Με αφορμή τα χειροφιλήματα ιερέων, που έχουν προκαλέσει αγανάκτηση στα social media ανάμεσα σε όσους έχουν κάνει και συνεχίζουν τις προσωπικές θυσίες προκειμένου να τηρήσουν τις υγειονομικές οδηγίες κατά της πανδημίας του κορονοϊού, ο Αύγουστος Κορτώ έκανε μια ακόμα διαδικτυακή τοποθέτηση.
Ο συγγραφέας, που μόλις κυκλοφόρησε το νέο του βιβλίο, «Η καλύτερη χειρότερη μέρα της ζωής σου. Κουβέντες για το φως μέσα στο σκοτάδι της κατάθλιψης» (εκδ. Πατάκη), είναι πολυγραφότατος και στο Facebook. Ο σχολιασμός του είναι, για ακόμα μία φορά, εύστοχος.
Όπως έγραψε συγκεκριμένα ο Αύγουστος Κορτώ:
«Οι στερήσεις που υπέστην φέτος εξαιτίας της πανδημίας, υπήρξαν μικρές - αμελητέες - σε σύγκριση με τη δοκιμασία των ανθρώπων που νόσησαν, και των δικών τους. Χάρη στα μέτρα προφύλαξης (και την τύχη, που κυβερνά αόρατη), η υγεία μου, κι η υγεία των αγαπημένων μου, δεν επλήγη, η ζωή μας δεν κινδύνευσε.
»Ωστόσο: έχω να δω τον πατέρα μου πάνω από ένα χρόνο. Δεν μπορώ να καλέσω στο σπίτι μου πάνω από δυο φίλους τη φορά. Η δουλειά μου, χαρά και βιοπορισμός μαζί, ζημιώθηκε τρομερά. Ταξίδια που προγραμμάτιζα ακυρώθηκαν. Κι όλα αυτά, γιατί έτσι όφειλα να πράξω - αυτό όριζε η ευθύνη μου απέναντι στον εαυτό μου και τους γύρω μου. Τίποτα το ηρωικό - μόνο το τυπικό ανθρώπινο χρέος μπροστά σ' έναν απάνθρωπο εχθρό.
»Επομένως, όσο σεβαστή κι αν είναι σε ατομικό ή συλλογικό επίπεδο η θρησκευτική πίστη, το να βλέπω κρατικούς λειτουργούς, που οφείλουν να αποτελούν παράδειγμα με τον καθημερινό τους βίο, να κάνουν σκουπίδι κάθε έννοια προφύλαξης για να μεταλάβουν ή να χειροφιλήσουν ιερείς, με προσβάλλει και με εξοργίζει βαθιά.
»Όταν οι συγγενείς των ασθενών (και των νεκρών) δεν μπορούν να φιλήσουν τον άνθρωπό τους, τέτοια ανευθυνότητα είναι απολύτως ασυγχώρητη».
Δείτε την ανάρτηση:
