιο και Λευκάδα βλέπεις, υπερτέρησε το ελληνικό προφανώς. Μεγάλωσα με πολλή μουσική στο σπίτι μίας και η μητέρα ήταν καθηγήτρια πιάνου και ο πατέρας μου μουσικόφιλος. Τη μουσική την άκουγα συχνά στη διαπασών (και ακόμη την ακούω) με βινύλια και κασέτες από τις Βουλγάρικες χορωδίες, τη Μπέλλου, τους Pink Floyd, τον Bach, το Miles Davis και τους Living Colours. Εκτός ότι ξόδευα όλo τo χαρτζιλίκι μου σε κασέτες και CD και πέραν από τις εμφανίσεις ως τραγουδιστής στις μουσικές συναυλίες στο σχολείο, μεγάλωσα εννοείται με τα ωδεία και παρέα με το τσέλο μου, που μάθαινα από μικρός (το όργανο της οικογενείας - θείος, ξάδερφος, αδερφή). Όταν επέστρεψα για σπουδές στο Παρίσι, το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να γυρίσω στην Ελλάδα και έτσι, όταν ξαναγύρισα το 1999 για μεγάλη μου τύχη, ξεκίνησα να εργάζομαι με μουσική, ξεκίνησα τις πρώτες εκδηλώσεις για τη Γιορτή της Μουσικής στην Αθήνα και άρχισα να κάνω διάφορες δουλειές με δισκογραφικά projects, ραδιόφωνο (Kosmos 93.6), και γενικά, ότι μπορούσε να συνδυάσει την δημιουργικότητα, τη ψυχαγωγία, την εξωστρέφεια και την εκλαΐκευση του πολιτισμού, με όχημα τη μουσική».
-Η μουσική μας ενώνει;
«Η μουσική είναι ο ήχος της καρδίας μας και τόσα πολλά αλλά ζωτικής σημασίας πράγματα. Είναι αναμνήσεις, είναι παρέα και πιστεύω ότι εκτός από απόλαυση ως τέχνη είναι και εργαλείο κοινωνικής συνοχής. Είναι σαφώς ενωτική. Εξάλλου όταν με παράδειγμα το πανήγυρι του χωριού ή τις συναυλίες γνωστών καλλιτεχνών, βλέπεις μικρούς και μεγάλους, Έλληνες και ξένους καθώς και ανθρώπους από όλα τα κοινωνικά στρώματα να χορεύουν όλοι μαζί και δίπλα, ενώ συχνά δεν γνωρίζονται, νομίζω ότι χωρίς καμία αμφιβολία μπορούμε να πούμε ότι η μουσική ενώνει».
-Τι διαφορετικό θα υπάρχει φέτος στην Ευρωπαϊκή Γιορτή Μουσικής;
«Θα χρειαζόμασταν πολλές σελίδες μόνο για να περιγράψουμε τις νέες πρωτοβουλίες της 17ης ΕΓΜ. Φέτος, θα γίνουν περίπου 400 συναυλίες στις 12 από τις 13 περιφέρειες της χώρας, και χωρίς να θέλω να μειώσω καμία από τις εκατοντάδες πρωτοβουλίες που θα παρουσιαστούν, μπορώ να αναφερθώ στις ιδιαίτερες εκδηλώσεις που θα γίνουν στο Αρχαίο Θέατρο της Νικόπολης στη Πρέβεζα (#emd2016 #preveza), το πρώτο μουσικό χωριό που θα για 3 ημέρες στο Πεδίον του Άρεως στην Αθήνα (#MusicVillageOnMars) ή ακόμη τις εκδηλώσεις που για πρώτη φορά θα γίνουν στην Ελευσίνα, τη Καλαμπάκα, την Ορεστιάδα, το Σουφλί και τη Χαλκίδα. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι η φετινή διοργάνωση γίνεται χάρη στην υποστήριξη και το πάθος χιλιάδων πολιτών, καλλιτεχνών, ιδιωτών, εθελοντών και διοργανωτών, και ότι στις 37 πόλεις που συμμετέχουν στο ελληνικό δίκτυο της Ευρωπαϊκής Γιορτής της Μουσικής, για να αλλάξουν οι ρυθμοί των πόλεων μας, ενώθηκαν αφιλοκερδώς 3.000 μουσικοί και 430 συγκροτήματα, Djs, χορωδίες και ορχήστρες που θα παρουσιαστούν σε 320 εκδηλώσεις σε περισσότερες από 170 τοποθεσίες Πανελλαδικά».
-Θυμάσαι κάποιο αστείο περιστατικό να μου πεις από κάποια γιορτή του παρελθόντος;
«Και εδώ ή λίστα είναι ατελείωτη αλλά μιας και είναι επίκαιρο, σε έναν από τους πολλούς καύσωνες που είχαμε στην Αθήνα, θυμήθηκα την εικόνα από την Ελεωνόρα (μια συνεργάτιδα μας), σε απόγνωση, να κάθεται μπροστά σε ανοικτό ψυγείο, για να βρει λίγη δροσιά στη Πλατεία Κοτζιά. Στα πιο απρόσμενα, θυμάμαι τον ντράμερ των Scissor Sisters, που είχε δήθεν χάσει το διαβατήριο του, ώστε να μην φύγει με το υπόλοιπο σχήμα μετά τη συναυλία της Αθήνας. Ο λόγος, όπως μου τον εκμυστηρεύτηκε μετά, να μείνει για να δει μια όμορφη Αθηναία που είχε γνωρίσει, για ένα ακόμη βράδυ. Και ενώ ο μάνατζερ με καλούσε ασταμάτητα διότι έπαιζαν στο Glastonbury την επόμενη το απόγευμα, το διαβατήριο βρέθηκε το πρωί, κάτω από το καναπέ στο lobby του ξενοδοχείου και ο ερωτευμένος ντράμερ έφυγε».
Φωτογραφίες πορτραίτων Γιώργου Περό: Χλόη Κριθαρά
Facebook European Music Day Greece
