Ο εκφοβισμός δεν φύεται στις γλάστρες του γραφείου της πολυεθνικής ή στα παρτέρια της σχολικής αυλής. Μπορεί κάποτε να είναι κλειστός και ενδογενής, συνήθως δεν είναι. Δεν είναι δομικό σύμπτωμα κάθε ομάδας, δεν πέφτει από τον ουρανό σαν τη βροχή.
Καλό φυσικά είναι να δει κανείς τι (δεν) έκανε ο προϊστάμενος στη μια περίπτωση ή ο δάσκαλος στην άλλη. Τι δεν κατάλαβε ο διευθυντής του σχολείου, τι μηχανισμούς πρόληψης ή διαμεσολάβησης δεν είχε θέσει σε λειτουργία.
Ακόμα καλύτερο όμως είναι να δει κανείς τι είπε ο παπάς την Κυριακή στο κήρυγμα για τους Εβραίους που συνωμοτούν κατά της χώρας και της Ορθοδοξίας. Τι είπε ο βουλευτής τη Δευτέρα στη βουλή για το «νομοσχέδιο της ανωμαλίας». Τι αστειάκι ξέρασε το μοντέλο στο μεσημεριανάδικο την Τρίτη για τους παχύσαρκους. Τι έγραφε την Τετάρτη πρωτοσέλιδα η φυλλάδα του φασίστα εκδότη για «βουλή τραβεστί-ξύλο στην κάθε αδελφή». Να δει την Πέμπτη τι είπε ο παρουσιαστής στην τηλεόραση για αυτούς που «μπορούν να κάνουν ό, τι θέλουν στο κρεβάτι τους αλλά να μη μας προκαλούν». Καλό είναι να δει τι γράφει το σχολικό βιβλίο για τους αλλόθρησκους ή για το ευλογημένο μοντέλο οικογένειας.
Ο εκφοβισμός είναι ένα ελατήριο που το πιέζουμε πολλοί και πολλαπλώς. Με τις ελληναράδικες εξυπνάδες μας. Με τα αγορίστικα σεξιστικά αστειάκια μας. Με τη ματσίλα. Με την λατρεία στην αγία ελληνική οικογένεια, με «τα εν οίκω μη εν δήμω». Με τις ιερές σιωπές μας, τα κρυφά, τα άρρητα. Με την αφόρητη κολακεία στον σοφό ελληνικό λαό. Τον φουκαρά, τον δοκιμαζόμενο λαό, που «δεν είναι έτοιμος ακόμα» για μεγάλες τομές, που έχει άλλα που προηγούνται, που έχει κι αυτούς που προβάλλουν τη διαφορετικότητα αλλά κατά βάθος θέλουν να ξηλώσουν τις παραδόσεις μας κ.λπ. κ.λπ.
Ο εκφοβισμός είναι το παραγόμενο αποτέλεσμα από την άσκηση πολλαπλών ρόλων μας. Έχουμε δουλέψει πολύ για αυτόν. Θέλει δουλειά πολλή για να φτάσουμε εδώ, σε σχεδόν νομοτελειακές αυτοκτονίες παιδιών που «δεν άντεχαν άλλο». Και θέλει και υποκρισία πολλή για να καμωνόμαστε με τόση επιτυχία τους έκπληκτους και να αναρωτιόμαστε τι δημιουργεί τους νταήδες. Και να βγαίνουν οι χειρότεροι από εμάς να κλαίνε γοερά και να ζητάνε μέτρα της πολιτείας κατά του εκφοβισμού. Οι παλιάνθρωποι.
